«29 Μαΐου… Ποιος έχει πόνο καρδιάς;» είναι ο τίτλος του άκρως ενδιαφέροντος άρθρου του διάσημου τούρκου συγγραφέα Αρσλάν Τεκίν με αφορμή την Άλωση της Πόλης.
Σας μεταφέρουμε αυτούσιο το αφιέρωμα του 72χρονου συγγραφέα που αναρτήθηκε στην τουρκική ιστοσελίδα yenicaggazetesi.com.tr:
«Σήμερα είναι 29 Μαΐου. Τι σας θυμίζει; Η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, σωστά;
Το έτος είναι 1453. Σουλτάνος Β΄. Ο Μωάμεθ μετέφερε τα πλοία στον Κεράτιο Κόλπο δια ξηράς και κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη. Εξηγείται απλά, αλλά δεν ήταν τόσο εύκολο. Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να προετοιμαστεί. Τεχνική υποστήριξη ελήφθη από τον Ούρμπαν με ουγγρική καταγωγή. Ο Ούρμπαν είναι ο αρχιμηχανικός της περιόδου που έριξε την μπάλα του “σαχί”. Είχε προηγουμένως παράσχει και τεχνική υποστήριξη στους Βυζαντινούς. Ο άνθρωπος ήταν επαγγελματίας. Δεν έκανε διάκριση μεταξύ φίλου και εχθρού, όποιος πλήρωνε για τεχνική υποστήριξη έτρεχε…
Μην δίνετε σημασία στην “εχθρότητα” μεταξύ Τούρκων και Βυζαντινών. Οι Τούρκοι απώθησαν τους Βυζαντινούς, φτάνοντας στα βάθη της Ανατολίας, στις ακτές του Αιγαίου και πέρασαν στη Θράκη. Ζούσαν δίπλα-δίπλα με τους Βυζαντινούς. Οι ζωές τους γίνονταν όλο και πιο κοινές. Ενώ οι Βυζαντινοί έτρεχαν στις εκκλησίες, ο λαός μας σταματούσε δίπλα στο τζαμί. Αυτή είναι η διαφορά. Στην πραγματικότητα, οι Τούρκοι έγιναν Χριστιανοί. Οι Γκαγκαούζοι είναι αμιγείς Τούρκοι, κληρονομημένοι από τους Σαλτζούκους. Αν και είναι Ορθόδοξοι, έχουν φέρει τα τουρκικά τους μέχρι σήμερα. Στη Μολδαβία, υπάρχει ακόμη και η Αυτόνομη Περιφέρεια της Γκαγκαουζίας. Ο Σελτζούκος Σουλτάνος Β΄ της Ανατολίας. Ο Ιζεδίν Κεϊκαβούς (1236-1276) κατέφυγε με τον λαό του στους Βυζαντινούς λόγω εσωτερικών συγκρούσεων. Έτσι δημιουργήθηκαν οι Γκαγκαούζοι.
Ας γνωρίζουμε επίσης ότι οι Οθωμανοί σουλτάνοι είχαν βυζαντινό αίμα στις φλέβες τους.
Ο γιος ενός σουλτάνου δεν επρόκειτο να παντρευτεί την κόρη ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Έπρεπε να είναι κόρη ενός βασιλιά, ενός πρίγκιπα, ενός άρχοντα. Αυτή η κατάσταση ήταν η απαραίτητη ενδογαμία τόσο για τη θέση όσο και για τη στρατηγική συνεργασία. Η συγγένεια ήταν επίσης ένας τρόπος για να επιτευχθεί ειρήνη.
Ένα παράδειγμα:
Θεοδώρα, Βυζαντινή πριγκίπισσα. Μια από τις τρεις κόρες του Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνού. Σύζυγος του διάσημου αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Μέγα. Μία από τις τρεις κόρες του Ιωάννη και της Βασίλισσας Ειρήνης Ασανίνας , γερμανικής καταγωγής. Η τέταρτη σύζυγος του Οθωμανού σουλτάνου Ορχάν Γαζί. Παντρεύτηκαν σε μια μεγαλοπρεπή τελετή.
Σήμερα λέμε 29 Μαΐου, λέμε 572η επέτειος από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Μιλάμε για τον Φατίχ. Ξέρουμε ποια είναι η μητέρα του; Στο βιβλίο μας “Κατάκτευση του Ακσεμσεντίν Φατίχ”, “Η ημερομηνία γέννησης του Μωάμεθ Β΄ είναι αποδεκτή ως 30 Μαρτίου 1432. Αναφέρεται ότι η μητέρα του Φατίχ Σουλτάν Μωάμεθ ήταν Μουσουλμάνα Τουρκάλα και κόρη ή εγγονή του Ισφεντιγιάρ Μπέη, Χουμά Χατίν” περιλαμβάνονται πληροφορίες. Έτσι, εκφράζουμε την αμφιβολία μας έμμεσα. Κοιτάς τις πηγές. Συναντάμε ένα χριστιανικό όνομα.
Ο διάσημος ιστορικός μας, καθηγητής Δρ. Χαλίλ Ιναλτζίκ, επιμένει ότι η μητέρα του Φατίχ ήταν παλλακίδα και Χριστιανή. Αν ο Χαλίλ Ιναλτζίκ Χότζα δεν αναφερόταν λεπτομερώς στο ζήτημα, θα έλεγε ότι ο Μωάμεθ Β΄, ο οποίος είχε τον τίτλο “Φατίχ”, δεν θα αποκαλούσε τη μητέρα του Μωάμεθ Χριστιανή. Επιπλέον, είναι παλλακίδα. Δηλαδή, μια γυναίκα σκλάβα. Πιθανώς Χριστιανή. Ορισμένες πηγές αναφέρουν μάλιστα ότι η μητέρα της ήταν Γαλλίδα και ότι η ίδια ήταν Εβραία, γαλλικής καταγωγής, και το όνομα της ήταν Έστερ Στέλλα.
Ο Μεχμέτ ήταν μόλις 21 ετών όταν κατέκτησε την Κωνσταντινούπολη. Ήταν σε μια εποχή που βρισκόταν στο θρόνο για δεύτερη φορά. Ο πατέρας του ήταν ο δεύτερος λόγω εσωτερικών συγκρούσεων . Ο Μουράτ έκανε ένα βήμα πίσω και είπε : “Γιε μου, κάθισε εσύ στο θρόνο”. Έπειτα είπε, “Ο κίνδυνος πέρασε. Κατέβα. Θα συνεχίσω να βασιλεύω”.
Όταν ο Μουράτ πέθανε στις 3 Φεβρουαρίου 1451, ο γιος του, ο Μεχμέτ Β’, ανέβηκε στο θρόνο ως “Μωάμεθ Β'”. Ήταν μόλις 19 ετών και το μυαλό του ήταν στην Κωνσταντινούπολη. Σίγουρα θα την έπαιρνε.
Οι Τούρκοι βρίσκονταν ήδη γύρω από την Κωνσταντινούπολη. Τα Δαρδανέλλια είχαν διασχιστεί, ο θρόνος είχε εδραιωθεί στην Αδριανούπολη και η Κωνσταντινούπολη είχε αποκλειστεί από την περιοχή όπου θα λάμβανε πραγματική υποστήριξη από την Ευρώπη. Ούτε η υποστήριξη ήρθε. Ο Πάπας, παρά το γεγονός ότι είχε κακές σχέσεις με τους Ορθόδοξους, έστειλε πλοία για βοήθεια, αν και χωρίς αποτέλεσμα.
Οι Ρωμαίοι είναι οι Καθολικοί, ενώ η Κωνσταντινούπολη είναι το ορθόδοξο κέντρο. Οι δύο ήταν κάποτε ένα. Στη συνέχεια χωρίστηκε σε Ανατολική Ρώμη και Δυτική Ρώμη. Το θρησκευτικό χάσμα έχει βαθύνει. Έγιναν ξεχωριστοί κόσμοι, αλλά το επίκεντρο και των δύο ήταν ο Ιησούς.
Η Κωνσταντινούπολη κατακτήθηκε έτσι, ο ηρωισμός επιδείχθηκε έτσι… Είναι γραμμένο παντού.
Στην πραγματικότητα, θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη πώς ανατράφηκε ο 23χρονος αρχιστράτηγος μετά την κατάκτηση.
Παραθέτω από το βιβλίο μας:
Ο Μεχμέτ πέρασε τα πέντε χρόνια της δεύτερης βασιλείας του στη Μανίσα.
Αυτή η περίοδος ωρίμασε την προσωπικότητά του. Σπούδασε φιλοσοφία και μαθηματικά με άξιους καθηγητές. Έμαθε αραβικά και περσικά, τις δύο σημαντικές γλώσσες της εποχής, σαν να ήταν η μητρική του γλώσσα. Εκτός από αυτές τις γλώσσες, μιλούσε άπταιστα λατινικά, ελληνικά και σερβικά.
Κατά τη διάρκεια αυτής της 5ετούς περιόδου, ερεύνησε προσεκτικά τις βιογραφίες επιτυχημένων ηγετών στην ιστορία με τη βοήθεια των έμπιστων δασκάλων του. Προσπάθησε να ανακαλύψει ποιο ήταν το μυστικό πίσω από την επιτυχία τους. Ένας από τους θρησκευτικούς ηγέτες, ο Ιησούς Χριστός.
Σουλεϊμάν, ο Προφήτης. Μαθαίνουμε ότι μελέτησε θρησκευτικούς και εθνικούς ηγέτες όπως τον Αλαεντίν Κεϊκουμπάντ Α΄και τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Δαβίδ ο Φατίχ, ο οποίος ανέβηκε στο θρόνο σε πολύ νεαρή ηλικία, ταυτίστηκε με αυτούς τους ηγέτες, έμαθε τα μυστικά της επιτυχίας τους και προσπάθησε να ακολουθήσει το παράδειγμά τους».
*Φωτογραφία
Δείτε επίσης:
Αυτά είναι τα τραγικά αποτελέσματα της παρακμής των Ρωμιών-Ελλήνων.Να δούμε πότε θα συνέλθουμε.