Σε στάση εργασίας προχωρούν οι εργαζόμενοι του Βενιζέλειου Νοσοκομείου την Πέμπτη, με σκοπό να διαμαρτυρηθούν αφενός για την τραγική υποστελέχωση, αφετέρου για την πολιτική «ιδιωτικοποίησης κρίσιμων υπηρεσιών του ιδρύματος». Η Ένωση εργαζομένων προκηρύσσει στάση εργασίας για τους συμβασιούχους την Πέμπτη 12 Ιουνίου και ώρα 10:00 – 13:00, με παράλληλη παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη Διοίκηση του Νοσοκομείου.
«Διαμαρτυρόμαστε για τη συνεχιζόμενη πολιτική υποστελέχωσης και ιδιωτικοποίησης κρίσιμων υπηρεσιών του Νοσοκομείου μας. Η καθαριότητα, η σίτιση και η ασφάλεια δεν είναι περιφερειακές υπηρεσίες: είναι πυλώνες ασφάλειας και ποιότητας περίθαλψης», τονίζουν και επισημαίνουν:
«Η εργολαβική λογική υποβαθμίζει την ποιότητα, αυξάνει τους κινδύνους, σπαταλά δημόσιο χρήμα, υπονομεύει τη δημόσια αποστολή του νοσοκομείου. Διεκδικούμε άμεση πρόσληψη των 30 επικουρικών καθαριότητας που βρίσκονται στους πίνακες, επιστροφή των εργαζομένων καθαριότητας και σίτισης στις θέσεις που προσλήφθηκαν, άνοιγμα των επικουρικών πινάκων για διετείς συμβάσεις σε καθαριότητα, σίτιση και φύλαξη και αναβάθμιση του οργανισμού του Βενιζελείου ώστε οι κρίσιμες υπηρεσίες να στελεχώνονται μόνιμα και δημόσια».
Όπως επισημαίνουν, το Βενιζέλειο Νοσοκομείο δεν είναι επιχείρηση, ενώ οι υπηρεσίες καθαριότητας, σίτισης και ασφάλειας είναι ζήτημα δημόσιας υγείας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Στην ίδια ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:
«Η καθαριότητα, η σίτιση και η ασφάλεια σε ένα νοσοκομείο δεν είναι επικουρικές λειτουργίες — είναι πυλώνες για την υγειονομική ασφάλεια, την ποιότητα της περίθαλψης και την εύρυθμη λειτουργία του ιδρύματος.
Το να παραδίδονται αυτές οι κρίσιμες υπηρεσίες σε εργολαβίες με ελαστικό προσωπικό, προσωρινές συμβάσεις και χωρίς ενιαία εποπτεία από τη διοίκηση του νοσοκομείου, αποτελεί υγειονομικό και λειτουργικό ρίσκο.
Καθαριότητα και Ενδονοσοκομειακές Λοιμώξεις
Η Ελλάδα καταγράφει από τις υψηλότερες θέσεις στην Ευρώπη ως προς τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Το 30-50% αυτών των λοιμώξεων μπορεί να προληφθεί με επαρκή και επιστημονικά τεκμηριωμένη καθαριότητα.
Σύμφωνα με διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες (WHO, ECDC, CDC) το νοσοκομείο πρέπει να διαθέτει κατάλληλο αριθμό μόνιμου προσωπικού καθαριότητας με συνεχή εκπαίδευση στα σύγχρονα πρωτόκολλα καθαρισμού / απολύμανσης.
Για το Βενιζέλειο με το μέγεθος και τις κλινικές του, απαιτούνται τουλάχιστον 85 μόνιμοι εργαζόμενοι καθαριότητας. Η πρόβλεψη μόνο 30 ατόμων στον οργανισμό είναι ανεπαρκής και συμβάλλει στο πρόβλημα. Η παραμονή της καθαριότητας σε δημόσιο, ενιαίο πλαίσιο είναι όρος για την ασφάλεια ασθενών και προσωπικού.
Σίτιση — Ασφάλεια παραγωγής και διανομής φαγητού
Η υπηρεσία σίτισης είναι άμεσος κρίκος της αλυσίδας υγειονομικής ασφάλειας. Ένα νοσοκομείο χωρίς οργανωμένη, επαρκώς στελεχωμένη και ποιοτικά ελεγχόμενη σίτιση διακινδυνεύει:
- τροφικές λοιμώξεις(π.χ. Salmonella, Listeria)
- μη ασφαλή διατροφή για ευπαθείς ασθενείς(καρκινοπαθείς, ανοσοκατεσταλμένους, νεογνά, ηλικιωμένους)
- μη τήρηση ειδικών διαιτητικών πρωτοκόλλων.
Οι διεθνείς προδιαγραφές (HACCP, ISO 22000, WHO Safe Food Guidelines) απαιτούν:
- Ομάδα παρασκευής / διανομής συγκεκριμένα εκπαιδευμένηστις διαδικασίες ασφαλούς διατροφής.
- Σταθερό, επαρκώς στελεχωμένο προσωπικό, γνωστό στις ανάγκες του νοσοκομείου.
- Αποφυγή outsourcing σε προσωπικό χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση και ενιαίο έλεγχο.
Η απόφαση για εργολαβική πρόσληψη τραπεζοκόμων για λίγους μήνες, τη στιγμή που υπάρχουν τραπεζοκόμοι μετακινημένοι σε αλλότρια καθήκοντα, είναι:
- σπατάλη δημόσιου χρήματος(15.000 ευρώ για εργολαβία αντί εσωτερικών λύσεων)
- υγειονομικός κίνδυνος, αφού το νέο προσωπικό δεν θα έχει την αναγκαία εμπειρία και εκπαίδευση στο πολύπλοκο περιβάλλον του νοσοκομείου.
- Η σίτιση πρέπει να παραμείνει δημόσια υπηρεσία, με προσωπικό μόνιμο, σταθερό και εκπαιδευμένο.
Προσωπικό Ασφαλείας (Security)
Η ασφάλεια του νοσοκομείου είναι επίσης κρίσιμη για:
- την προστασία ασθενών και προσωπικούαπό βίαια περιστατικά ή παραβατικές συμπεριφορές.
- την προστασία ιατροτεχνολογικού εξοπλισμούκαι φαρμάκων.
τη διατήρηση ελέγχου πρόσβασηςστους ευαίσθητους χώρους (ΜΕΘ, χειρουργεία, φαρμακεία κλπ).
Η διεθνής πρακτική συνιστά:
- Η υπηρεσία ασφαλείας να είναι σταθερή, υπό τον άμεσο έλεγχο της διοίκησης του νοσοκομείου.
- Το προσωπικό να έχει ειδική εκπαίδευσηγια το περιβάλλον της υγειονομικής μονάδας (διαχείριση κρίσεων, ήπιες παρεμβάσεις, προστασία δικαιωμάτων ασθενών).
Η παρουσία εργολαβικού προσωπικού οδηγεί σε:
- μεγάλη εναλλαγή προσωπικού, άρα απώλεια γνώσης των διαδικασιών του νοσοκομείου.
- ελαστικές συνθήκες εργασίας, με αυξημένη πιθανότητα κακής πρακτικής.
- περιορισμένο έλεγχοαπό τη διοίκηση.
- αδυναμία θεσμοθέτησης σταθερών διαδικασιών ασφάλειας.
Το γεγονός ότι και η υπηρεσία ασφαλείας στο Βενιζέλειο παρέχεται από εργολάβο, αποτελεί σημαντικό ρίσκο για την ασφάλεια του νοσοκομείου. Η ασφάλεια πρέπει να αποτελεί δημόσια λειτουργία, με προσωπικό επιλεγμένο, εκπαιδευμένο και ελεγχόμενο από το ίδιο το νοσοκομείο».
