Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαθέσει το αστρονομικό ποσό των 5,8 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων για τη στήριξη του καθεστώτος του Αχμάντ αλ-Σαράα, γνωστού ως Τζολάνι, με το πρόσχημα της οικοδόμησης ενός «καλύτερου μέλλοντος» στη Συρία. Πρόκειται για έναν ισχυρισμό που δύσκολα μπορεί να πείσει οποιονδήποτε με κριτική σκέψη και συνείδηση. Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκοτεινή και αποκαλύπτει μια επικίνδυνη πολιτική που απειλεί όχι μόνο την περιοχή, αλλά και τις αξίες που η ίδια η ΕΕ ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται.
Η αληθινή ελπίδα για ελευθερία, δημοκρατία και ειρηνική συνύπαρξη δεν βρίσκεται στα χέρια ενός πρώην πολέμαρχου της Αλ Κάιντα, όπως ο Τζολάνι, αλλά σε μέρη όπως το Κομπάνι, όπου οι άνθρωποι πολέμησαν με θάρρος για την αξιοπρέπεια και την αυτοδιάθεσή τους. Αντί να υποστηρίξει αυτές τις δυνάμεις, η ΕΕ φαίνεται να επιλέγει τη χρηματοδότηση ενός καθεστώτος που συνεχίζει να σπέρνει τον τρόμο, την καταστροφή και την εθνοκάθαρση κατά των μειονοτήτων.
Οι δυνάμεις του Τζολάνι δεν κρύβουν καν τις ρίζες τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχουν μπει ούτε στον κόπο να απομακρύνουν τα σύμβολα του ISIS από τις περιοχές που ελέγχουν, αποκαλύπτοντας την πραγματική φύση των προθέσεών τους. Η συνέχιση της καταπίεσης και της βίας κατά των μειονοτήτων, όπως οι Κούρδοι, οι Χριστιανοί και άλλες ευάλωτες ομάδες, αποδεικνύει ότι η υποτιθέμενη «μεταρρύθμιση» του Τζολάνι δεν είναι παρά ένα προσωπείο για τη συνέχιση της τζιχαντιστικής ατζέντας.
Η απόφαση της ΕΕ να διοχετεύει δισεκατομμύρια ευρώ σε αυτό το καθεστώς εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τις προτεραιότητες και την ηθική της ευρωπαϊκής πολιτικής. Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η χρηματοδότηση ενός καθεστώτος που συνδέεται με τρομοκρατικές οργανώσεις, ενώ οι πραγματικοί υπερασπιστές της ελευθερίας, όπως οι κάτοικοι του Κομπάνι, αγνοούνται; Πού πηγαίνουν πραγματικά αυτά τα χρήματα και πώς χρησιμοποιούνται;
Είναι καιρός οι Ευρωπαίοι πολίτες να απαιτήσουν διαφάνεια και λογοδοσία. Τα χρήματά μας δεν πρέπει να καταλήγουν στα χέρια τρομοκρατών που συνεχίζουν να καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να απειλούν την ειρήνη. Η ΕΕ οφείλει να επανεξετάσει τις πολιτικές της και να στηρίξει εκείνους που πραγματικά αγωνίζονται για ένα μέλλον ελευθερίας και δικαιοσύνης, αντί να ενισχύει πολέμαρχους και τζιχαντιστές, που ελέγχονται φυσικά από την Τουρκία…