«Eίναι μια δύσκολη δοκιμασία, αλλά θα τα καταφέρω και αυτή τη φορά» ήταν το μήνυμα που έστειλε χθες από τη ΜΕΘ ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Είτε τον συμπαθεί κανείς είτε όχι, δεν μπορεί να αρνηθεί ότι πρόκειται για ένα σκληρό καρύδι που πολύ δύσκολα τα παρατάει. Τώρα, στα 87 του πια, δίνει τη μεγαλύτερη μάχη του. Και δεν σκοπεύει να χάσει, όπως λέει.
- του Βασίλη Γαλούπη
Ο Ιταλός μεγιστάνας βρίσκεται στην Εντατική με πνευμονία και υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία εξαιτίας χρόνιας μορφής λευχαιμίας. «Πάντα μπορώ να ξαναστέκομαι στα πόδια μου ύστερα από κρίσιμες καταστάσεις» είπε μέσα από το νοσοκομείο.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι, έναν από όσους εκπροσωπούν το Φόρτσα Ιτάλια στον κυβερνητικό συνασπισμό της Μελόνι: «Ο Σίλβιο ανταποκρίνεται στις θεραπείες και εξακολουθεί να μας δίνει εντολές μέσα από το νοσοκομείο ακόμα και τώρα».
Οι άνθρωποι γύρω του εξακολουθούν να ανησυχούν ζητώντας του να μη λοξοδρομεί από τις οδηγίες των γιατρών: «Υπάρχει μεγάλη ανησυχία. Ελπίζω να ανησυχεί και ο ίδιος ο Σίλβιο, διότι πρέπει να αντισταθεί σε αυτή την τελευταία επίθεση που δέχεται, η οποία ονομάζεται λευχαιμία» δήλωσε προχθές ο Ιταλός υφυπουργός Πολιτισμού Βιτόριο Σγκάρμπι.
O Σίλβιο Μπερλουσκόνι, γόνος ευκατάστατης οικογένειας, έφτασε γρήγορα να «κατακτήσει» την Ιταλία. Να θεωρείται ο πιο ισχυρός άνθρωπος της χώρας. Ο πολυδαίδαλος δρόμος που διάλεξε ήταν σαρωτικός αλλά και πρωτότυπος για τις δεκαετίες του ’80 και του ’90.
Η αχόρταγη δράση του άρχισε από το επιχειρείν, με κατασκευαστική εταιρία. Ηδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 έχτισε 4.000 διαμερίσματα ανατολικά του Μιλάνου, αναλαμβάνοντας και τους δρόμους, όπως και τις γέφυρες του νέου οικιστικού κέντρου. Οταν κατέκτησε τους πρώτους ψηλούς λόφους κι έγινε ισχυρός οικονομικά, δεν έμεινε εκεί. Αποφάσισε να εισβάλει στα ΜΜΕ, αναγνωρίζοντας τον ρόλο που θα έπαιζαν τα μίντια τις επόμενες δεκαετίες. Είχε κάνει ήδη κάποια ήπια πρώτα βήματα με μικρές εξαγορές, αλλά από τη δεκαετία του ’80 εξαπέλυσε επίθεση. Μετέτρεψε την ιδιωτική τηλεόραση σε μια μεγάλη χώρα όπως η Ιταλία σε πρακτικά σχεδόν μονοπώλιο. Εφτασε να κατέχει μερίδιο 80% στο τηλεοπτικό τοπίο.
Και πάλι, όμως, για τον Μπερλουσκόνι δεν ήταν αυτό το ταβάνι του. Το 1986 αγόρασε μία από τις λαοπρόβλητες ομάδες της χώρας και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, τη Μίλαν. Στα χέρια του το brand name του συλλόγου εκτοξεύτηκε. Champions League, πρωταθλήματα, σπουδαίοι παίκτες. Οι οπαδοί της Μίλαν έπιναν νερό στο όνομά του για χρόνια και οι αντίπαλοι έτρεμαν. Αν και αποχώρησε οριστικά το 2017, το όνομά του έχει συνδεθεί με τις σπουδαιότερες στιγμές του συλλόγου.
Ούτε αυτό, πάντως, ήταν αρκετό για τον Ιταλό δισεκατομμυριούχο. Τον Δεκέμβριο του 1993 ίδρυσε το κόμμα Φόρτσα Ιτάλια, προκαλώντας πανικό στην πολιτική σκηνή της χώρας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ηταν η πρώτη φορά που ένας πανίσχυρος επιχειρηματίας ήθελε να πάρει στα χέρια του και την πολιτική εξουσία.
Αμέσως, στις εκλογές του 1994, ο ιταλικός λαός τον εμπιστεύεται και ο Μπερλουσκόνι γίνεται πρωθυπουργός, έστω και για λίγο, λόγω των εσωτερικών κλυδωνισμών της κυβερνώσας συμμαχίας, που θα τον αναγκάσουν σε παραίτηση. Ομως η ιταλική πολιτική ζωή έκτοτε θα ταυτιστεί για μεγάλες περιόδους με αυτόν.
«Mπερλουσκονισμός»
Ο Μπερλουσκόνι έχει εκλεγεί πρωθυπουργός τρεις φορές κι έχει κυβερνήσει συνολικά εννέα χρόνια, περισσότερα από κάθε άλλον μεταπολεμικά. Ο όρος «μπερλουσκονισμός» μπήκε στα πολιτικά βιβλία. Ακόμα και σήμερα, στα 87 του, ο άνθρωπος με το παρατσούκλι «Il Cavaliere» (Ο Ιππότης) εξακολουθεί να καθορίζει όσα γίνονται στη χώρα του. Ο κυβερνητικός συνασπισμός της Μελόνι στηρίχθηκε και στο δικό του κόμμα.
Η ζωή του πολυτάραχη, ενίοτε και σκανδαλώδης, ενώ και οι δικαστικές διώξεις δεν ήταν λίγες. Τον Φεβρουάριο του 2011 κατηγορήθηκε ότι πλήρωσε για σεξ ανήλικη χορεύτρια νυχτερινού κέντρου. Τον Φεβρουάριο του 2012 οι εισαγγελείς του Μιλάνου απήγγειλαν κατηγορίες εναντίον του για φερόμενη κατάχρηση εξουσίας, λόγω υποκλοπών. Την 1η Αυγούστου του 2013 καταδικάστηκε για φορολογική απάτη από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, αλλά γλίτωσε την άμεση φυλάκιση λόγω ηλικίας. Ηταν και η μόνη φορά που καταδικάστηκε στις συνολικά 32 δικαστικές -κυρίως πολιτικές και επιχειρηματικές- υποθέσεις του. Κάποιες φορές άλλαζε και τους νόμους για να αποφύγει την ενοχή.
Ο Μπερλουσκόνι εξακολουθεί να παραμένει μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που διχάζει την κοινή γνώμη και τους πολιτικούς αναλυτές. Οι υποστηρικτές του τονίζουν τις ηγετικές του ικανότητες, τη χαρισματική του δύναμη και την ικανότητά του να διατηρεί ισχυρές και στενές σχέσεις τόσο με τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και με τη Ρωσία. Οσοι του ασκούν κριτική ασχολούνται με την απόδοσή του ως πολιτικού, την ηθική των πρακτικών του και την εκτός ορίων επιδίωξη των προσωπικών του συμφερόντων.
Η ζωή του Μπερλουσκόνι θα μπορούσε να γίνει ένα ελκυστικό σίριαλ στο Netflix. Εχει απ’ όλα. Μια σπουδαία επιχειρηματική δράση και πλούτο. Εξουσία και χλιδή. Πολιτική και μίντια. Σκάνδαλα και δικαστικές περιπέτειες. Δόξα και σφοδρές επιθέσεις. Ο πιο μεγάλος εφιάλτης του ήταν πάντα τα γηρατειά. Προσπάθησε με κάθε τρόπο και επεμβάσεις να τα νικήσει. Αλλά τώρα καλείται να τα αντιμετωπίσει.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1936 στο Μιλάνο. Σπούδασε Νομικά και το 1962 ίδρυσε την πρώτη κατασκευαστική εταιρία. Από τη δεκαετία του ’70 άρχισε να επενδύει στα ΜΜΕ και ήδη από το 1986 κατείχε το 80% της ιταλικής ιδιωτικής τηλεόρασης. Την ίδια χρονιά έγινε ιδιοκτήτης της Μίλαν. Απέκτησε τον μεγαλύτερο εκδοτικό ιταλικό οίκο Μονταντόρι και την εφημερίδα «Ιλ Τζιορνάλε». Αντιμετώπισε μια σειρά από δικαστικές έρευνες για φοροδιαφυγή, δωροδοκίες, λογιστικές απάτες, μέχρι και για διασυνδέσεις με την ιταλική Μαφία. Ιδρυσε το κόμμα Φόρτσα Ιτάλια και διατέλεσε πρωθυπουργός τις περιόδους 1994-1995, 2001-2006 και 2008-2011. Ηταν ευρωβουλευτής το διάστημα 2019-2022. Το κόμμα του συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό της Τζόρτζια Μελόνι. Το 2012 η καθαρή περιουσία του υπολογιζόταν σε 6 δισ. δολάρια.
