Συγκίνηση και νοσταλγία προκαλούν τα φωτογραφικά κειμήλια μιας άλλης εποχής, αρκετές δεκαετίες πίσω, τότε που τίποτα δεν θύμιζε τις τραγικές εικόνες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι πλέον οι κάτοικοι της Αθήνας και του Πειραιά.
Στο φωτογραφικό άλμπουμ του Διονύση Αννίνου στο flickr.com παρατηρούμε πόσο περιποιημένο ήταν το λιμάνι του Πειραιά και οι παραλίες της ευρύτερης περιοχής, όταν οι κάτοικοι απολάμβαναν τα καθαρά νερά και έκαναν την βόλτα τους στο κέντρο της πόλης, χωρίς το πνιγηρό καυσαέριο και το χάος της πολυκοσμίας.
Πόσο όμορφη ήταν τότε η Ελλάδα και πως την καταντήσαμε σήμερα!
Πλαζ Βοτσαλάκια, Καστέλλα, Πειραιάς 1970’s. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”.Νέο Φάληρο, η παραλία, καρτ ποστάλ εκδόσεων ΔΕΛΤΑ. Στο βάθος το ξενοδοχείο “Ακταίον” και το εστιατόριο “Φαληρική Αύρα”
Πλαζ Φρεαττύδας, Πειραιάς, δεκαετία 1970. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”. Διακρίνονται πίσω το Νοσοκομείο “Μεταξά” και ο Ι.Ν. Αγίου Βασιλείου.Βεάκειο θέατρο, Πειραιάς. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”.Πλατεία Αλεξάνδρας, Πειραιάς, δεκαετία 1970. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”.
Μέρος του Τινανείου Κήπου και ο Ι.Ν. του Αγίου Σπυρίδωνα, Πειραιάς 1970’s. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”.Ο καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας λίγο πρίν την ολοκλήρωση της κατασκευής του, το Μέγαρο του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου και το Δημαρχείο “Ρολόι”, Πειραιάς 1962.Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, 1962.Μέγαρο Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου, Πειραιάς, 1962.Λιμάνι ΠειραιάΣταθμός ΕΗΣ/ΗΣΑΠ Πειραιά. Φωτογραφία: Hugh Ballment, 1959.Νέο Φάληρο, η παραλία, καρτ ποστάλ εκδόσεων ΔΕΛΤΑ. Στο βάθος το ξενοδοχείο “Ακταίον” και το εστιατόριο “Φαληρική Αύρα”Πλατεία Κοραή, Πειραιάς δεκαετία 1970. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”.Το Δημαρχείο και η πλατεία Κοραή, Πειραιάς, δεκαετία 1970. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”.Συντριβάνι στη θέση του παλαιού Δημαρχείου, Πειραιάς 1970’s. Φωτογραφία από το βιβλίο του Διονυσίου Πανίτσα “Ο άρχοντας του Πειραιώς”..
Κάθε σχόλιο δημοσιεύεται αυτόματα. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να αφαιρέσουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το newsbreak.gr ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.
δυστυχως χτίσαμε πανω στις παραλίες. Δεν μπορούσαμε να παμε 100 μετρα πιο μεσα ωστε να εχουμε ομορφες παραλίες. Τα μπαζωσαμε ολα
Απο τα τελη της δεκαετιας 60 και μεσα στη δεκαετια του 70 ο Πειραιας απο χαβουζα εγινε πολη.
Η Τρουμπα, η ευρυτερη παραγκουπολη της Δραπετσωνας και αλλες φτωχοπεριοχες του Πειραια βουτηγμενες στο βουρκο μπηκαν σε ενα προγραμμα ανοικοδομησης, λυνοντας το ζητημα της στεγασης των προσφυγων της Μικρασιατικης Καταστροφης που ταλανιζε την Ελλαδα το μισο του 20ου αι..
Ισως ο συγγραφεας να ηθελε να δωσει την εικονα ενος Πειραια που δε θα θυμιζε στις επομενες γενιες αυτο που ηταν απο παντα. Ενα λιμανι με εξαθλιωμενο πληθυσμο.
δυστυχως χτίσαμε πανω στις παραλίες. Δεν μπορούσαμε να παμε 100 μετρα πιο μεσα ωστε να εχουμε ομορφες παραλίες. Τα μπαζωσαμε ολα
Απο τα τελη της δεκαετιας 60 και μεσα στη δεκαετια του 70 ο Πειραιας απο χαβουζα εγινε πολη.
Η Τρουμπα, η ευρυτερη παραγκουπολη της Δραπετσωνας και αλλες φτωχοπεριοχες του Πειραια βουτηγμενες στο βουρκο μπηκαν σε ενα προγραμμα ανοικοδομησης, λυνοντας το ζητημα της στεγασης των προσφυγων της Μικρασιατικης Καταστροφης που ταλανιζε την Ελλαδα το μισο του 20ου αι..
Ισως ο συγγραφεας να ηθελε να δωσει την εικονα ενος Πειραια που δε θα θυμιζε στις επομενες γενιες αυτο που ηταν απο παντα. Ενα λιμανι με εξαθλιωμενο πληθυσμο.