Στη σημερινή κοινωνία ολοένα και περισσότεροι δηλώνουν άθεοι ή αδιάφοροι απέναντι στη θρησκεία. Δεν πρόκειται για κάποιον «εκσυγχρονισμό» που θέλει να δικαιολογήσει η Εκκλησία. Η αλήθεια είναι απλή: η ίδια η Εκκλησία διώχνει τον κόσμο από κοντά της.
Η θρησκεία από τη φύση της είναι πνευματικότητα. Είναι η ανάγκη του ανθρώπου να αναζητήσει γαλήνη, παρηγοριά, απαντήσεις. Ο ναός θα έπρεπε να αποτελεί χώρο σιωπής και περισυλλογής, έναν χώρο όπου η ψυχή μπορεί να αναπαυθεί. Αντί γι’ αυτό, οι εκκλησίες μας ολοένα και περισσότερο θυμίζουν παντοπωλεία και λέσχες συζητήσεων.
Χάνεται η ιερότητα
Μπαίνεις για να ανάψεις ένα κερί και βρίσκεις μπροστά σου ηλικιωμένους «μόνιμους κατοίκους» που κουβεντιάζουν μεγαλόφωνα, ιερείς που συζητούν για άσχετα θέματα, ραδιόφωνα να παίζουν στο παρασκήνιο, πάγκους με εμπορεύματα – από κομποσκοίνια μέχρι φτηνές τυποποιημένες εικόνες. Η ιερότητα χάνεται μέσα στην πολυκοσμία και τον θόρυβο. Η ατμόσφαιρα που θα έπρεπε να οδηγεί στην προσευχή, οδηγεί στην αποστροφή.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, η ίδια η Πολιτεία βάζει το δικό της λιθαράκι στην απομάκρυνση των νέων από τη θρησκεία. Το Υπουργείο Παιδείας υποβαθμίζει τα Θρησκευτικά, καταργεί την πρωινή προσευχή σε πολλά σχολεία, αφαιρεί τα σύμβολα από τις τάξεις. Ο συνδυασμός Εκκλησίας που εμπορευματοποιείται και Κράτους που αδιαφορεί έχει το ίδιο αποτέλεσμα: μια κοινωνία χωρίς πνευματικό κέντρο.
Όταν η θρησκεία λειτουργεί σωστά, ενώνει
Εδώ πρέπει να γίνει ένας ξεκάθαρος διαχωρισμός: η θρησκεία δεν φταίει. Η πίστη αποτελεί σημείο αναφοράς και ισορροπίας για τον λαό. Όταν η θρησκεία λειτουργεί σωστά, ενώνει, εμπνέει, καθοδηγεί, εξανθρωπίζει. Αυτό που αποτυγχάνει παταγωδώς είναι η διαχείριση από τον θεσμό της Εκκλησίας, που αντί να υπηρετεί τον πιστό, τον κουράζει και τον απωθεί.
Αν δεν υπάρξει άμεσα αυτοκριτική και ουσιαστική αλλαγή, η Εκκλησία θα μείνει με άδειους ναούς και γεμάτα ταμεία, χωρίς όμως να μπορεί να επιτελέσει τον ρόλο της: να προσφέρει πνευματικότητα και κοινωνική ισορροπία. Και τότε, θα έχει χάσει το πιο σημαντικό: τον ίδιο τον λαό.





Αιρετικός και σε οικτράν πλάνη. Ο Χριστός δίδαξε πριν 2000 χρόνια περίπου, πριν 60 χρόνια φύτρωσαν οι μαϊντανοί της αίρεσης οι ψευδοχριστιανοί,που ερμηνεύουν το λόγο του Κυρίου κατά το δοκούν και καμιά σχέση δεν έχουν με την μία Μεγάλη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία μας όπως αυτή εκφράζεται μέσω του Συμβόλου της Πίστεως μας. Όλες οι άλλες “εκκλησιές” είναι οίκοι του διαβόλου.-
Αυτή η σημερινή Εκκλησία είναι προ πολλού αποστατημένη μέχρι και σε βαθμό αιρέσεως απωλείας ψυχών. Σήμερα είναι αλλαλούμ. Οι υπηρετούντες αυτήν, αποτελούνται από ηγεμόνες με χρυσάφια και πολυτέλεια και όλοι τους είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι (από που και έως που δηλαδή να πληρώνονται από τον φορολογούμενο?) και οι πλειοψηφία εξ αυτών πηγαίνουν να την υπηρετήσουν για τον μισθό. Ελάχιστοι πάνε για να δώσουν έργο επειδή σέβονται τον Κύριο, αλλά εύκολα θα διαφθαρούν και εκείνοι μέσα στην μεγάλη αποστασία και διαφθορά τους. Τα σκάνδαλα αμέτρητα. Αλλά και το έργο του Θεού πάσχει, επειδή δεν είναι καθόλου μα καθόλου πνευματικό, αλλά ένα τυπικό θρήσκευμα όπως π.χ. ο βουδισμός με τελετές, φωτοστέφανα, κεριά και λάμπάδες, τάματα και λειτανίες, λατρείες νεκρών ανθρώπων και ειδώλων-εικόνων κλπ κλπ., συνεχόμενες και επαναλαμβανόμενες λειτουργίες χωρίς το Άγιο Πνεύμα και τελικά σήμερακατήντησε μια νεκρή εκκλησία αφού δεν βασίζεται σταθερά πάνω στον βράχο που λέγεται Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Εχουν τις δικές τους Παραδόσεις που κατάπιαν όλο το Ευαγγέλιο (Κ.Δ.) με το Ιερό Πηδάλιο. Δεν συμφωνούν πουθενά με την Καινή Διαθήκη! Ναι παρακαλώ… είναι αλήθεια. Το Ευαγγέλιο δεν ακούγεται οπως θα έπρεπε και η εκκοσμίκευση της Εκκλησίας είναι στο ανώτατο σημείο της πια. Γι αυτό ο Κύριος πριν περίπου 60 χρόνια σήκωσε πολύ ψηλά στην Ελλάδα μας μια άλλη Εκκλησία (είναι η πρώτη σε αληθινούς Χριστιανούς σήμερα και η 2η σε πληθυσμό μετά την Ορθοδοξία), η οποία δίνει με αφθονία στον λαό το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας και μιλάει αποκλειστικά και μόνο για Εκείνον που σταυρώθηκε για όλους εμάς. Τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον μόνο αρχηγό και τελειωτή της πίστεως, το Α και το Ω (που κι αυτό όπως γνωρίζετε το κατήργησαν από την γλώσσα μας). Και το αστείο είναι ότι οι απατεώνες της θρησκείας, κατηγορούν αδειάλειπτα και συκοφαντούν αυτήν την αγνή και αγία Εκκλησία του Χριστού ως αιρετική (και φυσικά δεν είναι), την διώκουν κι από πάνω με κάθε μέσο, τρόπο και νόμο παρακαλώ αφού είναι ενωμένη με το Κράτος, επειδή κηρύττει την Αλήθεια! Ποιοί? Οι επαγγελματίες της θρησκείας τα κάνουν όλα αυτά. Αυτούς που βρήκαμε εδώ όταν γεννηθήκαμε και αυτούς που γνωρίζετε κι εσείς σαν κάλπικη δεκάρα τι είναι, αλλά δεν τολμάτε να τους τα πείτε. Δεν είπε ο Κύριος: «Εφόσον εμένα εδίωξαν και εσάς θα σας διώξουν». Αμήν. Έρχου Κύριε να παραλάβεις την αγνή και αγία εκλεκτή σου Νύμφη (Α΄Θεσσαλονικείς 4:13-18).
Ο Μέγας Δομήτωρ και Κτήκτωρ της Εκκλησίας μας είναι ο Κύριος ημών Ιησού Χριστός και η Εκκλησία ανήκει σε Αυτόν. Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε το πλήρωμα της Εκκλησίας, από Αγίους, Οσίους. Πατριάρχες. Αρχιεπισκόπους, Ιερείς, Μοναχούς κλπ καθώς πάνω από όλα ο πιστός του Θεού λαός. Όποιοι σκανδαλίζονται από διαφόρους Βαθμοφόρους της Ιεραρχίας της Εκκλησίας και του Κράτους που εκτελούν πλημμελώς τα καθήκοντά τους, είναι ολιγόπιστοι και άπιστοι.Ας Ανοίξουμε λοιπόν την Αγία Γραφή, το Ιερό Ευαγγέλιο, δηλαδή το Λόγο την Διδασκαλία και την Παρακαταθήκη του Κυρίου μας, μήπως και μας λυθεί καμιά απορία μας. Η Καινή Διαθήκη είναι το πιό σύγχρονο, αληθινό και σωτήριο ανάγνωσμα στην Ιστορία του Ανθρώπινου γένους. Εντάξει? Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίες, ο καθένας θα κριθεί για τις πράξεις, τα έργα και τους λόγους του υπό τον Δίκαιο Κριτή. Τέλος.
Πας να,ακούσεις κυριακάτικη λειτουργία και στο τέλος ακούς τον ιερέα να κάνει μισή ώρα κυρυγμα ότι δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν το ρεύμα και γενικώς κλάψα για να εισπράξουν. Το χρήμα είναι ο θεός τους …όλα τα άλλα παραμυθάκια για να υπάρχει ποίμνιο…
Γιατί ήταν ποτέ κάτι άλλο ή εκκλησία πέρα από δύναμη και πλούτο? αν ξέρει κανείς να σηκώσει το χέρι του…
Ο,τι να ‘ναι
Είναι σωστό ότι στην Ελλάδα η Εκκλησία έχει δύναμη. Για πλούτο δεν γνωρίζω ακριβώς τα οικονομικά της (ούτε η ίδια τα γνωρίζει), αλλά σίγουρα έχει αρκετά μεγάλη περιουσία. Πέραν όμως όλων αυτών, η αποστολή τής Εκκλησίας είναι πνευματική, ενώ τού κράτους εγκόσμια, υλική. Η ανάμειξη κράτους-εκκλησίας κάνει ζημιά και στους δύο.