Πριν από λίγο καιρό ζήσαμε όλοι εδώ στο Πήλιο, την φοβερή μανία της φύσης. Οι καταστροφές των υποδομών αλλά και των ιδιωτικών περιουσιών, δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο. Από τότε μέχρι σήμερα, ο τόπος προσπαθεί να βρει το δρόμο της επιστροφής στην κανονικότητα της καθημερινότητας. Οι δήμοι προσπαθούν με τα μέσα που έχουν να κλείσουν πληγές, η Περιφέρεια βάζει σε μια τάξη και προγραμματίζει να ξεκινήσει τα πιο μεγάλα έργα και οι ιδιώτες, με ότι τους έχει απομείνει από σθένος και χρήματα διορθώνουν και επισκευάζουν ότι μπορούν. Κι’ όλα αυτά, μετά από δώδεκα χρόνια οικονομικής κρίσης, σε μια Ελλάδα πτωχευμένη με ελάχιστους διαθέσιμους πόρους.
Θαύματα μην περιμένετε λοιπόν! Από τη μια είναι στη φύση μας να είμαστε ανοργάνωτοι και από την άλλη μας λείπουν τα μέσα. Ότι θα γίνει θα κοστίσει περισσότερο απ’ αυτό που θα έπρεπε και θα γίνει σε χρόνο μεγαλύτερο από αυτόν που προβλεπόταν. Να θυμίσω στο σημείο αυτό ότι τα έργα από τις ζημιές του 2018 στο ανατολικό Πήλιο, μέχρι φέτος το καλοκαίρι, δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί.
Παρόλα αυτά, με τη συμβολή των τοπικών αρχών, της περιφέρειας και του στρατού, η συγκοινωνία έχει στο μεγαλύτερο μέρος της αποκατασταθεί και οι προμήθειες μπορούν και φτάνουν σχεδόν παντού. Το Πήλιο άρχισε να επανέρχεται στους κανονικούς του ρυθμούς. Όμως, οι περισσότερες τοπικές επιχειρήσεις (τουριστικές, εστίασης, σούπερ μάρκετ, κλπ.) βιώνουν μια χωρίς προηγούμενο κρίση. Οι επισκέπτες στο Πήλιο έχουν εξαφανιστεί! Ειδικά φέτος, που η καλοκαιρία συνεχίζεται μέχρι αυτές τις μέρες και ο κόσμος είναι ακόμη στην θάλασσα.
Επί περίπου ενάμιση μήνα, από τις 6-7 Σεπτεμβρίου οπότε και άρχισε η καταιγίδα Daniel μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, όλα τα ελληνικά κανάλια, ενημέρωναν επί ώρες καθημερινά, όπως θα έπρεπε, τους Έλληνες, αλλά και όλη την υπόλοιπη Ευρώπη για τις απίστευτες ζημιές που έχουν γίνει στις υποδομές, στα κτίρια, στις βιομηχανικές και κτηνοτροφικές μονάδες κλπ., στην περιφέρεια της Θεσσαλίας. Ακόμα πιο πρόσφατα τους ενημέρωσαν ότι το νερό δεν είναι κατάλληλο για οικιακή χρήση σε πολλά χωριά του ανατολικού Πηλίου και ότι τα αλιεύματα από τον Παγασητικό, αλλά και εκτός αυτού είναι ακατάλληλα προς βρώση. Σήμερα, η εικόνα που έχουν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες για το Πήλιο, είναι αυτή μιας κατεστραμμένης περιοχής, δυσπρόσιτης λόγω βλαβών στο οδικό δίκτυο και αφιλόξενης λόγω των ζημιών στις διάφορες τουριστικές μονάδες.
Θα πρέπει να μεριμνήσει η κυβέρνηση ώστε τα κανάλια να ενημερώσουν το κοινό, για το ότι τα πράγματα δεν είναι πλέον ακριβώς έτσι. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν επιλυθεί κατά τον καλύτερο τρόπο όλα τα προβλήματα, η συγκοινωνία όμως έχει αποκατασταθεί, η περιοχή δεν έχει καταστραφεί με την έννοια της απόλυτης καταστροφής αλλά έχει κάποιες πληγές και οι τουριστικές και επισιτιστικές μονάδες μπορούν να λειτουργήσουν κανονικά, αφού ήδη εφοδιάζονται με τα όσα χρειάζονται. Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει! Αλλιώς θα πρόκειται για καθαρή δυσφήμιση του Πηλίου μας. Είναι λάθος να μείνει ο κόσμος με την εντύπωση ότι το Πήλιο έχει ρημαχτεί!
Το δεύτερο για το οποίο θα πρέπει να μεριμνήσει η κυβέρνηση, εκτός από την αποκατάσταση των ζημιών στις υποδομές, είναι να βοηθήσει να επανέλθει το Πήλιο στην κανονικότητα. Θα πρέπει οι τουριστικές και επισιτιστικές επιχειρήσεις να ξανά λειτουργήσουν. Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο κόσμος, οι τουρίστες, να ξαναγυρίσουν στο Πήλιο. Θα μπορούσε λοιπόν η κυβέρνηση να προχωρήσει σε ένα πολύ απλό μέτρο.
Να επιδοτήσει τις διακοπές των Ελλήνων στο Πήλιο. Πως; Πάρα πολύ απλά!
Δίνοντας, ας πούμε €70 για κάθε διανυκτέρευση στα καταλύματα του Πηλίου. Ο Έλληνας πολίτης που θα κλείνει να μείνει στο Πήλιο από φέτος τα Χριστούγεννα, θα του επιστρέφονται €70 για κάθε διανυκτέρευση. Η πρόταση είναι κοστολογημένη, όπως θα έλεγε και η κυβέρνηση. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν 1000 δωμάτια διαθέσιμα στους δήμους Νοτίου Πηλίου και Ζαγοράς-Μουρεσίου. Και ας υποθέσουμε ότι ο μέσος όρος των διανυκτερεύσεων θα είναι 120 για το 2024 για κάθε κατάλυμα (δεν είναι περισσότερο). Τότε το κόστος αυτού του μέτρου θα είναι €70 x 1000 x 120 = €8,400,000 στην χειρότερη των περιπτώσεων. Θεωρώ ότι είναι ένα ασήμαντο ποσό για να ξανα-γεννήσεις έναν τόπο, στην καταστροφή του οποίου έχουν βάλει όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις το χεράκι τους.
Άλλωστε ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων αυτών θα ξαναγυρίσει στο κράτος μέσω ΦΠΑ, φόρου διαμονής και τέλος παρεπιδημούντων από τα καταλύματα. Αλλά, μαζί με τα καταλύματα θα δουλέψουν και οι επιχειρήσεις εστίασης, οι προμηθευτές, καθώς και όλα τα άλλα τοπικά καταστήματα, απ’ όπου πάλι το κράτος θα εισπράξει τους αναλογούντες φόρους.
Νομίζω ότι οι τοπικοί άρχοντες (παλιοί και νέοι) για κάποιες τέτοιες λύσεις θα πρέπει να πολεμήσουν και να προσπαθήσουν να ακουστούν στα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης. Αυτή τη στιγμή φαίνεται κάθε επιθυμία επίλυσης των προβλημάτων του Πηλίου να έχει εγκλωβιστεί στα απίστευτα πλοκάμια της γνωστής ελληνικής γραφειοκρατίας, καταμερισμού ευθυνών μεταξύ υπουργείων και συζητήσεων μεταξύ υπουργείων, περιφέρειας, δήμων, επιμελητηρίων κλπ..
Κι όμως, μπορείτε να ξαναδώσετε Κύριοι το χαμόγελο στο Ανατολικό Πήλιο και να δούμε όλοι τον ήλιο πάλι να ανατέλλει χαρούμενος!
Αρκεί να το θέλετε!
