Την εκτίμηση πως η επικινδυνότητα που ενέχει το Φαράγγι της Σαμαριάς, δεν μπορεί να μηδενιστεί, εξέφρασε ο πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, Ευθύμιος Λέκκας στον «απόηχο» της κατολίσθησης που στοίχισε τη ζωή σε μια 33χρονη τουρίστρια. Όπως εξηγεί, το ίδιο το φαράγγι είναι αποτέλεσμα των φυσικών φαινομένων που οδηγούν σε αυτή την υψηλή επικινδυνότητα.
«Το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι αποτέλεσμα φυσικών φαινομένων που επικρατούν εδώ και δύο εκατομμύρια χρόνια, και που έχουν διαμορφώσει όλα τα φαράγγια στη Νότια Κρήτη» τονίζει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «Τα μεγάλα, λοιπόν, φαράγγια της Νότιας Κρήτης οφείλονται στην ανοδική κίνηση που υπάρχει συνολικά στην περιοχή, στη σεισμικότητα που υπάρχει στην περιοχή λόγω των τεκτονικών διεργασιών, στις έντονες βροχοπτώσεις και τη διάβρωση που διαμορφώνεται, λόγω της προσπάθειας του νερού να βρει διέξοδο προς τον λιβυκό ωκεανό, με αποτέλεσμα να σκάβει το έδαφος για να φύγει.
στις κατολισθήσεις».
Πρόκειται, όπως αναφέρει, για φαινόμενα τα οποία πρέπει να κατανοήσουμε ότι υπήρχαν και θα εξακολουθούν να υπάρχουν και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να τα αποτρέψουμε. «Είναι αυτά τα οποία διαμορφώνουν αυτό το μοναδικό μνημείο. Ένα από τα λίγα στον κόσμο με τόσο μήκος και φυσικό κάλλος» επισημαίνει.
Το δίλημμα των αρμοδίων φορέων
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ θέτει το εξής δίλημμα: «Θέλουμε ένα φαράγγι απροσπέλαστο στον κόσμο ή ένα μνημείο στο οποίο θα έχει πρόσβαση ο κόσμος, αποδεχόμενος τον κίνδυνο που υπάρχει;».
Ο ίδιος δίνει την δική του απάντηση: «Αφενός δεν δικαιούμαστε να κλείσουμε την πρόσβαση στο φαράγγι, αφετέρου μια τέτοια επιλογή θα επέφερε μεγάλο πλήγμα στην τοπική οικονομία». Παράλληλα, όμως, τονίζει ο ίδιος «ένας επισκέπτεις που θέλει να διασχίσει το Φαράγγι, πρέπει να αποδέχεται τον κίνδυνο».
Ο Ευθύμιος Λέκκας εξηγεί πως όπως και σε άλλες δραστηριότητες, έτσι και στην περίπτωση αυτή, η αποδοχή των κινδύνων είναι αναπόφευκτη. Φέρνοντας ως παράδειγμα το σκι και την πεζοπορία στην άγρια φύση, υπογραμμίζει πως παίρνοντας την επιλογή για μια δραστηριότητα που ενέχει κινδύνους, θα πρέπει να αποδεχόμαστε τους κινδύνους αυτούς. «Αυτές οι τρεις συνθήκες, δηλαδή τα φυσικά φαινόμενα, το γεγονός ότι το φαράγγι δεν μπορεί να κλείσει και η αποδοχή του κινδύνου, είναι αυτές που διαμορφώνουν την κατάσταση πάνω στην οποία καλούμαστε να παρέμβουμε. Το δικό μας χρέος είναι να μειώσουμε αυτόν τον κίνδυνο. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να τη μηδενίσουμε» δηλώνει.
«Χρειάζονται χειρουργικές παρεμβάσεις»
Παράλληλα, έκανε σαφές πως έχουμε να κάνουμε με μια περιοχή τέτοιου φυσικού κάλλους στην οποία δεν πρέπει να παρέμβουμε γιατί θα αλλοιωθεί η φύση του φαραγγιού.
«Δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε ένα πρανές σε μια πλευρά έκτασης 14 χιλιομέτρων, που σε ορισμένα σημεία μπορεί να φτάνει μέχρι και τα 600 μέτρα ύψος γιατί το περιβαλλοντικό κόστος θα είναι τεράστιο και η αποτελεσματικότητα πολύ μικρή», επισημαίνει και συνεχίζει: «Χρειάζονται “χειρουργικές επεμβάσεις” σε ορισμένα σημεία μόνο και εκεί που υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος, με έργα τα οποία θα σέβονται το περιβάλλον. Να παρέμβουμε με όσο το δυνατόν χειρουργικό τρόπο, σημειακά και χωρίς να εμποδίζουμε τις φυσικές διεργασίες του περιβάλλοντος».
Αυτό είναι και το πλάνο το οποίο αναμένεται να εφαρμοστεί το προσεχές διάστημα από την ομάδα γεωλόγων του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών υπό τον συντονισμό του προέδρου του ΟΑΣΠ. Ενημέρωσε δε, πως το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα «θα υποδείξουμε τα σημεία που έχουν υψηλό κίνδυνο και είναι εφικτό να υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση χωρίς μεγάλη όχληση στο περιβάλλον, με ένα λογικό κόστος και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα».
Δείτε επίσης:
- Φαράγγι Σαμαριάς: Από ακατάσχετη αιμορραγία πέθανε η 33χρονη τουρίστρια
- Φαράγγι Σαμαριάς: Σοβαρές καταγγελίες εργαζομένων – Η ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου
