Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει τα πάντα για να μείνει στην ιστορία όπως οι Φεουδάρχες του Μεσαίωνα, οι οποίοι κυβερνούσαν ελέω Θεού και οι βάρδοι της εποχής τους υμνούσαν για τα υποτιθέμενα κατορθώματα τους. Φαίνεται όμως πως η συγκεκριμένη τάση αποθέωσης του Κυριάκου, διαχέεται και σε άλλους νευραλγικούς τομείς. Όπως το στράτευμα.
Έτσι, από τον Μωυσή – Μητσοτάκη, φτάσαμε στον Μαύρο Καβαλάρη – Φλώρο. Την συγκεκριμένη σύγκριση βέβαια δεν την έκανε κάποιος τυχαίος αρθρογράφος παρακμιακού site, αλλά μία διακεκριμένη ακαδημαϊκός: Η Άννα Κωνσταντινίδου. Είναι άκρως τιμητικό για έναν στρατηγό όπως ο Κωνσταντίνος Φλώρος, να αγκαλιάζεται με τέτοια θέρμη από τέτοια εντυπωσιακή προσωπικότητα.
Υπάρχει όμως ένα παρεξηγήσιμο σημείο.
Η κ. Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).
Οι δυο τελευταίες σχολές όμως, η ΑΔΙΣΠΟ και η ΣΕΘΑ, υπάγονται και είναι στον προϋπολογισμό του ΓΕΕΘΑ.
Θα μπορούσε λοιπόν εύκολα κάποιος κακόπιστος να υποθέσει ότι είναι κωμικό για κάποιον «επικεφαλής» να δέχεται διθυράμβους τέτοιας μορφής από άτομο με το οποίο διατηρεί εξαρτημένη σχέση συνεργασίας.
Πρόκειται φυσικά για μία λαϊκίστικη προσέγγιση. Άλλωστε όσοι αποθέωσαν τον Κυριάκο, διατηρούσαν έστω και έμμεσα εξαρτημένη σχέση μαζί του. Τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ που πήρε ο εμπνευστής του Μωϋσέως για εφημερίδα την οποία έκλεισε μετά από λίγο, μπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν «εξαρτημένη σχέση»…
