Μια προσωπικότης με ισχυρό εθνικό λόγο είναι ο νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Ο μέχρι τούδε τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο και πλέον είναι ο 76ος Αρχιεπίσκοπος Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου με το όνομα Γεώργιος Γ’.
Στο τριπρόσωπο που είχε διαμορφωθεί από την λαϊκή ψήφο (στην Κύπρο τηρούνται τα αρχαία θέσμια της εκλογής ιεραρχών με κληρικολαϊκή συμμετοχή) ήταν δεύτερος, αλλά η 16μελής Σύνοδος τον εξέλεξε με 11 ψήφους, έναντι τεσσάρων του Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου και μιας λευκής.
Το στίγμα των θέσεων του, το έδωσε με την πρώτη δήλωση στην οποία προέβη μετά την εκλογή του: «Η πατρίδα μας περιμένει την απελευθέρωσή της» είπε, δείχνοντας ότι όπως και οι προκάτοχοί του που είχαν εθναρχικό ρόλο και, αυτός θέτει στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων του τα εθνικό θέμα.
Παιδί ο ίδιος την εποχή του απελευθερωτικού αγώνος της ΕΟΚΑ (γεννήθηκε το 1949) αλλά η οικογένειά του, η οικογένεια Παπαχρυσοστόμου από την Αθηαίνου ήταν καθ’ όλη την διάρκεια του ξεσηκωμού δίπλα στον αρχηγό Διγενή, τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα.
Εθνική στάση επιδεικνύει σταθερά ο νέος Αρχιεπίσκοπος. Οι θέσεις του στο Κυπριακό είναι ξεκάθαρες και δεν τις έκρυψε ποτέ. Ήταν εναντίον του σχεδίου Ανάν και ως χωροεπίσκοπος Αρσινόης τότε, εργάσθηκε προκειμένου ο κυπριακός Λαός να πει «Όχι» στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004. Τόνισε πολλές φορές στις προηγούμενες μέρες πως η Εκκλησία οφείλει να έχει λόγο στο εθνικό ζήτημα και να τον εκφράζει ανοικτά.
Εκφράζοντας τις δικές του θέσεις, είχε πει προ ολίγων ημερών:
«Η Εκκλησία της Κύπρου είναι εθναρχούσα Εκκλησία και να μην ξεχνούμε ότι, τους τελευταίους οκτώ αιώνες της δουλείας, η Εκκλησία ως ο μόνος θεσμικός ελληνικός φορέας είχε την ευθύνη και της παιδείας και της εθνικής αυτοσυνειδησίας του λαού. Αυτή κράτησε τον Ελληνισμό στα τόσα χρόνια σ’ αυτόν τον τόπο και επομένως τώρα που ακόμα δεν αποκαταστάθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, που η μισή πατρίδα μας είναι υπό κατοχήν, οφείλουμε να εκφέρουμε τον ορθό λόγο απέναντι στο εθνικό μας θέμα. Και θα πρέπει η Κυβέρνηση να μας ακούει και να ζητά η ίδια τη συμβουλή μας. Δεν έχουμε εκτελεστική εξουσία, αλλά μπορούμε να καλέσουμε τον λαό να ακούσει και τις δικές μας απόψεις, όπως παραδείγματος χάριν ο Μακαριστός ηγήθηκε της εκστρατείας εναντίον του σχεδίου Αννάν και πέτυχε να συσπειρώσει τον λαό και να βοηθήσει την κατάσταση».
Δεν περιοριζόταν ποτέ μόνο στα λόγια. Μετείχε στις αντικατοχικές διαδηλώσεις, σε μια δε από αυτές το 1989 δέχθηκε την επίθεση των Τούρκων στρατιωτών, για την οποία κατέθεσε προσφυγή εναντίον της Τουρκίας στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το τελευταίο καταδίκασε, για πρώτη φορά, την Τουρκία για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της επέβαλε χρηματικό πρόστιμο.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι η μόρφωσή του είναι πολυσχιδής.
Το 1967 αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο και ως υπότροφος του ΙΚΥ σπούδασε Χηµεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1968-1972). Στο ίδιο πανεπιστήμιο σπούδασε και Θεολογία κατά τα έτη 1976-1980, ενώ οι μεταπτυχιακές του σπουδές και στα δύο αντικείμενα έγιναν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έτσι παραλλήλως προς τα ιερατικά του καθήκοντα ήταν καθηγητής Χημείας στην Μέση Εκπαίδευση. Διόλου τυχαίο ότι επί σειρά ετών είναι πρόεδρος της επιτροπής Βιοηθικής και Παιδείας της Ιεράς Συνόδου.
