«Η επιστροφή της ιδέας του λιονταριού στο κρατικό έμβλημα υποκινεί τον εθνικισμό», αναφέρουν τα αλβανικά Μέσα Ενημέρωσης στα Σκόπια.
«Η επιστροφή ιδεών για εμβλήματα με λιοντάρι ή σλαβομακεδονικά εθνικιστικά μοτίβα θα άνοιγε ένα εθνο–εθνικιστικό κεφάλαιο από το οποίο θα μπορούσαν να προκύψουν εντάσεις μεταξύ των εθνοτήτων», λέει ο πανεπιστημιακός καθηγητής Αλί Πατζαζίτι, όπως γράφει η ιστοσελίδα του καναλιού Alsat.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το εθνόσημο πρέπει να αντικατοπτρίζει τον ενιαίο χαρακτήρα και την εθνική σύνθεση του κράτους.
«Το λιοντάρι ως εικόνα και ως σύμβολο είναι μια εντελώς κομματική άποψη και προσέγγιση και μια στενή μονολιθική προσέγγιση που ελάχιστη σχέση έχει με τον πολιτισμό στα Σκόπια.
Είναι μια μυωπία σχετικά με τη συνύπαρξη που πρέπει να τονίζεται συνεχώς και νομίζω ότι αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω εντάσεις και τάσεις και το άνοιγμα μιας εθνο-εθνικιστικής ατζέντας στα Σκόπια», δήλωσε ο καθηγητής Αλί Πατζαζίτι.
Ο Αλβανός ακαδημαϊκός υπερασπίζεται την ιδέα ότι με το άνοιγμα του συντάγματος θα κλείσουν τα υπόλοιπα ζητήματα, τόσο τα εθνικά όσο και τα θέματα ένταξης.
«Αυτά είναι απαιτήσεις της εποχής και της οργανικής πραγματικότητας στα Σκόπια, πρέπει να γίνουν αυτές οι αλλαγές, οι οποίες είναι ουσιαστικές για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ», δήλωσε ο καθηγητής.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Πατζαζίτι, την άποψη του οποίου μεταφράζει το @valkaniko, η ανάδειξη του θέματος του θυρεού σε αυτή την περίοδο συμπίπτει με το γεγονός ότι η κυβέρνηση θέλει να προετοιμάσει το κοινό για συνταγματικές αλλαγές την επόμενη περίοδο.
*Φωτογραφία koha.mk
Δείτε επίσης:
- Νέο μπαράζ προκλήσεων από τον Μίτσκοσκι
- Σόφια: «Κεραυνοί» καθηγήτριας ιστορίας περί μισαλλοδοξίας του πρωθυπουργού των Σκοπίων
- Όργιο προκλήσεων από τον Σκοπιανό Πρωθυπουργό στο Μόναχο! Ξεφτίλισε Μητσοτάκη και Συμφωνία των Πρεσπών
Θὰ ἦταν ἀδιανόητο κάποιος Ἐξαρχικὸς τῆς Μακεδονίας νὰ ἐκφραστεῖ θετικὰ γιὰ τοὺς Πατριαρχικοὺς καὶ εἰδικὰ τοὺς ἕλληνες Πατριαρχικούς, καὶ μάλιστα, νὰ τοὺς συμπαθεῖ ἐπειδὴ «εἶναι οἱ γνήσιοι πνευματικοὶ ὑπήκοοι τοῦ Πατριάρχη»· γνήσιοι ὑπήκοοι, δηλαδή, τοῦ κατὰ τοὺς Ἐξαρχικοὺς μισητοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης, ὁ ὁποῖος τοὺς καθόταν στὸ σβέρκο (τῶν Σλάβων) –ὑποτίθεται. Μόνο ἕνας Πατριαρχικὸς λοιπόν, θὰ ἐκφραζόταν ἔτσι θετικά. Ἢ κάποιος ποὺ παρίστανε τὸν φιλοπατριαρχικὸ μπροστὰ σὲ ἕναν ὁπλισμένο Πατριαρχικὸ στρατιώτη, γιὰ νὰ τὸν ἡρεμήσει. Ὡς γνωστόν, οἱ σύγχρονοι ψευτομακεδόνες ἀνάγουν τὴν ἄμεση καταγωγή τους στοὺς ἐξαρχικοὺς σλαβόφωνους τῆς Μακεδονίας (τοὺς ὁποίους, φυσικά, θεωροῦν ἐθνικὰ Μακεδόνες κι ὄχι Βουλγάρους), καὶ γιὰ κανένα λόγο στοὺς μισητοὺς σλαβόφωνους «Γραικομάνους» Πατριαρχικοὺς τῆς Μακεδονίας
“Τούτοι εδώ οι χωριάτες μιλάνε μια γλώσσα που την καταλαβαίνουν κι οι Σέρβοι κι οι Βουργάροι. Τους πρώτους τους μισούν γιατί τους πιλατεύουν και τους μεταχειρίζουνται για Βουργάρους. Και τους Βουργάρους τους μισούν γιατί πήραν τα παιδιά τους στον πόλεμο. Εμάς τους Ρωμιούς μας δέχουνται με κάποια συμπαθητικιά περιέργεια, μόνο και μόνο γιατί είμαστε οι γνήσιοι υποταχτικοί του Πατρίκ, δηλαδή του Οικουμενικού Πατριάρχη. “(Στρατής Μυριβήλης,Η Ζωή Εν Τάφω) ΥΓ:Σου αρέσουν τα αποσπασματικά κείμενα για αυτό σου παραθέτω ένα ακόμη από το ίδιο έργο!
, Θα μπορούσα να σου πω πολλά…διαβασμενε Φωστήρα! αλλά είσαι τόσο κομματικός μυωψ που το άσπρο το κάνεις μαύρο… κλασικό χαρακτηριστικό των κομματικών και περιορισμένης δυστυχώς αντίληψης.Ολα αυτά τα κράτη που έχεις αραδιασει δεν μας είπες όμως αν θα αναγνώριζαν ποτέ δικό τους ιστορικό όνομα για άλλο κρπολιτισμικά Κανονικά το εθνόσημο τους είναι το λιοντάρι γιατί ως περιοχή Βουλγαρικη και σερβική επικράτεια ήταν στο μεγαλύτερο μέρος με εξαίρεση το Μοναστήρι που ανέκαθεν υπήρχαν Έλληνες, πολλοί από αυτούς αυτούς με τη βία εξσλαβισθεντες και πέρασαν τα πάνδεινα από τα καθεστώτα εκεί.
Κανονικά, ιστορικά και πολιτισμικά το εθνόσημο τους είναι το λιοντάρι γιατί ως περιοχή Βουλγαρικη και σερβική επικράτεια ήταν στο μεγαλύτερο μέρος με εξαίρεση το Μοναστήρι που ανέκαθεν υπήρχαν Έλληνες, πολλοί από αυτούς με τη βία εξσλαβισθεντες και πέρασαν τα πάνδεινα από τα καθεστώτα εκεί.
Ε, είδαν ότι δεν τούς παίρνει με τον ήλιο της Βεργίνας και ίσως τα καταφέρουν με το λιοντάρι!Κάθε δέκα είκοσι χρόνια αλλάζουν αυτοί…δεν έχουν θέμα.Ξεκινησαν με την κόκκινο μαύρη των ναζί του VMR όταν υποδέχτηκαν ως βαρντασκα τον Χίτλερ με συμμαχία τότε των Βουλγάρων και εν μία νυκτί έγιναν τα παιδιά του Τίτο που πολεμούσαν τους Ναζί και καλά γιατί είδαν ο το ο άξονας ηττάται.Μετα έγιναν … “Μακεδόνες ” μιας που ο Τιτοπατετουλης ήθελε κατά τις επιταγές του Στάλιν τη μεγάλη…. λαϊκή σοσιαλιστική δημοκρατία της Μακεδονίας…. ανεξάρτητο κράτος!με τη βοήθεια των δικών μας συντρόφων αποπαιδια του Τίτο…
«δὲ θέλουν νἆναι μήτε «Μπουλγκάρ», μήτε «Σρμπ» μήτε «Γκρρτς». Μοναχά «Μακεντὸν ὀρτοντόξ.»»
Στρατής Μυριβήλης, Η Ζωή εν Τάφω, 1925
Υπάρχει μόνο μία ονομασία για τα Σκόπια:Ψευδομακεδονια!(Οδυσσέας Ελύτης)
Ο απαγχονισμός του αποφασίστηκε για το πρωινό της 27ης Σεπτεμβρίου του 1905. Απαίτησε να του φέρουν Έλληνα ορθόδοξο ιερέα που τον μετάλαβε και στη συνέχεια οδηγήθηκε στην πλατεία Ατ Παζάρ της πόλης του Μοναστηρίου. Κατά τη διαδρομή έως την πλατεία ο Κώττας Χρήστου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια, ξέφυγε από τους φρουρούς του και διέφυγε στα στενά σοκάκια της πόλης. Ακολούθησε τεράστια κινητοποίηση των Οθωμανικών δυνάμεων και ανθρωποκυνηγητό στους δρόμους της πόλης και τελικά συνελήφθη. Οδηγήθηκε τελικά στην πλατεία Ατ Παζάρ και εκεί ο Κώττας απαίτησε να του λύσουν τα χέρια. Ανέβηκε μόνος του στο ικρίωμα και αποφασισμένος, αφού φώναξε για τελευταία φορά:
Ντα ζίβι Γκ(ά)ρτσια! (Ζήτω η Ελλάς),
κλώτσησε μόνος του το υποπόδιο.
“Τούτοι εδώ οι χωριάτες μιλάνε μια γλώσσα που την καταλαβαίνουν κι οι Σέρβοι κι οι Βουργάροι. Τους πρώτους τους μισούν γιατί τους πιλατεύουν και τους μεταχειρίζουνται για Βουργάρους. Και τους Βουργάρους τους μισούν γιατί πήραν τα παιδιά τους στον πόλεμο. Εμάς τους Ρωμιούς μας δέχουνται με κάποια συμπαθητικιά περιέργεια, μόνο και μόνο γιατί είμαστε οι γνήσιοι υποταχτικοί του Πατρίκ, δηλαδή του Οικουμενικού Πατριάρχη. “(Στρατής Μυριβήλης,Η Ζωή Εν Τάφω)
“Τούτοι εδώ οι χωριάτες μιλάνε μια γλώσσα που την καταλαβαίνουν κι οι Σέρβοι κι οι Βουργάροι. Τους πρώτους τους μισούν γιατί τους πιλατεύουν και τους μεταχειρίζουνται για Βουργάρους. Και τους Βουργάρους τους μισούν γιατί πήραν τα παιδιά τους στον πόλεμο. Εμάς τους Ρωμιούς μας δέχουνται με κάποια συμπαθητικιά περιέργεια, μόνο και μόνο γιατί είμαστε οι γνήσιοι υποταχτικοί του Πατρίκ, δηλαδή του Οικουμενικού Πατριάρχη. “(Στρατής Μυριβήλης,Η Ζωή Εν Τάφω) ΥΓ:Σου αρέσουν τα αποσπασματικά κείμενα για αυτό σου παραθέτω ένα ακόμη από το ίδιο έργο!
Πόσο ἀναληθὲς εἶναι τὸ λογοτεχνικὸ «Μακεντὸν Ὀρτοντόξ» διαφαίνεται ἀπὸ τέσσερις ἐνδείξεις. Πρῶτον, στὰ σλαβικὰ / δυτικοβουλγαρικὰ τῆς Μακεδονίας (δὲν τὰ ἀποκαλῶ «σλαβομακεδονικὰ» γιατὶ ἔχω ὑπόψη τοὺς σλαβόφωνους –κι ὄχι «γλωσσικὰ σλαβομακεδόνες»(!)– ἑλληνόφρονες Γραικομάνους τῆς Μακεδονίας) ὑπάρχει τὸ Μακεντόνσκι, καὶ ὄχι τὸ «Μακεντὸν» ἢ «Μακεντὼν» τοῦ Μυριβήλη. Δεύτερον, οἱ Σλάβοι ἀποκαλοῦν τὴν Ὀρθοδοξία «Πραβοσλάβιε», καὶ ὄχι τὸ «Ὀρτοντὸξ» ἢ κάτι παρόμοιο. Ἡ κατὰ τοὺς Ἕλληνες ὑποστηρικτὲς τῆς ὕπαρξης ἐθνικὰ Μακεδόνων «ἐθνικὰ Μακεδόνισα τοῦ Μυριβίλη», ὡς σλαβόφωνη κι ὄχι τουρκόφωνη, κανονικὰ θὰ τοῦ εἶχε πεῖ ὅτι ὁ λαός της εἶναι «Μακεντόνσκι πραβόσλαβνι» κι ὄχι «Μακεντὸν Ὀρτοντόξ»· ἢ «Πραβόσλαβνι Μακεντόντσι» (Ὀρθόδοξοι Μακεδόνες).
Τρίτον, ὅταν ἐρωτᾶται κάποιος ἐὰν εἶναι Ἕλληνας ἢ Σέρβος ἢ Βούλγαρος, ἕνα ἀπὸ αὐτά, δὲν θὰ ἀπαντήσει π.χ. μὲ τὸ «Βούλγαρος Ὀρθόδοξος», γιατὶ ἁπλούστατα Ὀρθόδοξοι εἶναι καὶ οἱ τρεῖς αὐτοὶ λαοί· προσοχή, δὲν ἐννοῶ ὅτι ἀποκλείεται κάποιος νὰ δηλώνει σὲ ἄλλες περιπτώσεις περήφανος «Ἑλληνορθόδοξος» ἢ «Ἕλλην Ὀρθόδοξος». Ἐννοῶ τὴν περίπτωση ὅπου τὸ ἐρώτημα γιὰ τὴν ἐθνικότητα ἀποκλείει τὴν αὐτονόητη, καὶ ἴδια σὲ κάθε περίπτωση, Ὀρθοδοξία· ὅταν πρέπει νὰ διαλέξεις μεταξὺ ἐξίσου Ὀρθόδοξων ἐθνοτήτων. Τότε, ἡ φυσιολογικὴ ἀπάντηση δὲν θὰ εἶναι ἡ «[Ἐθνικότητα] Ὀρθόδοξος». Στὸ κάτω-κάτω, οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Μακεδονίας ἦταν Τοῦρκοι, Ὀθωμανοί, Μουσουλμάνοι, ταυτισμένοι μὲ τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία καὶ χωρὶς ἀποσχιστικὲς τάσεις· «ἐθνικὰ Μακεδόνες», ἀκόμη καὶ νὰ ὑπῆρχαν, δὲν ὑπῆρχε περίπτωση νὰ εἶναι οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Μακεδονίας. Συνεπῶς, ὁ πλεονασμὸς «Ὀρτοντόξ» εἶναι περιττός, καὶ φιλολογικὰ – ἐθνογραφικὰ ὕποπτος ἐὰν τὸ «Μακεντὸν» γίνει ἀντιληπτὸ ὡς ἐθνικὸς προσδιορισμός.
Μήπως ἡ ὑποτιθέμενη «ἐθνικὰ Μακεδόνισσα» δὲν εἶχε ἐθνικὴ συνείδηση; Μήπως ἦταν «πατριαρχική» (κι ὄχι Ἐξαρχική); «Ὀρθόδοξη ἀπὸ τὴ Μακεδονία»; Φυσικά, ἔχω ὑπόψη μου ὅτι οἱ Πατριαρχικοὶ τῆς σημερινῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας ἦταν ἑλληνικῆς συνείδησης· ἐνδέχεται ὅμως βορειότερα νὰ ὑπῆρχαν καὶ Πατριαρχικοὶ χωρὶς ἐθνικὴ συνείδηση. Ἄλλωστε, δὲν ὑπῆρξε ποτὲ Ροὺμ Ὀρτοντόξ μιλέτ. Μόνο Ροὺμ μιλέτ. Κανεὶς δὲν ἔλεγε Ροὺμ Ὀρτοντὸξ γιατὶ ἁπλούστατα Ροὺμ σήμαινε καὶ Ὀρτοντόξ. Θὰ ἀκουγόταν τόσο κωμικό, τὸ Ροὺμ Ὀρτοντόξ, ὅσο τὸ «Μακεντὸν Ὀρτοντὸξ» τοῦ Μυριβήλη, ἐκτὸς κι ἂν τὸ Μακεντὸν σημαίνει γεωγραφικὸ χῶρο. Διαφορετικά, ὁ Μυριβήλης εἶχε μεγάλη ἐθνογραφικὴ φαντασία.
Μιὰ πιθανὴ ἔνσταση θὰ ἦταν ὅτι ὁ Μυριβήλης ξέχασε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1917-1923 πῶς αὐτοαποκαλοῦνταν στὰ σλαβοβουλγαρικά οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, καὶ γι’ αὐτὸ χρησιμοποίησε τὸ ἀντίστοιχο τούρκικο ὄνομα «Μακεντὸν Ὀρτοντόξ», ὄντας ὁ ἴδιος Μυτιληνιός. Ὡστόσο, στὰ χρόνια ποὺ μεσολάβησαν ὁ Μυριβήλης ἐξακολουθοῦσε νὰ θυμᾶται πολὺ καλὰ καὶ νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ σλαβικὸ «Γκρρτς» γιὰ τοὺς Ἕλληνες. Ἐξακολουθοῦσε νὰ θυμᾶται ἐπίσης τὸ «Σρρπ» γιὰ τοὺς Σέρβους, καὶ θυμόταν τὸ «Μπουλγκάρ». Τὸ ἐπιχείρημα τῆς λήθης δὲν εὐσταθεῖ, λοιπόν. Δὲν εἶναι ἄραγε περίεργο ὅτι, ὁ Μυριβίλης, ποὺ θυμᾶται καὶ χρησιμοποιεῖ στὸ κείμενο τὴ σλαβικὴ λέξη «Γκρρτς» ἀντὶ π.χ. γιὰ τὶς τουρκικὲς «Γιουνὰν» ἢ «Ρούμ», δὲν θυμόταν τὴ λέξη «Μακεντόνσκι»; Ἢ ἔστω τὴ λέξη «Πραβόσλαβνα»; Τόση ἀμνησία;
Ἐναλλακτικά, ἴσως ὁ Μυριβήλης δὲν κατάλαβε ὅτι ἡ οἰκοδέσποινά του δὲν γινόταν νὰ παραδεχτεῖ σὲ ἕναν ἕλληνα στρατιώτη, ποὺ πολεμοῦσε τοῦς Βουλγάρους, ὅτι ἦταν Βουλγάρα, δηλαδὴ ἐχθρός του (οὔτε Σερβίδα μποροῦσε νὰ πείσει ὅτι αὐτοχαρακτηρίζεται κάποια τὴς ὁποίας τὰ παιδιὰ πολεμοῦσαν στὸ πλευρὸ τῶν Βουλγάρων), καὶ κατέφυγε σὲ ἕνα τέχνασμα: Εἶναι γενικὰ κι ἀόριστα Ὀρθόδοξοι, φιλοπατριαρχικοί (βέβαια!…) κάτοικοι τῆς Μακεδονίας. Νὰ δηλώσεις κατάμουτρα σ’ ἕνα ἐχθρικὸ στρατιώτη σὲ καιρὸ πολέμου ὅτι εἶσαι ἐχθρός σου, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ σκοτώνουν τοὺς συστρατιῶτες του εἶναι ὅ,τι χειρότερο γιὰ τὴ ζωή σου. Τὸ ὅτι οἱ φιλοξενοῦντες τὸν Μυριβήλη μισοῦσαν τοὺς Βουλγάρους ποὺ πῆραν τὰ παιδιά τους γιὰ φαντάρους εἶναι ἀστεῖο ὡς ἐπιχείρημα περὶ ἐθνικὰ μακεδονικοῦ ἀντιβουλγαρισμοῦ: κανεὶς δὲν ἤθελε νὰ στρατεύεται ἐγκαταλείποντας τὶς ἀγροτικὲς ἐργασίες του καὶ τὴν οἰκογένειά του.
Μὲ ἄλλα λόγια, τὸ «Μακεντὸν Ὀρτοντὸξ» δὲν σημαίνει τίποτε, δὲν ἀποδεικνύει τίποτε. Μπορεῖ, ἰσοπίθανα μὲ ὅσα λένε οἱ ἀντιεθνικιστὲς ὁπαδοὶ τῆς ὕπαρξης ἐθνικὰ Μακεδόνων, κι ἀκόμη πιὸ πιθανά, νὰ ἐκφράζει τὸν «ἀντιμιλιταρισμὸ» τοῦ συγγραφέα, ποὺ πολεμοῦσε ἕως τὸ 1922· μπορεῖ νὰ ἀποτελεῖ τέχνασμα μιᾶς Βουλγάρας ποὺ μολαταῦτα (ὅπως οἱ Λαϊκοὶ τοῦ 1920, ἄτομα μὲ ἀδιαμφισβήτητη ἑλληνικὴ συνείδηση) σιχαινόταν τὴν στράτευση τῶν γιῶν της· μπορεῖ νὰ σημαίνει τὸν φιλοπατριαρχικὸ Ὀρθόδοξο τῆς Μακεδονίας χωρὶς διαμορφωμένη ἐθνικὴ συνείδηση.
Παραθέτω την εξαιρετική δουλειά του αείμνηστου Σαράντου Καργάκου ως απάντηση στα περί…Μακεντόν!Ορτοντοξ!
Περίεργο!Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε 323 χρόνια πριν το Χριστό και τα πρώτα σλαβικά φύλα έφθαναν στα Βαλκάνια 9 αιώνες αργότερα, αρχές του 7ου αιώνα.Σε ποιους άραγε καταψύκτες φυλαχτηκε τόσο σπέρμα του Μεγαλέξανδρου ώστε να μας προκύψουν τόσους αιώνες μετά οι…. αυθεντικοί Μακεδόνες;