Η Libération αγωνίζεται για την επιβίωση της woke κουλτούρας

Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να έβαλε φρένο στον άκρατο γουοκισμό και στη θεωρία του φύλου στις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο φαίνεται πως οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν έχουν γλιτώσει από αυτό το φαινόμενο που τις δηλητηριάζει.

Τη σκυτάλη για την επιβίωση της woke κουλτούρας φαίνεται πως πήρε η Γαλλία, με ένα άκρως προοδευτικό μονόπλευρο παραλήρημα που αποτυπώνεται κάθε τρεις και λίγο σε έντυπα και εφημερίδες, που εδώ και καιρό έχουν απολέσει τον ενημερωτικό χαρακτήρα τους.

Έτσι, το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Libération» την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου ήταν αφιερωμένο στα διεμφυλικά (τρανσέξουαλ) άτομα, με μια φωτογραφία μιας νέας γυναίκας που ποζάρει γυμνόστηθη, ώστε να φαίνεται η αφαίρεση του στήθους της, γεγονός που υποδηλώνει πως βρίσκεται σε φάση φυλομετάβασης.

«Τρανσφοβία, η ζωή των τρανς αξίζει» ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος, ενώ ο υπότιτλος ήταν μια επικριτική αναφορά στις ενέργειες του Αμερικανού προέδρου να περιορίσει τον γουοκισμό: «Σε δύο εβδομάδες ο Ντόναλντ Τραμπ πήρε πολλά μέτρα για την καταδίωξη των τρανς ατόμων. Μια σταυροφορία που έχει αντίκτυπο στη Γαλλία».

Δεν είναι η πρώτη φορά που η «Libération» αφήνει κατά μέρος το λειτούργημα της ενημέρωσης και επιχειρεί μια κατάπτυστη προπαγάνδα.

Στις 5 Νοεμβρίου 1977 είχε αναδημοσιεύσει στη σελίδα των μικρών αγγελιών το άρθρο ενός περιοδικού με τίτλο «Να μάθουμε τον έρωτα στα παιδιά μας». Στο συνοδευτικό σκίτσο ένα κοριτσάκι επιδίδεται σε πεολειχία.

Στη Γαλλία τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 ορισμένοι διανοούμενοι και καλλιτέχνες πήραν δημόσια θέση υπέρ της απελευθέρωσης των ηθών, με κείμενα που ενίοτε υποστήριζαν τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων. Τα κείμενα αυτά αναδημοσιεύτηκαν από διάφορα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένης της εφημερίδας «Libération», στο πλαίσιο των συζητήσεων για τη σεξουαλική απελευθέρωση, τη νομοθεσία και την «απελευθέρωση των επιθυμιών».

Εκείνη την εποχή δημοσιεύτηκαν πολλά κύρια άρθρα, ανοιχτές επιστολές και συγκεντρώθηκαν υπογραφές από εξέχουσες προσωπικότητες που προσπαθούσαν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη νόμιμη ηλικία συναίνεσης, ακόμη και να υπερασπιστούν καταστάσεις που σήμερα θεωρούνται σαφώς παιδοφιλία.

Πηγή: Εφημερίδα «δημοκρατία»