Η φυλάκιση της Λούσι Κόνολι: Μια σύγχρονη βρετανική τραγωδία και παράδειγμα κατάχρησης εξουσίας

Στη σημερινή Βρετανία, μια μητέρα, η Λούσι Κόνολι, βρίσκεται στη φυλακή όχι για κάποιο βίαιο έγκλημα, αλλά για ένα μήνυμα που δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η υπόθεσή της αποτελεί μια ζοφερή υπενθύμιση του πώς η ελευθερία του λόγου, ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα κάθε δημοκρατικής κοινωνίας, μπορεί να καταπατηθεί υπό το πρόσχημα της «προστασίας» από το φυλετικό μίσος. Η φυλάκισή της για 31 μήνες, επειδή εξέφρασε μια γνώμη –όσο σκληρή ή απερίσκεπτη κι αν κρίθηκε– είναι αδιανόητη και εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την κατάσταση της δημοκρατίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το ρατσιστικό έγκλημα και η αντίδραση της Κόνολι

Η υπόθεση ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2024, όταν τρία νεαρά κορίτσια δολοφονήθηκαν σε ένα κέντρο χορού στο Southport από τον 17χρονο Axel Muganwa Rudakubana, έναν Βρετανό πολίτη με καταγωγή από τη Ρουάντα. Το έγκλημα πυροδότησε εθνική οργή, ενώ φήμες ότι ο δράστης ήταν παράνομος μετανάστης οδήγησαν σε ταραχές και επιθέσεις, όπως αυτή σε ένα τζαμί στο Southport. Ουδείς όμως μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόκειται για ένα φρικτό, ρατσιστικό έγκλημα, καθώς ο δράστης δεν γνώριζε τα τρία κοριτσάκια ούτε τους συγγενείς τους, αλλά τα δολοφόνησε προφανέστατα επειδή ήταν «αλλόφυλα».

Μέσα σε αυτό το κλίμα έντασης, η Λούσι Κόνολι, σύζυγος πρώην συμβούλου των Συντηρητικών και μητέρα που φροντίζει παιδιά, δημοσίευσε ένα μήνυμα στο X: «Μαζική απέλαση τώρα, βάλτε φωτιά σε όλα τα γαμημένα ξενοδοχεία γεμάτα με τους μπάσταρδους, δεν με νοιάζει. Αν αυτό με κάνει ρατσίστρια, ας είναι». Το μήνυμα, που διεγράφη μέσα σε λίγες ώρες, ήταν μια παρορμητική αντίδραση, φορτισμένη από τον πόνο και την οργή για τη δολοφονία των παιδιών.

Η Κόνολι δεν υποκίνησε βία ούτε οργάνωσε κάποια πράξη. Εξέφρασε, με σκληρό τρόπο, την απογοήτευσή της για την κατάσταση της μετανάστευσης στη Βρετανία –μια άποψη που, αν και αμφιλεγόμενη, μοιράζονται πολλοί πολίτες. Παρά την άμεση διαγραφή του μηνύματος και τις δηλώσεις της για μη βία που ακολούθησαν, η βρετανική δικαιοσύνη την καταδίκασε σε 31 μήνες φυλάκιση για «υποκίνηση φυλετικού μίσους». Το Εφετείο απέρριψε την έφεσή της στις 25 Μαΐου 2025, κρίνοντας την ποινή δίκαιη, παρά τις εκκλήσεις ότι ήταν υπερβολικά αυστηρή.

Η ελευθερία του λόγου υπό διωγμό

Η φυλάκιση της Κόνολι δεν είναι απλώς μια υπερβολική αντίδραση –είναι μια πολιτική πράξη. Η κυβέρνηση του Keir Starmer, που ανέλαβε την εξουσία τον Ιούλιο του 2024, έχει υιοθετήσει μια σκληρή στάση απέναντι σε απόψεις που θεωρούνται «ακροδεξιές», ενώ δείχνει επιείκεια σε περιπτώσεις που αφορούν το αντίθετο πολιτικό φάσμα. Για παράδειγμα, ο σύμβουλος του Εργατικού Κόμματος Ricky Jones, που δήλωσε δημοσίως ότι «πρέπει να τους κόψουμε τον λαιμό», δεν φυλακίστηκε. Παρομοίως, η ιρλανδική ραπ ομάδα Kneecap, που κάλεσε σε «δολοφονία τοπικών βουλευτών», δεν αντιμετώπισε κατηγορίες. Αυτή η προφανής μεροληψία αποκαλύπτει ένα διπλό μέτρο και σταθμό στη βρετανική δικαιοσύνη: σκληρή τιμωρία για τη δεξιά, ανοχή για την αριστερά.

Η Κόνολι έγινε αποδιοπομπαίος τράγος, ένα παράδειγμα για όσους τολμούν να αμφισβητήσουν την επίσημη αφήγηση. Το μήνυμά της, αν και σκληρό, δεν είχε καμία αποδεδειγμένη σχέση με τις ταραχές που ακολούθησαν, οι οποίες ξέσπασαν μέρες αργότερα. Δεν υπήρξε δίκη – η Κόνολι πιέστηκε να δηλώσει ένοχη, με τους δικηγόρους της να την προειδοποιούν για ακόμη χειρότερη αντιμετώπιση από ένα πολιτικοποιημένο δικαστήριο. Επιπλέον, της επιβλήθηκαν περιορισμοί στις επισκέψεις, απαγορεύτηκε να δει την 12χρονη κόρη της και αντιμετωπίστηκε ως κρατούμενη υψηλού κινδύνου, παρά την απουσία ποινικού ιστορικού και τη μη βίαιη φύση του «αδικήματός» της.

Διεθνής κατακραυγή και υποκρισία

Η υπόθεση έχει προκαλέσει διεθνή αντίδραση. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ παρακολουθεί επίσημα την υπόθεση, εκφράζοντας ανησυχία για την ελευθερία του λόγου στη Βρετανία. Ακόμη και ο Λευκός Οίκος έχει επισημάνει την ανησυχία του, ενώ Αμερικανοί αξιωματούχοι, όπως ο αντιπρόεδρος JD Vance, έχουν χαρακτηρίσει τη Βρετανία «τυραννική» για την αντιμετώπιση της Κόνολι. Η πρώην υπουργός Εσωτερικών Suella Braverman την αποκάλεσε «πολιτική κρατούμενη» που πρέπει να απελευθερωθεί άμεσα.

Η αντίθεση είναι εμφανής όταν συγκρίνουμε την ποινή της Κόνολι με την επιείκεια που επιδεικνύεται σε βίαιους εγκληματίες. Σύμφωνα με το The Guardian, βιαστές, κακοποιοί και παιδεραστές συχνά λαμβάνουν αναστολές ή ελαφρύτερες ποινές, ενώ η Κόνολι φυλακίστηκε για ένα μήνυμα. Αυτό το διπλό μέτρο αποδεικνύει ότι ο στόχος δεν ήταν η δικαιοσύνη, αλλά η φίμωση όσων εκφράζουν αντιδημοφιλείς απόψεις.

Η Λούσι Κόνολι δεν είναι ήρωας ούτε μάρτυρας. Είναι μια συνηθισμένη γυναίκα, μια μητέρα που φροντίζει παιδιά από διαφορετικά υπόβαθρα, με προσωπικές δυσκολίες – όπως η διάγνωση με PTSD μετά τον θάνατο του νηπίου της. Έκανε ένα λάθος, εξέφρασε την οργή της με απερίσκεπτο τρόπο και το μετάνιωσε. Όμως, η φυλάκισή της για 31 μήνες είναι δυσανάλογη και απαράδεκτη. Σε μια δημοκρατία, η ελευθερία του λόγου πρέπει να προστατεύεται, ακόμη και όταν οι απόψεις είναι σκληρές ή προσβλητικές. Όπως έχει αποδείξει η νομολογία στις ΗΠΑ, η λύση για τις «κακές» ιδέες είναι περισσότερος λόγος, όχι λογοκρισία ή φυλάκιση.

Η Κόνολι δεν έβλαψε κανέναν, δεν οργάνωσε βία, και το μήνυμά της δεν είχε αποδεδειγμένη επίδραση στις ταραχές. Η τιμωρία της είναι μια πολιτική πράξη που αποσκοπεί να τρομοκρατήσει όσους τολμούν να αμφισβητήσουν την πολιτική ορθότητα. Είναι αδιανόητο να φυλακίζεται κάποιος για την έκφραση μιας γνώμης, ενώ βίαιοι εγκληματίες απολαμβάνουν επιείκεια. Η Free Speech Union, που υποστήριξε την έφεσή της, έχει δίκιο να χαρακτηρίζει την ποινή «υπερβολικά αυστηρή».

Η Λούσι Κόνολι πρέπει να απελευθερωθεί άμεσα. Η ποινή της πρέπει να ακυρωθεί, και η βρετανική κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει την πολιτική της απέναντι στην ελευθερία του λόγου. Όταν η Βρετανία συγκρίνεται με καθεστώτα όπως το Ιράν –όπου η Nazanin Zaghari-Ratcliffe φυλακίστηκε για πολιτικούς λόγους– είναι σαφές ότι κάτι έχει πάει σοβαρά λάθος. Ο πρωθυπουργός Keir Starmer, που ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει την ελευθερία του λόγου, πρέπει να αποδείξει τις προθέσεις του με πράξεις, όχι λόγια. Η Βρετανία, που κάποτε θεωρούνταν λίκνο της δημοκρατίας, δεν μπορεί να συνεχίσει να τιμωρεί την ελεύθερη έκφραση πιο σκληρά από τη βία. Η υπόθεση της Κόνολι είναι μια κραυγή για δικαιοσύνη και δεν πρέπει να αγνοηθεί.

Δείτε επίσης:

• Και δεύτερο μοντέλο-συνοδός συνελήφθη για εμπρησμούς κατά του Στάρμερ: Σκάνδαλο που σοκάρει τη Βρετανία!
• Η Ευρώπη διχάζεται και η Δύση διασπάται