Η βορειοανατολική Συρία παραμένει ένα από τα πιο ασταθή μέτωπα στη Μέση Ανατολή, καθώς οι Κούρδοι συνεχίζουν να πολεμούν τόσο ενάντια στην επέλαση του καθεστώτος Ερντογάν όσο και ενάντια στην νέα κυβέρνηση των Ισλαμιστών.
Η περιοχή, γνωστή ως Ροζάβα, διοικείται από τους Κούρδους από το 2012, όταν εκμεταλλεύτηκαν το χάος του συριακού εμφυλίου για να εγκαθιδρύσουν την αυτονομία τους. Η Κομπάνι, σύμβολο της κουρδικής αντίστασης, γιόρτασε πρόσφατα τα 10 χρόνια από τη νίκη ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος. Οι δρόμοι γέμισαν με μουσική, παραδοσιακές φορεσιές και τραγούδια, αλλά το κλίμα ήταν διφορούμενο. Για πολλούς, η επέτειος αυτή δεν ήταν μόνο μια υπενθύμιση της αντοχής τους, αλλά και της αδιάκοπης απειλής που αντιμετωπίζουν.
Παρά τη συντριβή του Ισλαμικού Κράτους, οι Κούρδοι της Συρίας δεν βρήκαν την ειρήνη. Η Τουρκία και οι υποστηριζόμενες από αυτήν ένοπλες ομάδες έχουν επανειλημμένα επιτεθεί σε κουρδικές περιοχές, με αεροπορικές επιδρομές, βομβαρδισμούς και επιθέσεις με drones. Στόχος της Άγκυρας είναι η αποδυνάμωση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), στις οποίες κυριαρχεί η κουρδική πολιτοφυλακή YPG. Η Τουρκία θεωρεί το YPG παρακλάδι του PKK και προσπαθεί να το εκτοπίσει από τα σύνορά της.
Οι πρόσφατες συγκρούσεις έχουν φτάσει κοντά στην Κομπάνι, όπου Κούρδοι διοικητές προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο μιας νέας πολιορκίας. Σε όλη την πόλη ακούγεται ο ήχος των γεννητριών, αφού πολλοί σταθμοί ηλεκτροδότησης και τηλεπικοινωνιών έχουν καταστραφεί από τουρκικές αεροπορικές επιδρομές. Οι κάτοικοι μιλούν για έναν πόλεμο που δεν τελείωσε ποτέ.
Στο μεταξύ, η νέα κυβέρνηση στη Δαμασκό υπό τον Αχμάντ αλ-Σαράα, η οποία σχηματίστηκε μετά την ανατροπή του Άσαντ, προσπαθεί να αποκτήσει τον έλεγχο της χώρας. Ο Σαράα, προερχόμενος από τη ριζοσπαστική ισλαμιστική οργάνωση Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), υποστηρίζεται από την Τουρκία, γεγονός που δημιουργεί επιπλέον ανασφάλεια στους Κούρδους. Παρόλο που έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει μια κυβέρνηση που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις πολιτικές δυνάμεις, δεν έχει προσκαλέσει τους Κούρδους της Ροζάβα στις συνομιλίες για το μέλλον της χώρας.
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με αμηχανία τις εξελίξεις. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και αρκετές αραβικές χώρες πιέζουν για την αναγνώριση των κουρδικών δικαιωμάτων. Ωστόσο, η Άγκυρα συνεχίζει να ασκεί πίεση στη Δαμασκό για να λάβει σκληρότερα μέτρα ενάντια στις κουρδικές δυνάμεις.
Οι γυναίκες που πολέμησαν στο πλευρό των SDF αντιμετωπίζουν τη νέα κατάσταση με σκεπτικισμό. Στα γραφεία της γυναικείας πολιτοφυλακής YPJ, οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με φωτογραφίες διοικητριών που σκοτώθηκαν στη μάχη. Οι Κούρδισσες αγωνίστηκαν όχι μόνο ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, αλλά και για τα δικαιώματά τους μέσα στην ίδια την κοινωνία. Τώρα, με το Ισλάμ να κυριαρχεί στη νέα κυβέρνηση της Συρίας, φοβούνται ότι ο ρόλος τους θα περιθωριοποιηθεί.
Η αβεβαιότητα κυριαρχεί. Αν η Τουρκία συνεχίσει την επιθετική της πολιτική, οι Κούρδοι θα κληθούν να υπερασπιστούν ξανά τα εδάφη τους. Αν η νέα κυβέρνηση της Συρίας στραφεί εναντίον τους υπό τουρκική πίεση, η σύγκρουση θα κλιμακωθεί ακόμα περισσότερο. Και αν οι ΗΠΑ αποσύρουν την υποστήριξή τους, οι Κούρδοι μπορεί να βρεθούν μόνοι απέναντι σε έναν νέο κύκλο βίας.
