Ο επικίνδυνος τουρκικός θαλάσσιος χωροταξικός χάρτης

Η Τουρκία σταθερά και μεθοδικά σχεδιάζει τον τουρκικό θαλάσσιο χωροταξικό χάρτη, τον οποίο αναμένεται να καταθέσει επισήμως στον ΟΗΕ, ως απάντηση στον ελληνικό θαλάσσιο χωροταξικό χάρτη που κατατέθηκε στην Ε.Ε., όπως όφειλε η Ελλάδα εφαρμόζοντας καθυστερημένα την κοινοτική οδηγία 89/2014.

• Της Κύρας Αδάμ, εφημερίδα «δημοκρατία»

Το προσχέδιο του τουρκικού χάρτη δημοσίευσε η τουρκική εφημερίδα «Μιλλιέτ», με την υποσημείωση ότι αυτός θα τελειοποιηθεί προτού κατατεθεί. Ωστόσο, το σχεδιάγραμμα του τουρκικού χωροταξικού χάρτη περιλαμβάνει εκ πρώτης όψεως δύο στοιχεία, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τον ελληνικό χωροταξικό χάρτη, αλλά και ευρύτερα με τον τρόπο που σχεδιάζει η Άγκυρα την δική της ΑΟΖ στο Αιγαίο.

Το πρώτο στοιχείο είναι ότι η Άγκυρα ουδόλως έχει μετακινηθεί από την αρχική θέση της του 1978, ότι η οριοθέτηση AOZ Ελλάδας-Τουρκίας μετράται μόνο από τις ελληνικές και τουρκικές ηπειρωτικές ακτές. Δι’ αυτού του τρόπου η Άγκυρα σβήνει μονοκονδυλιά όλα τα νησιά του Αιγαίου, δεν τα υπολογίζει στην ΑΟΖ και δεν τους αποδίδει ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα, διότι τα νησιά «κάθονται» πάνω στην Ανατολία.

Στον αντίποδα, η επίσημη ελληνική θέση είναι ότι η περιοχή ΑΟΖ μετράται ανάμεσα στις τουρκικές ακτές και τις ανατολικές ακτές των ελληνικών νησιών, τα οποία, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, έχουν πλήρη υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.

Η αμετακίνητη εδώ και δεκαετίες τουρκική αυτή θέση σε οποιαδήποτε ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση – συνομιλία – διερευνητική επαφή είναι εμφανές ότι δρα αποτρεπτικά για οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για οριοθέτηση ΑΟΖ–υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Και τούτο διότι ουδείς ηγέτης στον κόσμο, και όχι μόνον Έλληνας, δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι το ένα τρίτο σχεδόν της επικράτειάς του (που είναι νησιωτική) δεν έχει εθνική κυριαρχία, ούτε κυριαρχικά δικαιώματα και απλώς είναι… βαρκούλες πάνω από τον πυθμένα της Ανατολίας..

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Νέος ΚΟΚ: «Γκαζώνει» με… κόφτη για τους ηλικιωμένους και AI στις μοτοσικλέτες για έλεγχο κράνους

Επιπροσθέτως είναι σχεδόν απολύτως αμφίβολο ότι διεθνές δικαστήριο θα αποδεχτεί την τουρκική θέση, όσα νομικά επιχειρήματα ή νομικές κατασκευές κι αν παρουσιάσει η Άγκυρα. Η Τουρκία, με την αμετακίνητη θέση της ότι η περιοχή ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο μετράται από ηπειρωτική ακτή σε ηπειρωτική ακτή, επιχειρεί αυτοβούλως και μονομερώς και σε καμιά απολύτως συμφωνία με την Ελλάδα να επιβάλει τη μέση γραμμή (25ος μεσημβρινός) για την οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο.

Η θέση αυτή της Τουρκίας δεν είναι καινούργια, αλλά έχει… φρεσκαριστεί μετά την εφαρμογή από την κυβέρνηση Μητσοτάκη του νόμου Μανιάτη, ο οποίος αυθαιρέτως αναφέρει ότι «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ αφ’ ης κηρυχθεί είναι η μέση γραμμή».

Ο νόμος Μανιάτη

Η Τουρκία επομένως εκμεταλλεύεται τον νόμο Μανιάτη και τραβάει τη δική της μέση γραμμή στη μέση του Αιγαίου και έχει κάθε λόγο να υποστηρίξει ότι και η Αγκυρα μονομερώς μπορεί και δικαιούται να χαράξει τη δική της μέση γραμμή ΑΟΖ στο Αιγαίο.

Η τουρκική πολιτική δεν περίμενε τον νόμο Μανιάτη για να κόψει το Αιγαίο στη μέση. Έχει από πολλού χρόνου εφαρμόσει τον σχετικό τουρκικό νόμο για τουρκική θαλάσσια έρευνα και διάσωση, καθώς και για περιβαλλοντικούς λόγους από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά.

Και μπροστά στην επίσημη αδιαφορία όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, τον τουρκικό νόμο για τη θαλάσσια έρευνα και διάσωση στη μέση του Αιγαίου τον έχει καταθέσει επισήμως στον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας (ΙΜΟ), ο οποίος τον έχει καταχωρίσει επισήμως στο παγκόσμιο εγχειρίδιο του οργανισμού.

Ο τουρκικός χωροταξικός σχεδιασμός περιλαμβάνει και την τουρκική ΑΟΖ ως τμήμα της τουρκολιβυκής ΑΟΖ και μάλιστα με συντεταγμένες. Αντιθέτως, η Ελλάδα δεν έχει ορίσει με συντεταγμένες την ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου, αφήνοντας και εδώ το πλεονέκτημα στην Τουρκία.

Ο ελληνικός χωροταξικός χάρτης, που παραδόθηκε στην Ε.Ε., και ο τουρκικός χωροταξικός χάρτης, που θα κατατεθεί στον ΟΗΕ, αποτελούν τις δύο πλευρές του ίδιου αφηγήματος, ότι δηλαδή η οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας είναι μάλλον όνειρο απατηλό.