Την ώρα που οι κάτοικοι της Θεσσαλίας μετρούν τις πληγές τους μετά το σαρωτικό πέρασμα της κακοκαιρίας Daniel και ενώ οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες, με αγρότες και κτηνοτρόφους να βλέπουν τους κόπους μίας ζωής να πνίγονται στα λασπόνερα, ολοένα και περισσότερες μολύνσεις κάνουν την εμφάνισή τους, στον απόητο της συζήτησης για το νερό.
Ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής ΑΠΘ, Δημοσθένης Σαρηγιάννης μίλησε για την επικινδυνότητα των μολύνσεων μετά την επέλαση του Daniel, εξηγώντας πως αυτή τη στιγμή τα προϊόντα έχουν καταστραφεί.
«Ο κίνδυνος να περάσει η μόλυνση σε προϊόντα που πηγαίνουν έξω από την περιοχή είναι χαμηλός. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι η επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα σε βάθος χρόνου, όταν θα αποσφραγιστούν τα νερά, και φύγει η λάσπη. Τότε, θα είμαστε σίγουροι εάν θα υπάρχει επιμόλυνση», είπε αρχικά και συνέχισε:
«Για να γίνει αυτό ενδιάμεσα, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε καταγραφή και υπάρχουν τεχνικές που μπορούμε να κάνουμε ανάλογα με την περίπτωση (σ.σ για τις νέες καλλιέργειες). Όταν γίνει η αποστράγγιση των περιοχών μπορούμε να κάνουμε ανάλυση της κατάστασης της υγείας του εδάφους και των υπόγειων υδάτων. Εάν υπάρχουν περιοχές επιμολυσμένες και οι ντόπιοι θέλουν να ξανακαλλιεργήσουν τότε μπορούμε να αποκαταστήσουμε την υγεία του εδάφους. Άρα το θέμα είναι να αντιδράσουμε οργανωμένα».
«Υπάρχουν περιοχές που είναι κατάλληλο το πόσιμο νερό»
Στη συνέχεια, ο κ. Σαρηγιάννης εξήγησε πως ο μεγαλύτερο κίνδυνος αυτή τη στιγμή είναι το νερό, με την έννοια της επιμόλυνσης, διότι υπάρχουν παθογόνοι παράγοντες από τη σήψη των ζώων και από χημικά που μπορεί να έχουν περάσει.
«Υπάρχουν περιοχές που είναι κατάλληλο το πόσιμο νερό. Στον Βόλο, για παράδειγμα, επειδή είναι μία αστική περιοχή το θέμα είναι να επεξεργαστεί ο όγκος του νερού. Το πρόβλημα είναι στα χωριά, αλλά υπάρχουν τεχνικές για αν το διορθώσουμε. Εγώ πιστεύω πως και σε ένα μήνα θα μπορούσε να αποκατασταθεί», κατέληξε ο καθηγητής.
