Χρήματα μπορεί να περισσεύουν σε ορισμένους. Χρόνος εις ουδένα. Ο πανδαμάτωρ χρόνος είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο του ανθρώπου, το οποίο παραμένει αμετάβατο. Μπορεί ο Κύριος να σου έχει προϋπολογίσει χίλια χρόνια ζωής αλλά εσύ δεν είσαι σε θέση να χαρίσεις ούτε ένα δευτερόλεπτο σε κάποιον. Μόνο με έμμεσο τρόπο μπορείς να το κάνεις: εργαζόμενος για πάρτη του. Η εργασία υπέρ του ενός και του άλλου θεωρείται μεν τρόπος εξασφάλισης των προς το ζην αλλά είναι και μια μορφή εκχώρησης χρόνου υπέρ της ευημερίας τρίτου. Αυτοχειρία με δόσεις, δηλαδή, για το μηνιάτικο…
Οπότε, το ηθικό δίδαγμα είναι απλό: μην δαπανάτε τον χρόνο σας για το ζην και το ευ ζην του ξενοδόχου, του εστιάτορα, του ιδιοκτήτη παραθαλάσσιου μπαρ ή ορεινού καφενείου. Παραμείνετε στην –πιθανότατα ξαλαφρωμένη από τον πολύ κόσμο- περιοχή σας και αξιοποιήστε την όποια άδειά σας για να κάνετε κάτι αληθινά πρωτότυπο: να ξεκουραστείτε και να ησυχάσει ο νους σας από τις υποχρεώσεις που σωρεύονται και την χλαπαταγή της καθημερινότητας.
Ακόμα και η Αθήνα, που διάγει περίοδο μεγάλης παρακμής την περίοδο του θέρους –ειδικά από τα τέλη Ιουλίου μέχρι την εβδομάδα μετά τον Δεκαπενταύγουστο- φαντάζει πιο όμορφη και ανθρώπινη από το σύνηθες.
Κι αν, παρ’ όλα αυτά, σας πιάσει ο οίστρος να σκορπίσετε χιλιάρικα δίπλα στο κύμα, τσάμπα και βερεσέ, να θυμηθείτε το καβαφικό ποίημα «Η πόλις», στο οποίο ο μέγας Αλεξανδρινός εκθέτει σε κοινή θέα τη ματαιότητα των «αποδράσεων»:
Η πόλις
Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κι είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη.
Ο νους μου ώς πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θά βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις —
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κόχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
Πηγή: Εφημερίδα «δημοκρατία»
Δείτε επίσης:
axshc2
Η απάντησή σου,είναι εμετική ..
Δεν ενδιαφέρει καθόλου ξέρεις αν εσένα ο καθηγητής σου σε είχε στα όπα όπα,και μετά στα γονατάκια του και σού μεινε αποθημένο όπου κι όπως βρείς να ”διδάξεις”με τον βόθρο που έχεις στο σκατοκέφαλό σου και σε διακρίνει άριστα.
Επίσης,δεν φαίνεται να είσαι κι αυτός που του ζητήθηκε ν απαντήσει..
Αλλά ακόμα κι αφού αμέσως προσφέρθηκες να μας βάλεις στη θέση μας με ότι εμετικό και τιποτένιο διαθέτεις,και με καθαρά προσωπικές σου διαπιστώσεις,
μάθε ότι εκτός από άλλος ένας πορωμένος παλιοκάφρος και ηλίθιος ταλιμπανίσκος του κερατά,είσαι και εντελώς λάθος βλακέστατο ανθρωπάριο..
Το σχόλιο το πρώτο κύριε σιχαμένε κάφρε, πολύ απλά έλεγε,πως δεν κολλάει το συγκεκριμένο ποίημα σαν παρομοίωση με αυτό το άρθρο.
Πολύ απλά γιατί η παραλλιλισμός,είναι άστοχος.
Δεν κατέστρεψε,κανένας ,πουθενά και καμία ζωή δικιά του,σπαταλώντας χρόνιο και χρήμα σε μιά άδεια πρωτεύουσσα που έχουνε φύγει όλοι για διακοπές!!..
Τόσο απλά.
Επίσης,δεν σου ζητήθηκε να κάνεις καμία ανάλυση του συγκεκριμένου κειμένου..
..
Αλλά σαν μεγάλος αρχιγ@μιόλης φασιστο κούραδος και σκ@τόψυχος κόκορας βλάκλας που είσαι,κάτι τέτοιο,
φσυσικά και θα ήταν αδύνατο για τα μούτρα σου..
Είδες πουθενά να ζητάει κανείς την σούπερ-πούστερ φανταστική ανάλυσή σου μ@λάκα;;
Γιατί δεν φαίνεται πουθενά κάτι τέτοιο.
Πάτρε το σχόλιό σου τώρα..
Πάρε το αίσχος που σε χαρακτηρίζει..
Πάρε τον καθηγητάρα σου,το βόθρο σου και τα σπουδαία γράμματα που σού μαθαν..και κάνε μία και τρίψτα στα σκατόμουτρά σου,πριν τα βάλεις στο πάτο σου παλιοαρχίδι..
..Είναι μέρα με την νύχτα!..
Καμία σχέση!
Τί σχέση έχει ´ρε ”η πόλις”του καβάφη,με του που και το αν θέλει κάποιος,να παέι και να σκορπίσει τα χιλιάρικά του όπου κι όπως θέλει;!!!!..
Τί διάολο..
ρομπότ τα γράφουνε τα άρθρα σας;
ΕίσαιΆδειοςΤενεκές;;;ΣκέψουΠρινΜιλήσεις&ΓράψειςΣχόλια!!!
..Εχεις ρε βλήμα κάτι να πείς;..
..Γιατί δεν το λές;..
Από κουράδια και παπαγαλάκια σαν κι εσένα εδώ,δεν ξέρουμε τί να τα κάνουμε..
..πές τη μ@λακία σου,να δούμε ποιός είναι και ο άδειος,καί ο ντενεκές..παλιονούμερο
..
Στη Νεοελληνική λογοτεχνία πόσες φορές σε είπε στουρνάρι ο καθηγητής σου; Πόσες ;;;;;;
Δεν είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις μια ανάλυση λογοτεχνικού κειμένου αλλά ούτε καν να καταλάβεις απλά σχήματα λόγου.
Ο συγγραφέας όπως και ο Ποιητής σου λέν πως δεν έχει νόημα να προσπαθείς να ξεφύγεις από αυτό που είσαι και που διαμορφώνει εν πολλοίς την καθημερινότητα σου. Όπου και να πας προσπαθώντας να αλλάξεις “παραστάσεις” να ξεφαντώσεις, να νιώσεις κάποιος άλλος, να σπαταλήσεις χρήμα για να απολαύσεις αγαθά, στο τέλος πάλι θα επιστρέψεις στη μίζερη και σιχαμερή ζωή σου σε αυτό που πργματικά είσαι. Ένα απόβρασμα, ένα σκουπίδι, ένα σκυφτό, θρασύδειλο ανθρωπάκι, ένας τίποτας. Αυτή τη σαπίλα του είναι σου θα την κουβαλάς μαζί σου
Και αν σου θυμίζουν κάτι όλα αυτά θα είναι η αηδία που βλέπεις κάθε μέρα στον καθρέφτη σου, τα σκατά που κυλούν στους οχετούς της ψυχής σου.
ΓΤΧΣ νεοραγιά σκύβαλο
Εύγε για την περιγραφή και εξήγηση που έκανες φίλε μου. Το ποίημα μιλάει από μόνο του αλλά για όποιον αδυνατεί να δει και να ακούσει, του το έκανες πεντακάθαρο, πιο κατανοητό δε γίνεται.
…ΖΖΖΖΖΖΖΖΖ!!!
Αντε να πιάσεις κανά ρχίδι του από πάνω και να πάτε βόλτούλα μαζί..!
..
Που νομίζεις ότι
οιάζουμε όλοι σαν τη σκ@τοψυχιά σου π@λιόπουστα
…Κράτα τα καλά σκ@τόβοθρε..Μη σου φύγουν!..
..