Του έβγαλαν τη χολή και τη ζωή… Θρίλερ δίχως τέλος στο Γενικό Νοσοκομείο της Άρτας, με τρεις θανάτους ασθενών, ύστερα από επέμβαση που πλέον γίνεται λαπαροσκοπικά και υποτίθεται αποτελεί την πλέον καταξιωμένη διεθνώς ανώδυνη και αναίμακτη. Και όμως δύο άντρες και μία γυναίκα έχασαν τη ζωή τους κάτω από συνθήκες που το ίδιο το νοσοκομείο προτίμησε να κρατήσει στο σκοτάδι…
Στο επίκεντρο βρίσκεται γενικός χειρουργός του νοσοκομείου, που, σύμφωνα με καταγγελία γιου θύματος, είχε το «χούι» να βάζει «στοίχημα» στους ειδικευόμενους γιατρούς ότι μπορεί και κάνει τη λαπαροσκόπηση σε μόλις 15 λεπτά… Αφετηρία της έρευνας ήταν ο δικαστικός αγώνας που διήρκησε 13 ολόκληρα χρόνια από την οικογένεια του Χρήστου Κίτσου. Ήταν Ιανουάριος του 2011, όταν εισήχθη στο Γ.Ν. Άρτας για μια απλή εγχείρηση χολής ο 70χρονος κτηνοτρόφος από τον Ωρωπό Πρέβεζας. Η αρχική ποινική δίωξη κατά του ιατρού που χειρούργησε τον άτυχο άντρα δεν προχώρησε, αφού απαλλάχθηκε ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αρτας, αν και υπήρξε καταδικαστική πρόταση του εισαγγελέα, ο οποίος είχε ασκήσει και εκτενή έφεση κατά της απαλλακτικής απόφασης, με την έφεση, ωστόσο, να μη συζητείτο ποτέ για νομικούς λόγους στο Εφετείο Ιωαννίνων, και η απαλλαγή των ευθυνών του ιατρού να είναι τελεσίδικη.
Ο γιος του θύματος, μιλώντας στη «δημοκρατία», ανέφερε για το τραγικό περιστατικό πως ο πατέρας του φέρεται ότι ήταν θύμα ενός «στοιχήματος» μεταξύ των ιατρών για τον χρόνο της λαπαροσκοπικής επέμβασης χολής, δηλαδή ότι θα ολοκλήρωνε την επέμβαση σε 15 λεπτά. Ο ιατρός, όμως, όχι μόνο φέρεται ότι έχασε το στοίχημα μόλις για ένα λεπτό, αλλά ημέρες μετά και ο ασθενής πατέρας του τη ζωή του. Το Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων, ωστόσο, σήμερα, αν και έχουν περάσει 13 χρόνια από τον άδικο θάνατο του Χρήστου Κίτσου, καταδίκασε το Γενικό Νοσοκομείο Αρτας, και όχι τον ιατρό, με την καταβολή μεγάλης αποζημίωσης πάνω από 200.000 ευρώ προς τους συγγενείς του θύματος.
Πόροι κομμένοι σύρριζα
Τα ερωτήματα, ωστόσο, παραμένουν και είναι πολλά. Γιατί εφόσον υπήρξαν στην πορεία και άλλες καταγγελίες θανάτων ασθενών στο ίδιο νοσοκομείο και με τον ίδιο ιατρό ποτέ η διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Αρτας δεν προχώρησε σε ΕΔΕ κατά του ιατρού, προκειμένου να σταματήσει να κάνει επεμβάσεις; Είναι ενδεικτικό ότι μόλις πριν από δύο μήνες μάλιστα ο χειρουργός βγήκε και στη σύνταξη. Στη «δημοκρατία» μίλησε ο Απόστολος Τάσσης, δικηγόρος της οικογένειας, ο οποίος και μας αποκάλυψε πως από τον θάνατο του 70χρονου και μετά άλλοι δύο ασθενείς έχασαν τη ζωή τους από την ίδια επέμβαση και με επικεφαλής τον ίδιο γιατρό. «Υπάρχουν άλλες δύο περιπτώσεις ιατρικού σφάλματος από τον ίδιο γιατρό, οι οποίες μάλιστα θα εκδικαστούν τους επόμενους τρεις μήνες. Πρόκειται για έναν άνδρα και μία γυναίκα. Στην περίπτωση του 70χρονου που αναδείχτηκε πρώτη ο ελεγκτής Δημόσιας Διοίκησης είχε ζητήσει τη διενέργεια πειθαρχικού ελέγχου, πλην όμως το νοσοκομείο ουδέν έπραξε, ως όφειλε. Υπάρχει σχετικό έγγραφο όπου ο ελεγκτής δημόσιας Υγείας εφιστούσε την προσοχή προς τη διοίκηση του Νοσοκομείου Αρτας και συνιστούσε να ασκηθεί πειθαρχικός έλεγχος κατά του ιατρού, αφού προέκυπταν σαφείς ενδείξεις περί ιατρικού σφάλματος, ένας έλεγχος που δεν έγινε ποτέ για άγνωστους λόγους, με τον ιατρό να συνεχίζει να ασκεί κανονικά τα καθήκοντά του…» σημείωσε ο κ. Τάσσης.
Από έγγραφα της δικογραφίας αποκαλύπτεται πως η χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε ο ασθενής ήταν απολύτως ενδεδειγμένη, αλλά «κατά τη διάρκεια της επεμβάσεως αυτής συνέβη κάκωση του εξω-ηπατικού χοληφόρου δένδρου», ενώ στον φάκελο του ασθενούς υπάρχει άλλο έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο «ήταν κομμένος σύρριζα, τόσο ο κοινός ηπατικός πόρος όσο και ο χοληδόχος πόρος».
Το ιστορικό
Ο Χρήστος Κίτσος εισήχθη στις 2/1/2011 στο Νοσοκομείο Αρτας με άλγος δεξιού υποχονδρίου, αφού διαγνώστηκε με οξεία χολοκυστίτιδα (λιθίαση χοληδόχου κύστης). Επειτα από σχετικό προεγχειρητικό έλεγχο ο ασθενής υποβλήθηκε στις 3/1/2011 σε χειρουργική επέμβαση λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής. Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς ήταν ομαλή τις τρεις πρώτες ημέρες και έπειτα από αξονική τομογραφία στις 12/1/2011 διαπιστώθηκε η ύπαρξη χολοπεριτοναίου (συλλογή χολώδους υγρού διάχυτα μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα). Ο ασθενής στις 13/1/2011 (τη 10η μετεγχειρητική ημέρα) υποβλήθηκε εκ νέου σε χειρουργική επέμβαση οξείας ερευνητικής λαπαροτομίας για την παροχέτευση εγκυστωμένης συλλογής (χολής), λόγω οξείας περιτονίτιδας, συνεπεία εκτεταμένης χολόρροιας. Την επόμενη ημέρα, όμως, από τη δεύτερη επέμβαση, στις 14/1/2011, η κλινική κατάσταση του ασθενούς επιδεινώθηκε και για τον λόγο αυτό αποφασίστηκε η εισαγωγή του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ανωτέρω νοσοκομείου, με πολυοργανική ανεπάρκεια (σηπτική καταπληξία κ.λπ.). Λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του στις 14/2/2011 κρίθηκε απαραίτητη η διακομιδή του στη ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, αλλά στις 25/2/2011 ο 70χρονος απεβίωσε, έχοντας υποστεί συνολικά 43 ημέρες πόνου και αφάνταστης ταλαιπωρίας.
Έσταζε στην κοιλιά το «δηλητήριο», κακώς δεν αποδόθηκε πλημμέλεια
Μέσα από δημόσια έγγραφα-καταθέσεις προκύπτει ότι «η χολή έτρεχε μέσα στην κοιλιά και κακώς δεν αποδόθηκε στον ιατρό πλημμέλεια ειδικά για τη δεύτερη εγχείρηση που διενήργησε, δεδομένου ότι αφενός δεν μπόρεσε να διαπιστώσει την αιτία-προέλευση της διαρροής της χολής παρά μόνο προχώρησε σε καθαρισμό και έκπλυση της κοιλίας».
Επίσης, εσφαλμένα, όπως αναφέρεται στην απόφαση του διοικητικού εφετείου, «έγινε δεκτό ότι ο θανών έπασχε από οξεία υποτροπιάζουσα χολοκυστίτιδα και όχι από χρονίζουσα χολοκυστίτιδα, που απαιτεί πρώτα τη χορήγηση αντιβίωσης πριν από την επέμβαση».
Οι δικαστές του διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων είναι σαφής: «Στην οικογένεια προκλήθηκε διαρκής βαθύς πόνος από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα και εκτιμώντας και τις συνθήκες υπό τις οποίες τελέστηκαν οι παράνομες πράξεις των οργάνων του Δημοσίου και επήλθε ο θάνατος, κρίνει ότι το Γενικό Νοσοκομείο Αρτας υποχρεούται να καταβάλει στους εκκαλούντες χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης»…
