Φαίνεται ότι μυαλό δεν βάζουν σε αυτή τη χώρα, όπου, μετά τη δολοφονία των 57 ανθρώπων στα Τέμπη, κάθε μέρα που περνά διαπιστώνονται και άλλες μεγάλες αδυναμίες και παραλείψεις.
Η επί χρόνια απαξίωση του ΟΣΕ είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη των υποδομών, οι οποίες αφέθηκαν στην τύχη τους να ρημάζουν και να αποτελούν στόχο από επιτήδειους πλιατσικολόγους. Μέρος αυτών των υποδομών είναι και οι υπερυψωμένες πεζογέφυρες του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη, που κατασκευάστηκαν προκειμένου να μπορούν οι κάτοικοι να διασχίζουν με ασφάλεια τα τμήματα των γραμμών τα οποία βρίσκονται εντός των πόλεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης είναι οι υπέργειες πεζογέφυρες στα διοικητικά όρια του Δήμου Αμπελοκήπων – Μενεμένης. Πρόκειται για τη μεταλλική πεζογέφυρα στο ύψος των οδών Βιτσίου και Γεννηματά, η κατασκευή της οποίας μέτρα αρκετές δεκαετίες, και την πεζογέφυρα της οδού Καζαντζάκη, η οποία είναι νεότερης κατασκευής.
Η πρώτη κατασκευάστηκε τουλάχιστον πριν από 70 χρόνια και αποτελεί παγίδα θανάτου για τους διερχομένους. Ολόκληρος ο μεταλλικός σκελετός, καθώς και τα στηρίγματα έχουν σκουριάσει και σαπίσει, ενώ ρωγμές υπάρχουν στις τσιμεντένιες κολόνες. Σε κάθε βήμα που κάνουν οι διαβάτες, η μεταλλική πλάκα ταλαντεύεται με έναν υπόκωφο θόρυβο, προκαλώντας ένα ανατριχιαστικό αίσθημα φόβου, μια και από κάτω απλώνεται το κενό.
Το βράδυ, η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη, μια και δεν υπάρχει επαρκής φωτισμός, με τους περαστικούς να παίζουν «κορόνα – γράμματα» τη ζωή τους. Θα ασχοληθεί κανείς με το θέμα ή πρέπει πρώτα να θρηνήσουμε νεκρό;
