Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, με την πρόσφατη αδιαπραγμάτευτη στάση του απέναντι σε οποιαδήποτε συζήτηση για την Κριμαία και τις ρωσικές απαιτήσεις, φαίνεται πως έκαψε και το τελευταίο του χαρτί απέναντι στην Ουάσινγκτον.
Η φράση του Τραμπ πως «αν συνεχίσει να παίζει τον ήρωα, θα χάσει ολόκληρη τη χώρα», δεν είναι μια απλή προειδοποίηση – είναι, για πολλούς, προανάγγελος αλλαγής στάσης από την Ουάσινγκτον. Εάν οι ΗΠΑ δώσουν το πράσινο φως στη Ρωσία μέσω της παύσης οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο, η Ουκρανία κινδυνεύει να μείνει ολομόναχη απέναντι σε μια υπεροπλία που ήδη την πιέζει ασφυκτικά. Στο κυνικό παιχνίδι της διεθνούς πολιτικής, ο Ζελένσκι μοιάζει να έχει χάσει την πρωτοβουλία, και ο Τραμπ κρατά πλέον όλα τα χαρτιά στο χέρι του — έτοιμος να αποφασίσει αν θα σώσει ή θα “παραδώσει” την Ουκρανία.
Η άρνησή του Ζελένσκι να δεχθεί τις προτάσεις που διαμορφώνονται στο πλαίσιο ενός αμερικανικού σχεδίου ειρήνης, έχει προκαλέσει ρήξη στη σχέση του με τον Ντόναλντ Τραμπ. Σε μια περίοδο που η διεθνής κοινότητα αναζητά διέξοδο από τον πόλεμο, ο Ζελένσκι εμφανίζεται εγκλωβισμένος σε μια γραμμή χωρίς εναλλακτικές – κάτι που τον φέρνει σε μετωπική σύγκρουση με τον ίδιο τον “σωτήρα” που ήλπιζε να πείσει για συνέχιση της αμερικανικής υποστήριξης.
Οι εξελίξεις γύρω από τον πόλεμο στην Ουκρανία φαίνεται να περνούν σε μια νέα φάση, με την Ουάσιγκτον να εμφανίζεται πλέον ανοιχτά δυσαρεστημένη με τη στάση της ουκρανικής ηγεσίας και τη συνεχιζόμενη άρνηση του Κιέβου να συζητήσει ειρηνευτική λύση που να περιλαμβάνει παραχωρήσεις, ιδίως στο θέμα της Κριμαίας.
Όπως ανέφερε η εφημερίδα Washington Post, οι Ηνωμένες Πολιτείες φέρονται εκνευρισμένες με την επιμονή του Βολοντίμιρ Ζελένσκι να προηγηθεί πλήρης κατάπαυση του πυρός πριν τεθεί οποιοδήποτε άλλο ζήτημα επί τάπητος. Η συγκεκριμένη τακτική θεωρείται από κύκλους της Ουάσιγκτον ως εμπόδιο στην επίτευξη μιας πολιτικής λύσης.
Η πληροφορία αυτή αποκτά ιδιαίτερο βάρος εάν συνδυαστεί με την ακύρωση υψηλού επιπέδου συνομιλιών για την Ουκρανία που είχαν προγραμματιστεί στο Λονδίνο. Η απουσία βασικών Δυτικών εκπροσώπων, όπως ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και ο ειδικός απεσταλμένος του Προέδρου Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της δυσαρέσκειας των ΗΠΑ προς τη σημερινή ουκρανική γραμμή. Παράλληλα, και οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας ακύρωσαν τα ταξίδια τους, ένδειξη πως οι διαπραγματεύσεις έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο.
Το σημείο τριβής εντοπίζεται κυρίως στο σχέδιο ειρήνης που επεξεργάζεται η αμερικανική πλευρά. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι ΗΠΑ ετοιμάζουν πρόταση η οποία προβλέπει την de facto αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικού εδάφους και το «πάγωμα» των σημερινών γραμμών του μετώπου, με στόχο να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και να αποτραπεί περαιτέρω αιματοχυσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν πως μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για έναν μόνιμο μηχανισμό ειρήνευσης και να επιτρέψει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος Τραμπ εμφανίζεται ιδιαίτερα πιεστικός, δηλώνοντας δημόσια πως ο Ζελένσκι βρίσκεται σε σταυροδρόμι: είτε να επιλέξει την ειρήνη τώρα είτε να συνεχίσει έναν πόλεμο που, κατά τα λεγόμενά του, μπορεί να κρατήσει άλλα τρία χρόνια και να οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή της χώρας του. Παράλληλα, άφησε αιχμές πως ο Ουκρανός ηγέτης χρησιμοποιεί τη συνέχιση του πολέμου για να διατηρηθεί στην εξουσία, υποστηρίζοντας ότι μετά το πέρας της σύγκρουσης, ο ρόλος του θα έχει τυπικά και πολιτικά εξαντληθεί.
Η πρόταση της αμερικανικής πλευράς λέγεται ότι περιλαμβάνει ένα ειρηνευτικό σχέδιο επτά σημείων. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται το «πάγωμα» των υφιστάμενων γραμμών του μετώπου, κάτι που ουσιαστικά θα εδραίωνε τα ρωσικά κέρδη σε Ανατολική Ουκρανία και Κριμαία. Το σχέδιο αυτό θεωρείται από κάποιους αναλυτές ως ρεαλιστικό, δεδομένων των συνθηκών στο πεδίο, ωστόσο αποτελεί κόκκινη γραμμή για την ουκρανική ηγεσία. Ο Ζελένσκι, μιλώντας πρόσφατα σε συνέντευξη τύπου, ήταν κατηγορηματικός: «Η Κριμαία δεν είναι προς συζήτηση, δεν αναγνωρίζεται και δεν πρόκειται να αναγνωριστεί ως ρωσική».
Οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ουκρανίας βρίσκονται σε αμήχανη θέση. Από τη μία, χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία εμφανίζονται πρόθυμες να υποστηρίξουν το Κίεβο, τουλάχιστον ρητορικά. Από την άλλη, έχουν αρχίσει να αυξάνονται οι φωνές –ακόμη και εντός των ευρωπαϊκών διπλωματικών κύκλων– που εκτιμούν ότι η συνέχιση του πολέμου υποσκάπτει τα συμφέροντα της Ευρώπης και αποσταθεροποιεί την ευρύτερη περιοχή. Κάποιοι, όπως ο πρώην Βρετανός βουλευτής Μάθιου Γκόρντον-Μπανκς, πάνε ακόμα πιο μακριά, κατηγορώντας την Ε.Ε. ότι λειτουργεί σχεδόν ως “πολεμοχαρής αντίβαρο” στην προσπάθεια των ΗΠΑ να φέρουν το τέλος της σύγκρουσης.
Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι, παρά τις δημόσιες τοποθετήσεις για ενότητα Δύσης και Ουκρανίας, οι διαφορές στους στόχους και τις προτεραιότητες είναι βαθιές. Οι ΗΠΑ βλέπουν το γεωπολιτικό όφελος της ταχείας ειρήνης –ειδικά εάν συνοδεύεται από περιορισμό της ρωσικής επιρροής και εξασφάλιση δυτικής παρουσίας στην Ουκρανία– ενώ οι Ουκρανοί θέλουν να διασφαλίσουν την πλήρη κυριαρχία της χώρας τους, έστω κι αν αυτό σημαίνει παρατεταμένη σύγκρουση. Η Ευρώπη, εν τω μεταξύ, παλινδρομεί μεταξύ των δύο, εγκλωβισμένη ανάμεσα σε ηθικές επιταγές και πολιτικές σκοπιμότητες.
Πολιτικοί αναλυτές, όπως ο καθηγητής Alistair Jones από το De Montfort University, εκτιμούν ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται να αποσυρθούν από τη διαδικασία εάν δεν υπάρξει κάποια πρόοδος, παρότι ο Τραμπ δεν αναμένεται να αφήσει τη διαπραγμάτευση, δεδομένου του προσωπικού ενδιαφέροντός του για ένα “ειρηνευτικό τρόπαιο” με διεθνές κύρος. Ήδη, ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος JD Vance ανέφερε πως έχει κατατεθεί μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση προς Ρωσία και Ουκρανία και ότι “είναι καιρός να αποφασίσουν αν θα την αποδεχθούν ή αν οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν από τη διαδικασία”.
Διαβάστε Επίσης:
Ο,τι χειρότερο να συζητάνε για τη μοιρασιά της χώρας σου χωρίς εσένα…..Σαν να λέμε τα νησιά μας χωρίς να μας ρωτήσουν….Τωρα πια όλα γίνονται απροκάλυπτα, τέλειωσε και η διπλωματία…..
Kι όμως κυρία μου υπάρχουν άνθρωποι που θα επιχαίρουν για αυτή την εξέλιξη με διανοητική επάρκεια υπό του μηδενός ….αν αύριο δουν παρόμοιες λύσεις στην Κύπρο, στην ΑΟΖ , στα νησιά , να μην παραξενευτούν γιατί θα είναι αυτοί οι ίδιοι που υπερασπίζονται τον 21ο αιώνα πρακτικές που πιστεύαμε ότι τις είχαμε αφήσει πίσω μας…και ήρθε ένας αναθεωρητής Ρώσος μαζί με έναν δεν ξέρω πως να τον χαρακτηρίσω γιατί έχω αμφιβολίες για το επίπεδο αντίληψης του νέου προέδρου των ΗΠΑ που μας λένε ότι αυτά είναι παρελθόν κι ο κόσμος θα πρέπει να ξαναμοιραστεί…συγχαρητήρια στους ανόητους που πίστεψαν σε αυτόν….