Μια τολμηρή και αιφνιδιαστική κίνηση από τη βουλευτή της Νέας Ζηλανδίας, Λόρα ΜακΚλουρ, τάραξε το κοινοβούλιο και έστρεψε την προσοχή στην αυξανόμενη απειλή των deepfake τεχνολογιών. Η ΜακΚλουρ, προκειμένου να καταδείξει την επικινδυνότητα της κατάχρησης της τεχνητής νοημοσύνης, παρουσίασε μια γυμνή φωτογραφία του εαυτού της, φτιαγμένη με deepfake μέσα σε λιγότερο από πέντε λεπτά.
Η ίδια έσπευσε να διευκρινίσει ότι η εικόνα δεν ήταν πραγματική, τονίζοντας ωστόσο πως «το αίσθημα ταπείνωσης ήταν πραγματικό». Η συναισθηματικά φορτισμένη παρέμβασή της ανέδειξε τον βαθύ ψυχολογικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει μια παραποιημένη εικόνα, ακόμα και όταν το κοινό γνωρίζει πως πρόκειται για κατασκευή.
Η ΜακΚλουρ δεν στράφηκε ενάντια στην τεχνολογία καθ’αυτή, αλλά στην κακοποίηση και τη σκοπούμενη χρήση της. «Το πρόβλημα δεν είναι η τεχνολογία αλλά η κατάχρηση αυτής», σημείωσε χαρακτηριστικά. Εστιάζοντας στις επιπτώσεις της μη συναινετικής πορνογραφίας μέσω AI, κάλεσε την κυβέρνηση να δράσει άμεσα και να προσαρμόσει τη νομοθεσία, ώστε να συμπεριλάβει τις deepfake περιπτώσεις στις προβλέψεις για σεξουαλική κακοποίηση και διαδικτυακό εκφοβισμό.
«Τα deepfakes μπορεί να προκαλέσουν εξίσου σοβαρό ή και μεγαλύτερο ψυχολογικό τραύμα», προειδοποίησε, επισημαίνοντας ότι η απουσία νομοθετικής κάλυψης αφήνει κενά τα οποία μπορούν να εκμεταλλευτούν επιτήδειοι για να εξευτελίσουν, να τρομοκρατήσουν ή να εκβιάσουν ανυποψίαστους πολίτες – ιδίως γυναίκες και ανήλικους.
Η παρέμβασή της έφερε στην επιφάνεια έναν ευρύτερο και συνεχώς διογκούμενο κοινωνικό κίνδυνο: τον εκτροχιασμό της τεχνητής νοημοσύνης σε όπλο ενάντια στην ιδιωτικότητα και την αξιοπρέπεια. «Οι νόμοι πρέπει να αλλάξουν το συντομότερο δυνατόν, πριν η τεχνολογία αυτή χρησιμοποιηθεί ακόμη συχνότερα για κακοποίηση και εκφοβισμό», κατέληξε η ΜακΚλουρ, ζητώντας άμεση και σαφή πολιτική βούληση.
Η τοποθέτησή της προκάλεσε αντιδράσεις σοκ αλλά και έντονο προβληματισμό, με πολλά μέλη του κοινοβουλίου να συμφωνούν ότι η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα μορφή ψηφιακής βίας – και πως η πρόληψη, όχι η καθυστερημένη καταστολή, είναι ο μόνος τρόπος να προστατευθεί αποτελεσματικά το δημόσιο συμφέρον.
