Ήταν τον ∆εκέμβριο του 2016 όταν οι αυτοκινητοπομπές των τζιχαντιστών ανταρτών με τη συνοδεία του συριακού στρατού και της Χεζμπολάχ έφευγαν από το Χαλέπι για τη δυτική επαρχία Ιλντλίμπ, την τελευταία επαρχία υπό τον έλεγχό τους τότε.
- Από τη Μαρία Δεναξά
Το Σάββατο, οι ίδιοι αυτοί αντάρτες, ένα μείγμα τζιχαντιστών που προηγουμένως ανήκαν στην Αλ Κάιντα και την τρομοκρατική οργάνωση ISIS, καθώς και Τουρκμένων μαχητών υπό τον έλεγχο της Άγκυρας που επιδιώκει την επέκταση των κατεχόμενων εδαφών στη Συρία (παρόλο που η Τουρκία αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη), έκαναν ακριβώς την ίδια διαδρομή, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση: εισέβαλαν στην πόλη από τη συνοικία του Νέου Χαλεπιού, την Αλ Φουρκάν και τις στρατιωτικές ακαδημίες, κατέλυσαν το κέντρο και άλωσαν την ακρόπολη -ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα της μεσαιωνικής εποχής- και την παλαιά πόλη του Χαλεπιού (Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO), σύμβολα της αρχαιότερης και ίσως ιστορικότερης πόλης στον κόσμο, όπως είναι το Χαλέπι, που κατοικείται χωρίς διακοπή εδώ και 12.000 χρόνια.
Πώς ήταν δυνατή μια τέτοια καταστροφή; Πώς μπόρεσε η μεγαλύτερη πόλη της Συρίας και η οικονομική καρδιά της χώρας να πέσει τόσο εύκολα στα χέρια μιας ορδής γενειοφόρων ανδρών, διψασμένων να πάρουν την εκδίκησή τους;
Διεθνείς κυρώσεις
Ο πρώτος λόγος είναι ότι το τέλος των μαχών, το 2016, δεν συνοδεύτηκε ποτέ από ανάκαμψη της οικονομίας σε ολόκληρη τη Συρία, και ιδιαίτερα στο Χαλέπι, όπου το εμπόριο είναι ο λόγος ύπαρξης της πόλης.
Οι διεθνείς κυρώσεις συνέχισαν να κρατούν τη χώρα σε έναν ασφυκτικό κλοιό που σχεδιάστηκε για να ρίξει το καθεστώς, αλλά που στην πράξη μετέτρεψε τη Συρία σε μια θάλασσα μιζέριας.
Στη συνέχεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω των Κούρδων πληρεξουσίων τους, που είχαν χρησιμοποιηθεί προηγουμένως στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους, εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση για να βάλουν χέρι στο συριακό πετρέλαιο, στερώντας από τη χώρα τούς ενεργειακούς της πόρους.
Ο στόχος ήταν να τιμωρηθεί ο Άσαντ επειδή παρέμεινε στην εξουσία ενάντια στη θέληση της ∆ύσης.
Το αποτέλεσμα ήταν η ενδημική διαφθορά, που υπήρχε για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η οποία επιδεινώθηκε από την έλλειψη βοήθειας για την ανοικοδόμηση της χώρας.
Τέλος, η 7η Οκτωβρίου και ο πόλεμος μεταξύ της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ, που είχε ως συνέπεια μέρος της υποδομής του συριακού στρατού να καταστραφεί από την ισραηλινή αεροπορία. Το Τελ Αβίβ έχει συχνά στοχοποιήσει τα συμφέροντα της Χεζμπολάχ και του Ιράν στη Συρία, αποδυναμώνοντας έτσι τον στρατό του Μπασάρ. Πρέπει να σημειωθεί ότι η επίθεση των ανταρτών της Ιντλίμπ ξεκίνησε την ημέρα της κατάπαυσης πυρός μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Αν και κάθε άλλο παρά ηττημένη, η Χεζμπολάχ δεν είναι σε θέση να βοηθήσει τον συριακό στρατό λόγω της εξόντωσης μεγάλου αριθμού στελεχών της. Το 2016, ωστόσο, ήταν η ίδια Χεζμπολάχ που πολιόρκησε το ανατολικό τμήμα του Χαλεπιού, το οποίο κατείχαν οι ισλαμιστές αντάρτες.
Ήταν επίσης η Χεζμπολάχ που, μαζί με τον συριακό στρατό και την παλαιστινιακή πολιτοφυλακή Λιουά αλ-Κουντς, που υποστηρίζει τον Άσαντ, διαπέρασε την άμυνα των αντιπάλων στην περιοχή Χανάνο, κόβοντας στα δύο τα κατακτημένα εδάφη μέχρι την παράδοση και την πλήρη απελευθέρωση της πόλης, στις 22 ∆εκεμβρίου 2016.
Η Χεζμπολάχ διατήρησε κάποιες μονάδες στα περίχωρα του Χαλεπιού, αλλά δεν είναι πλέον τόσο πολυάριθμες και αποτελεσματικές όσο παλαιότερα. Ούτε η σύμμαχος Ρωσία αντέδρασε άμεσα, αρκούμενη στο να απαιτήσει από τη ∆αμασκό να αποκαταστήσει την τάξη.
Ενώ την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τα ρωσικά μαχητικά σφυροκοπούν την πόλη Ιντλίμπ και τις φάλαγγες ανεφοδιασμού των ανταρτών, οι ισλαμιστές προσεύχονται ομαδικά στον Αλλάχ στο κέντρο της πόλης, ενώ δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι φεύγουν.
Ο υπαρξιακός κίνδυνος για το καθεστώς της Δαμασκού
Για τον Μπασάρ αλ Ασαντ πρέπει τώρα να εκδιωχθούν, διαφορετικά ο κίνδυνος εξάπλωσής τους σε άλλες πόλεις της χώρας είναι μεγάλος, ιδίως στην Ντεράα, στα νότια, όπου το καθεστώς της ∆αμασκού αμφισβητείται όλο και περισσότερο.
Είναι τέτοιος ο αναβρασμός στη Συρία, που πριν από δύο εικοσιτετράωρα κυκλοφόρησαν πληροφορίες για επικείμενο πραξικόπημα εναντίον του Άσαντ. Υπήρξαν αναφορές που έκαναν λόγο για προσπάθεια ανατροπής του προέδρου από τον στρατό στη ∆αμασκό. Ωστόσο, παρά την έντονη φημολογία, ο πρόεδρος της Συρίας στα πρώτα δημόσια σχόλιά του για την κατάσταση στο Χαλέπι υπογράμμισε πως το καθεστώς του «θα νικήσει τους τρομοκράτες και τους υποστηρικτές τους». Σε ανακοίνωσή του, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρει πως δεν έχει καμία σχέση με το πραξικόπημα εναντίον του Άσαντ και ότι πρόκειται για τζιχαντιστές. Τονίζεται επίσης πως οι αμερικανικές Αρχές παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Συρία και θα κάνουν ό,τι απαιτείται για να προστατεύσουν τις στρατιωτικές θέσεις των ΗΠΑ.
Όπως συνέβη μεταξύ 2011 και 2016, η Συρία θα μπορούσε να βυθιστεί και πάλι στον εμφύλιο πόλεμο, με ολόκληρες περιοχές της χώρας να ελέγχονται από τζιχαντιστικές ομάδες και με ένα ζοφερό μέλλον για τις μειονότητες, ιδίως τους χριστιανούς.
Μένει να δούμε πώς θα αντιδράσει το Ιράν και αν, όπως και στο παρελθόν, σε συντονισμό με τη Ρωσία, η Τεχεράνη θα βάλει και πάλι στόχο να ανακαταλάβει το Χαλέπι. Μέχρι τότε, οι τζιχαντιστές αντάρτες στην Ιντλίμπ, τους οποίους κανείς δεν περίμενε, θα έχουν επωφεληθεί από την αλλαγή της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή και, στο διεθνές πλαίσιο, από την αποδυνάμωση των Παλαιστινίων, της Χεζμπολάχ, του Ιράν και των Ρώσων, οι οποίοι επιχειρούν και στο δύσκολο μέτωπο της Ουκρανίας.
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία
Διαβάστε ακόμα:
- Υπαρξιακά πλέον τα ερωτήματα για το μέλλον της Ε.Ε.
- Ουκρανία – Ρωσία: Κλιμάκωση πριν από τη συμφωνία
- Κι όμως! Ο πόλεμος επηρέασε ελάχιστα τη ζωή των Ρώσων
