Σήμερα, Πέμπτη 16/1, λίγες ημέρες πριν κλείσει τα 79, έφυγε από τη ζωή ο καταξιωμένος Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ντέιβιντ Λιντς, ο οποίος τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα με την υγεία του.
«Με βαθιά λύπη εμείς, η οικογένειά του, ανακοινώνουμε τον θάνατο του ανθρώπου και καλλιτέχνη Ντέιβιντ Λιντς. Θα εκτιμούσαμε λίγη ιδιωτικότητα αυτή τη στιγμή. Υπάρχει ένα μεγάλο κενό στον κόσμο τώρα που δεν είναι πια μαζί μας. Αλλά, όπως θα έλεγε και ο ίδιος, “να κοιτάς το ντόνατ και όχι την τρύπα”. Είναι μια όμορφη μέρα με χρυσή ηλιοφάνεια και γαλάζιο ουρανό σε όλη τη διαδρομή», αναφέρεται σε ανακοίνωση στην προσωπική σελίδα του καταξιωμένου κινηματογραφιστή στο Facebook.
Ο Ντέιβιντ Λιντς ήταν περισσότερο γνωστός για τις ταινίες «Μπλε Βελούδο», «Ατίθαση Καρδιά» και «Οδός Μαλχόλαντ», καθώς και για την εμβληματική τηλεοπτική σειρά «Ο Ύποπτος Κόσμος του Twin Peaks», οι οποίες διακρίνονται για τα έντονα «δάνεια» από ταινίες τρόμου και φιλμ νουάρ, αλλά και από τον ευρωπαϊκό σουρεαλισμό, δημιουργίες που τον κατέστησαν έναν ιδιοσυγκρασιακό κινηματογραφιστή που δημιούργησε «σχολή».
BREAKING: David Lynch, the Oscar-nominated director of films including “Eraserhead,” “Blue Velvet” and “Mulholland Drive,” and co-creator of the cult drama series “Twin Peaks,” has died. He was 78.
Read more: https://t.co/9bOsvYPmcS pic.twitter.com/HDCZoGvyWl
— ABC News (@ABC) January 16, 2025
Πέρυσι ο Λιντς είχε ανακοινώσει πως πάσχει από εμφύσημα που τού προκάλεσε το γεγονός ότι κάπνιζε αρειμανίως, κάτι το οποίο τον κρατούσε κλεισμένο σπίτι του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί, πλέον, να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία.
Ποιος ήταν ο Ντέιβιντ Λιντς
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός, ζωγράφος, μουσικός, συγγραφέας και παραγωγός, ο Ντέιβιντ Λιντς γεννήθηκε το 1946 στη Μιζούλα, στη Μοντάνα των ΗΠΑ και τη δεκαετία του 1960 πήγε σε κολέγιο τέχνης. Τον καιρό που ήταν φοιτητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια (Pennsylvania Academy of Fine Arts – PAFA) γύρισε την πρώτη του πειραματική ταινία μικρού μήκους, με τίτλο «Six Men Getting Sick».
Το 1971 μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου και σπούδασε κινηματογραφική παραγωγή στο AFI Conservatory. Εκεί γύρισε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο «Eraserhead», η απήχηση της οποίας οδήγησε σε μια πρόταση από την εταιρεία παραγωγής του Μελ Μπρουκς να σκηνοθετήσει το βιογραφικό δράμα «Ο Άνθρωπος Ελέφαντας». Η συγκεκριμένη ταινία απέσπασε οκτώ συνολικά υποψηφιότητες στα βραβεία Όσκαρ του 1981, επιτρέποντάς του να απολαμβάνει, έκτοτε, το κύρος του Χόλιγουντ.
Αφού απέρριψε την πρόταση να σκηνοθετήσει την «Επιστροφή των Τζεντάι», τρίτο μέρος της θρυλικής πρώτης τριλογίας του «Πολέμου των Άστρων», ο Λιντς συμφώνησε να γυρίσει τη διασκευή του επικού μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας «Dune» του Φρανκ Χέρμπερτ. Οι παραγωγοί της ταινίας, ωστόσο, πραγματοποιήσαν σημαντικές αλλαγές στην τελική μορφή της, με αποτέλεσμα να καταστεί εμπορική αποτυχία. Ως εκ τούτου, αντί για τη σχεδιαζόμενη συνέχεια της, ο Λιντς αποφάσισε να γυρίσει μια πιο προσωπική ταινία. Κάπως έτσι γεννήθηκε το θρυλικό σκοτεινό φιλμ νουάρ «Μπλε Βελούδο».
Η εν λόγω ταινία γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία, ενώ είχε και τεράστια κριτική αποδοχή κατά την κυκλοφορία της το 1986, με αποτέλεσμα ο Λιντς να εξασφαλίσει τη δεύτερη υποψηφιότητα του για Όσκαρ καλύτερης Σκηνοθεσίας. Το 1990 κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών για την «Ατίθαση Καρδιά», το 1998 αποσπά το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου για το νεο-γουέστερν του «The Straight Story», ενώ το 2001 μέσω του αριστουργηματικού «Οδός Μαλχόλαντ» συστήνει στο ευρύ κοινό τη Ναόμι Γουάτς, και σαρώνει για μια ακόμη φορά τα βραβεία ανά τον κόσμο.
Κορυφαίο επίτευγμά του ήταν και η εμβληματική τηλεοπτική σειρά του 1990 «Ο Ύποπτος Κόσμος του Twin Peaks», την οποία δημιούργησε από κοινού με τον συγγραφέα Μαρκ Φροστ. Με τη δράση του να ξεπηδά από την έρευνα της μυστηριώδους δολοφονίας ενός γυμνασιοκόριτσου σε μια μικρή πόλη της Ουάσιγκτον, η εβδομαδιαία εκπομπή του ABC μετέτρεψε το ανεξήγητο σε ουσιώδες σεναριακό συστατικό της σύγχρονης αφηγηματικής τηλεόρασης.
Ο Λιντς ήταν γνωστός για την αντιπαράθεση σουρεαλιστικών ή απειλητικών στοιχείων με καθημερινά περιβάλλοντα, καθώς και για τη χρήση συναρπαστικών οπτικών εικόνων, για να τονίσει μια ονειρική ποιότητα μυστηρίου ή μια απειλή.
