Του Ευθ. Π. Πέτρου
ΠΟΣΟΙ Έλληνες γνωρίζουν άραγε τον Αμερικανό Γερουσιαστή Ραντ Πωλ; Και όμως είναι αυτός, ο οποίος εισηγήθηκε προχθές ψήφισμα για την αναστολή της πωλήσεως μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία, τονίζοντας ότι είναι αναξιόπιστη σύμμαχος και ότι περαιτέρω εξοπλισμός της συνιστά απειλή για την Ελλάδα. Και το έπραξε μάλιστα γνωρίζοντας ότι έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με κρατούσα πολιτική των ΗΠΑ, η οποία κλίνει προς την στήριξη του καθεστώτος Ερντογάν.
Εδώ αξίζει να δούμε μερικά στοιχεία ακόμη, τα οποία ανατρέπουν κάποιες κρατούσες αντιλήψεις στην Ελλάδα, όπως για παράδειγμα το ότι οι Δημοκρατικοί διάκεινται ευμενέστερα προς εμάς και μας στηρίζουν έναντι της Τουρκίας.
Εν προκειμένω έχουμε έναν Ρεπουμπλικανό Γερουσιαστή του Κεντάκυ να ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στην κυβέρνηση του Δημοκρατικού Τζο Μπάιντεν, που πλέον «τα δίνει όλα» στο καθεστώς του Τούρκου Προέδρου.
Επιπροσθέτως –και σε αντίθεση με κάποιους λίαν προβεβλημένους στην Ελλάδα Γερουσιαστές του Δημοκρατικού κόμματος– στην Πολιτεία του Κεντάκυ όπου εκλέγεται ο Ραντ Πωλ, ούτε επηρεάζεται ούτε ψηφίζεται από κανένα λόμπυ Ελληνο-αμερικανών.
Θα πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κατέθεσε το ψήφισμα για την αναστολή πωλήσεων στην Τουρκία απλώς και μόνον διότι αυτό υπαγόρευε η συνείδησίς του και το περί δικαίου αίσθημα. Το οποίο σπανίως λαμβάνεται υπ’ όψιν κατά την χάραξη πολιτικής από τις αμερικανικές κυβερνήσεις. Πολύ περισσότερο από τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι εις πείσμα των κρατουσών ιδεοληψιών είναι υπαίτιοι για τους περισσότερους πολέμους που έχουν ξεσπάσει κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνος και το πρώτο τέταρτο του 21ου.
Γενικώτερα, όμως, ο Ραντ Πωλ εκπροσωπεί όλα τα χαρακτηριστικά για τα οποία στην Ελλάδα καλλιεργείται εχθρότης. Δεν είναι μόνον ότι ο Γερουσιαστής του Κεντάκυ είναι Ρεπουμπλικανός, είναι ιατρός, είναι οικογενειάρχης και είναι πραγματικά φλελεύθερος. Υποστηρίζει την δραστική μείωση των κρατικών δαπανών και την αντίστοιχη μείωση των φόρων που αποτελούν βασική τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Επίσης, είναι από τους κυριωτέρους υποστηρικτές της εφαρμογής του 2ου άρθρου (και όχι τροπολογίας όπως εσφαλμένα μεταφράζεται) του αμερικανικού Συντάγματος, του άρθρου δηλαδή το οποίο κατοχυρώνει το δικαίωμα της οπλοκατοχής για τους ελεύθερους πολίτες. «Προστεύοντας το δικαίωμα στα όπλα» διαβάζει κανείς στην προμετωπίδα της ιστοσελίδος του Ραντ Πωλ. Και εξηγεί βεβαίως ότι οι περιοριστικοί νόμοι λειτουργούν αποκλειστικώς εις βάρος των νομοταγών πολιτών. Οι κακοποιοί, οι παράνομοι και οι τρομοκράτες πάντα ευρίσκουν τρόπους να αποκτήσουν τα όπλα που τους χρειάζονται. Προσεγγίσεις όπως η δική του ευκόλως χαρακτηρίζονται «ακροδεξιές» στην Ελλάδα και όσοι τις εκπροσωπούν εξοβελίζονται προς το πυρ το εξώτερον με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες και χωρίς πολλή σκέψη.
Να σημειώσουμε ότι η Κυβέρνησίς μας καλλιεργεί την εικόνα ότι, υπό τον Τζο Μπάιντεν, οι ΗΠΑ διεμόρφωσαν τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με την Ελλάδα, οι οποίες εσχάτως θεωρούνται και προνομιακές.
Πραγματικά προνομιακές όμως είναι οι σχέσεις της κυβερνήσεως Μπάιντεν με την Τουρκία. Και τούτο περιεγράφη εναργώς από τον Ραντ Πωλ, καθώς υπεστήριζε την πρότασή του στην Γερουσία: «Μιλάμε για την αναξιόπιστη συμπεριφορά της Τουρκίας ως σύμμαχου στο ΝΑΤΟ και τις αποσταθεροποιητικές στρατιωτικές της ενέργειες στην Μέση Ανατολή, στον Καύκασο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ανταλλαγή (F-16 και Σουηδία) για την επέκταση του ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να γίνει μέσω της επιβράβευσης του πιο ντροπιαστικού μέλους της συμμαχίας. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν δεσμεύτηκε να επικεντρώσει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στην υπεράσπιση της δημοκρατίας και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά το Σταίητ Ντιπάρτμεντ του Μπάιντεν εξέδωσε μια Έκθεση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την Τουρκία το 2022, η οποία προσδιορίζει σημαντικά ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αυθαίρετες δολοφονίες, ύποπτους θανάτους ατόμων υπό κράτηση, εξαφανίσεις, βασανιστήρια, αυθαίρετες συλλήψεις, πολιτικών της αντιπολιτεύσεως, πρώην βουλευτών, δικηγόρων, δημοσιογράφων, ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμη και ενός υπαλλήλου της αμερικανικής (διπλωματικής) αποστολής. Δεν ακούγεται σαν να μιλάμε για έναν από τους καλύτερους συμμάχους μας».
Στην Ελλάδα, βεβαίως, η είδησις περνά «στα ψιλά». Το τι μπορεί να λέγει ένας Ρεπουμπλικανός «ακροδεξιός» δεν μας απασχολεί. Προτιμούμε να προβάλλουμε προνόμια και συμμαχίες που υπάρχουν μόνον στην τεταραγμένη φαντασία μας.
