«Παιδιά κι εμείς της προσφυγιάς με τον καημό στολίδι, όλη η περιουσία μας σκοποί του Καζαντζίδη» υμνούσε με το τραγούδι της το 1980 η σπουδαία Χαρούλα Αλεξίου τον κορυφαίο όλων Στέλιο, όταν αυτός ήταν παγιδευμένος από συμβόλαια κι αποκλεισμένος από τη δισκογραφία. Η ταινία που θα άρμοζε στον Καζαντζίδη άργησε δεκαετίες. Από χθες κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους και οι πρώτες εντυπώσεις από κριτικούς και σινεφίλ είναι αποθεωτικές.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ίσως, όμως, ο πιο δίκαιος κριτής να είναι η Βάσω Καζαντζίδη, η χήρα του Στέλιου. Ο σκηνοθέτης Γιώργος Τσεμπερόπουλος είχε εκφράσει την αγωνία του για το εάν το τελικό αποτέλεσμα θα της άρεσε: «Έχουμε αγωνία για τον μόνο άνθρωπο που έχει ζήσει μαζί του, τη Βάσω Καζαντζίδη. Αν θα της αρέσει η ταινία, αν θα τη συγκινήσει. Αυτό είναι ένα στοίχημα».
Πριν από δέκα ημέρες η Βάσω Καζαντζίδη είχε βρεθεί στην επίσημη πρεμιέρα. Μετά την προβολή, βγαίνοντας από την αίθουσα, είπε: «Από την αρχή μέχρι το τέλος συγκίνηση, συγκίνηση, συγκίνηση. Μοναδικοί για τον ρόλο τους όλοι, καταπληκτικό, δεν έχω λόγια. Ο Στέλιος από εκεί πάνω είναι ευχαριστημένος και εγώ ολοκλήρωσα αυτό που έπρεπε να κάνω για εκείνον».
Το πιο δύσκολο έργο για τον Τσεμπερόπουλο ήταν ο κεντρικός ρόλος. Ποιος θα υποδυθεί τον Στέλιο Καζαντζίδη. Το πρώτο ρίσκο ήταν ότι δεν επέλεξε ηθοποιό, αλλά έναν τραγουδιστή. Το δεύτερο, ότι δεν προτίμησε λαϊκό τραγουδιστή, αλλά ποπ. Και το τρίτο ότι, παρά τις επιτυχημένες μιμήσεις του, ο Μάστορας δεν είχε καμία σχετική εμπειρία από τέτοιου είδους παραγωγές. Ναι μεν είχε εμφανιστεί στη συναυλία «Στέλιος Καζαντζίδης – Η φωνή, η ψυχή, η ζωή του» το 2017, στο θέατρο Παλλάς, αλλά μέχρι εκεί.
Η βαριά σκιά του Καζαντζίδη θα μπορούσε να συντρίψει σε μια νύχτα όλη την καριέρα που έχτισε με κόπο τόσα χρόνια ο Μάστορας, στην περίπτωση που το πείραμα αποτύγχανε. Στην κανονική ζωή, η τεράστια Μαρινέλλα αποφάσισε κάποτε να απομακρυνθεί από τον Στέλιο για να μπορέσει, επειδή λύγισε από το εκτυφλωτικό εκτόπισμά του, να βρει τον καλλιτεχνικό εαυτό της. Στον κόσμο του σινεμά οι συνέπειες θα περνούσαν σαν οδοστρωτήρας πάνω από έναν νέο τραγουδιστή, αν σήκωνε άτσαλα τον όγκο ενός τέτοιου μύθου.
Από τις πρώτες εντυπώσεις που καταγράφονται, ο Μάστορας φαίνεται ότι τα κατάφερε. Έχει υψηλή αντιληπτική ικανότητα, αν και είναι ποπ τραγουδιστής διαθέτει βάθος κι εύρος στα μουσικά του ακούσματα, κι εργάστηκε σκληρά για να προσεγγίσει τον Στέλιο Καζαντζίδη. Ο Τσεμπερόπουλος είδε, πριν απ’ όλους, ότι έχει απέναντί του έναν εύστροφο, δραστήριο δημιουργικά, ανοιχτό μουσικά κι εύπλαστο καλλιτέχνη. Η επιλογή του δικαιώθηκε στην πράξη.
Παίρνει λίγο χρόνο στον θεατή του τρέιλερ για να καταλάβει ότι ο Χρήστος Μάστορας ερμηνεύει ο ίδιος το «Υπάρχω» και δεν ντουμπλάρεται από τη φωνή του Καζαντζίδη. Ο τρόπος με τον οποίο έχει μιμηθεί τις ερμηνείες μπορεί να θεωρηθεί εντυπωσιακός. Για να μάθει τα λόγια στα γυρίσματα χρειάστηκε, όπως είπε, να του συνταγογραφηθούν φάρμακα, επειδή έχει διάσπαση προσοχής.
«Είναι το βάρος, είναι το άγχος και το στρες της πρώτης φοράς, που μπορεί να είναι και η τελευταία. Γιατί για εμένα, που δεν είμαι ηθοποιός, ο ρόλος του Καζαντζίδη είναι μια μοναδική περίπτωση. Αλλά και για έναν ηθοποιό θα ήταν» έχει δηλώσει, προσθέτοντας:
«Η ζωή μου είναι η μουσική, εδώ παίζω έναν μουσικό και τραγουδιστή, υποδύομαι έναν άνθρωπο με τον οποίο έχω κοινές εμπειρίες -με και χωρίς εισαγωγικά-, γιατί και οι δικοί μου γονείς μετανάστες ήταν μεν, Έλληνες δε. Όπως του Στέλιου. Ξαφνιάστηκα όταν μου έγινε η πρόταση, αλλά έπειτα από πολλή σκέψη είπα ότι αν αρνηθείς, θα έχεις πει “όχι” σε ένα ιστορικό γεγονός. Προσπάθησα να γίνει μία μίμηση, αλλά να μην είναι καρικατούρα και να έχω κρατήσει λίγο από τον εαυτό μου μέσα, έτσι ώστε να έχει μία αλήθεια».
Ο Στέλιος Καζαντζίδης κουβαλούσε την προσφυγιά μέσα του. Τα τραγούδια του ήταν παρηγορητικά για τον καθημερινό άνθρωπο του μεροκάματου, άγγιζε όσους είχαν φύγει στην ξενιτιά στα άγρια μεταπολεμικά χρόνια, όσους είχαν κυνηγηθεί από τον τόπο τους στη Μικρασία. Η φωνή του λειτούργησε για γενιές και γενιές σαν βάλσαμο για ό,τι πόνο κουβαλούσε ο καθένας μέσα του. Τους έδινε τη δύναμη για να συνεχίσουν να παλεύουν.
Σε άλλα χρόνια κι εποχές, ο Μάστορας έφυγε με τους γονείς του από τη Βόρεια Ήπειρο, όταν τα σύνορα άνοιγαν προς την Ελλάδα. «Εγώ βάζω τα κλάματα όταν πάω εκεί, αλλά όχι τα κλάματα του δράματος. Από συγκίνηση όταν πατώ αυτή τη γη. Έχω ζήσει τα καλοκαίρια με τη γιαγιά, τον παππού, την προγιαγιά, τον προπάππου, έχω ζήσει πολύ όμορφες οικογενειακές στιγμές». Το 2020 έδωσε αγώνα για να αποκατασταθεί η αδικία από την ελληνική κυβέρνηση, που έδινε στους Βορειοηπειρώτες μικρότερες συντάξεις σε σύγκριση με τους πολίτες που ζουν στην Ελλάδα.
Ακόμα μία φορά επιβεβαιώνεται ό,τι ήδη γνωρίζουμε εδώ και αιώνες: Ότι η φλέβα της πάσης φύσεως καλλιτεχνικής δημιουργίας εκδηλώνεται πάντα μέσα από τον πόνο και την κακουχία. Γεννιέται και «υπάρχει» μέσα στις λασπουριές και τις «φαβέλες» από τους κυνηγημένους αυτού του πλανήτη, όχι στα εύκολα σαλόνια της καλοπέρασης…
Το βιογραφικό του Χρήστου Μάστορα
Γεννήθηκε το 1986 στο ελληνικό μειονοτικό χωριό Βοδίνο της Αλβανίας. Ήρθε στην Ελλάδα με τους γονείς του όταν ήταν 4 ετών. Πήγε σχολείο στο Κουκάκι, όπου έκανε και τα πρώτα του μουσικά βήματα, ξεκινώντας μαθήματα κιθάρας. Στο γυμνάσιο η αγαπημένη του μπάντα ήταν η Metallica και στο λύκειο έφτιαξε το πρώτο του συγκρότημα (True Illusion). To 2008 δημιούργησε τις ΜΕΛΙSSES, που έκαναν δισκογραφικό ντεμπούτο δύο χρόνια αργότερα με το άλμπουμ «Μυστικό». Μέχρι και σήμερα έχουν 16 διαμαντένια, τετραπλά, διπλά και μονά πλατινένια και χρυσά ψηφιακά σινγκλ, έναν χρυσό δίσκο, 12 τραγούδια τους έχουν μπει στο top-10 του ραδιοφωνικού τσαρτ και 5 σινγκλ τους έχουν παραμείνει περισσότερες από 70 εβδομάδες στο Νο 1 του air play. Παράλληλα, μετρούν περισσότερες από 600 εκατ. προβολές στο YouTube και 100 εκατ. stream στο Spotify. Αυτή την τηλεοπτική σεζόν συμμετέχει ως κριτής στο «The Voice» του Σκάι. Χθες κυκλοφόρησε η ταινία «Υπάρχω» για τον Στέλιο Καζαντζίδη, όπου ενσαρκώνει τον κεντρικό ρόλο.
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία
Διαβάστε ακόμα:
- Ο Μάστορας με φαρμακευτική αγωγή στα γυρίσματα του «Υπάρχω»
- «Υπάρχω»: Οι παρουσίες, οι απουσίες, η αποθέωση στον Μάστορα και την «Γκρέυ» Ρένεση
- Καίτη Γκρέυ: Εγώ και ο θυελλώδης έρωτας με τον Στέλιο Καζαντζίδη
