Θριαμβευτής στη Χάγη: Ο Τραμπ φέρνει εκεχειρία και απαιτεί υποταγή από το ΝΑΤΟ

Λίγες ώρες μετά την αιφνιδιαστική ανακοίνωση εκεχειρίας μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, ο Ντόναλντ Τραμπ αναχωρεί για τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Ολλανδία, κρατώντας στα χέρια του όχι μόνο μια σημαντική στρατιωτική νίκη αλλά και ένα διπλωματικό χαρτί που σκοπεύει να αξιοποιήσει πλήρως.

Οι πυραυλικές επιδρομές που διέταξε το Σάββατο εναντίον τριών ιρανικών εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου φαίνεται ότι λειτούργησαν αποτρεπτικά και οδήγησαν, σύμφωνα με τον ίδιο, σε μια «πλήρη και ολική κατάπαυση πυρός». Το χτύπημα, όπως λένε αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου, υπονόμευσε τις πυρηνικές φιλοδοξίες της Τεχεράνης, ενώ κατέδειξε για άλλη μια φορά ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν διστάζει να ενεργεί μονομερώς όταν κρίνει πως διακυβεύονται αμερικανικά συμφέροντα.

Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Χάγη, που αρχικά προοριζόταν να εστιάσει στην ιστορική δέσμευση των συμμάχων για ενίσχυση των αμυντικών δαπανών, αναμένεται πλέον να περιστραφεί γύρω από το ρόλο του Τραμπ στην αποτροπή ευρύτερης ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή.

«Δυνατή Αμερική, σιωπηλή Ευρώπη»

Καθώς φθάνει στο διεθνές φόρουμ, ο Τραμπ δείχνει αποφασισμένος να προωθήσει τη νέα του απαίτηση: αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ για όλα τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ. Ένα ποσοστό που θεωρήθηκε αδιανόητο πριν λίγα χρόνια, αλλά πλέον δεν μοιάζει απίθανο για χώρες που επιδιώκουν την εύνοια μιας Αμερικής που δεν θεωρεί τίποτα δεδομένο – ούτε καν το Άρθρο 5 περί συλλογικής άμυνας.

«Εκείνος δεν το έχει πει πρόσφατα, αλλά πολλοί στην Ευρώπη ακόμη φοβούνται πως ίσως οι ΗΠΑ αποχωρήσουν από το ΝΑΤΟ», παρατηρεί ο αναλυτής Μάθιου Κρόνιγκ. «Είναι ξεκάθαρο πως η σκληρή γραμμή του Τραμπ φέρνει αποτελέσματα – είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι».

Η πλειονότητα των χωρών –πλην Ισπανίας– φέρεται να ετοιμάζεται να υπογράψει τη νέα δέσμευση. Το 3,5% αφορά παραδοσιακές στρατιωτικές δαπάνες, ενώ το υπόλοιπο 1,5% μπορεί να αφορά υποδομές που εξυπηρετούν αμυντικές ανάγκες.

Ειρήνη μέσω ισχύος

Παρά τις αντιδράσεις, ακόμη και από στελέχη των Δημοκρατικών, όπως η γερουσιαστής Jeanne Shaheen που τόνισε ότι «η διχόνοια στο ΝΑΤΟ εξυπηρετεί μόνο την Κίνα», ο Τραμπ φαίνεται να απολαμβάνει τον ρόλο του ηγέτη που επιβάλλει «ειρήνη μέσω ισχύος».

Το διπλωματικό παρασκήνιο της εκεχειρίας ενισχύει την εικόνα του ως μεσολαβητή. Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, μετά την επικοινωνία του με τον Νετανιάχου, ο Τραμπ κάλεσε τον Εμίρη του Κατάρ ζητώντας να «φέρει τους Ιρανούς στο τραπέζι», ενώ η ομάδα του, με τον ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο και τον αντιπρόεδρο JD Vance, διατηρούσε επαφές και με τις δύο πλευρές.

Η Τεχεράνη, πάντως, παρουσιάζει την εκεχειρία ως δική της νίκη, ενώ ισχυρίστηκε ότι ο Τραμπ «παρακάλεσε» για αποκλιμάκωση μετά την ιρανική επίθεση στη βάση των ΗΠΑ στο Κατάρ – γεγονός που ο Λευκός Οίκος αντικρούει πλήρως.

Η μάχη για την εικόνα και το εμπόριο

Το τι μέλλει γενέσθαι με τη νέα, εύθραυστη ισορροπία μένει να φανεί. Το βέβαιο είναι ότι ο Τραμπ καταφθάνει στη Χάγη ως πολιτικός παίκτης που, για ακόμη μία φορά, επιβάλλει το ρυθμό. Ενώπιον ευρωπαϊκών ηγετών, θα παρουσιάσει τον εαυτό του ως τον ηγέτη που απέτρεψε πολεμική κλιμάκωση και έβαλε τάξη σε μια «απειθάρχητη» συμμαχία.

Με την εμπορική ένταση με την Ε.Ε. να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και τον Τραμπ να απειλεί με δασμούς 50% αν δεν επιτευχθεί συμφωνία έως τις 9 Ιουλίου, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ φέρει όλα τα στοιχεία ενός γεωπολιτικού θρίλερ: σύγκρουση, πίεση, διαπραγμάτευση και πάνω απ’ όλα, έναν πρόεδρο που ξέρει να μετατρέπει το χάος σε προσωπικό θρίαμβο.

Δείτε Επίσης:

• Σταμάτησαν πριν τη μεγάλη έκρηξη: Το παρασκήνιο της εκεχειρίας Ισραήλ–Ιράν και το στοίχημα του Τραμπ