Ο αρθρογράφος και παρουσιαστής του βρετανικού τηλεοπτικού δικτύου ITV James Mates, γράφει για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, τα «Ελγίνεια μάρμαρα», όπως τα αναφέρει, με αφορμή τη συζήτηση για την επιστροφή τους στην Ελλάδα.
Στο άρθρο του παρουσιάζει τις διαφωνίες ανάμεσα στη χώρα μας και το Βρετανικό Μουσείο, για το οποίο αναφέρει πως δεν θέλει σε καμία περίπτωση να επιστραφούν τα κλεμμένα, ενώ παραθέτει και το γεγονός της παγκόσμιας σταδιακής αποκατάστασης και επαναπατρισμού αμφιλεγόμενα αποκτημένων έργων τέχνης.
Αναλυτικά το άρθρο του στο βρετανικό δίκτυο:
Οι διαφωνίες υπάρχουν από τότε που ο Λόρδος Έλγιν απέσπασε μερικά από τα καλύτερα γλυπτά του κόσμου από τον Παρθενώνα στην Αθήνα και τα έστειλε πίσω στη Βρετανία.
Είχε άδεια από τους Οθωμανούς ηγεμόνες της Αθήνας ή αυτό ήταν λεηλασία; Θα έπρεπε ούτως ή άλλως να αξίζει κάτι η άδεια που χορηγείται από μια δύναμη κατοχής; Υπάρχει ηθικό καθήκον να επανενωθεί ένα από τα μεγάλα έργα της κλασικής αρχαιότητας;
Για δύο αιώνες αυτά τα επιχειρήματα φωνάζουν μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου σε έναν διάλογο των κωφών, αλλά τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν.
Υπάρχουν δύο λόγοι που οι Έλληνες πιστεύουν ότι η επιστροφή των Ελγινειων Μαρμάρων- ή του Παρθενώνα– στο μουσείο δίπλα στην Ακρόπολη, μπορεί να πλησιάζει.
Το πρώτο είναι ότι διεθνώς, η διάθεση αλλάζει σχετικά με την αποκατάσταση αντικειμένων και έργων τέχνης που αμφιλεγόμενα αφαιρέθηκα από τη χώρα προέλευσής τους.
Μερικά από τα μπρούντζινα του Μπενίν που φυλάσσονται στα δυτικά μουσεία επιστρέφουν στη Νιγηρία. Το Βρετανικό Μουσείο δέχεται αυξανόμενη πίεση για αντικείμενα που αφαιρέθηκαν από την Καμπότζη και την Αιθιοπία. Και τμήματα από τα ίδια τα μάρμαρα του Παρθενώνα έχουν ήδη επιστραφεί στην Αθήνα.
Ένα θραύσμα γνωστό ως το πόδι της Άρτεμις επιστράφηκε από ένα μουσείο στη Σικελία νωρίτερα αυτό το έτος – τεχνικά αναφέρεται ως «κατάθεση», ουσιαστικά ως δανεικό, με το μουσείο να διατηρεί την επίσημη ιδιοκτησία. Αλλά η ιταλική κυβέρνηση επιβεβαίωσε τώρα ότι δεν θα ζητήσει ποτέ να σταλεί το θραύσμα πίσω.
Αυτό θεωρείται στην Αθήνα ως μια πιθανή λύση για τα μάρμαρα – ένα μακροπρόθεσμο δάνειο, στο οποίο το Βρετανικό Μουσείο διατηρεί τη νόμιμη ιδιοκτησία αλλά δέχεται ότι τα γλυπτά δεν θα επιστρέψουν ποτέ στο Λονδίνο.
Οι διαχειριστές του Βρετανικού Μουσείου δεν συμβιβάζονται καθόλου με την ιδέα σε αυτό το στάδιο, θα πρέπει να πούμε.
Επιμένουν ότι «η αποσπασματικότητα εκτιμάται καλύτερα, έχοντας μερικά από τα γλυπτά στην Αθήνα, όπου μπορούν να φανούν στο πλαίσιο της Αθήνας και του ελληνικού πολιτισμού και μερικά από τα γλυπτά στο Λονδίνο, όπου μπορούν να εκτιμηθούν στο πλαίσιο του κόσμου. ιστορία και πολιτισμός».
Η δεύτερη εξέλιξη είναι η ικανότητα της σύγχρονης τεχνολογίας σάρωσης και λέιζερ να κάνει αντίγραφα των γλυπτών τόσο κοντά στο πρωτότυπο που με γυμνό μάτι θα ήταν σχεδόν αδύνατο να τα ξεχωρίσει κανείς.
Πράγματι, ορισμένα από τα αγάλματα της Ακρόπολης έχουν ήδη αντικατασταθεί από τέτοια αντίγραφα προκειμένου τα πρωτότυπα να μπορούν να μετακινηθούν στο εσωτερικό για να τα προστατεύσουν από περιβαλλοντικές ζημιές.
Για άλλη μια φορά, το Βρετανικό Μουσείο δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την ιδέα, αλλά εάν ληφθεί ποτέ απόφαση από τη βρετανική κυβέρνηση ότι τα μάρμαρα πρέπει να σταλούν πίσω στην Αθήνα, αυτά είναι πράγματα που θα μπορούσαν να αμβλύνουν μέρος της διαμάχης που αναπόφευκτα θα ακολουθούσε.
