Την περασμένη Παρασκευή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά ότι αποσύρει μια σχετικά άγνωστη νομοθετική πρόταση που αφορούσε το greenwashing – δηλαδή τη δημιουργία ψευδών ή παραπλανητικών περιβαλλοντικών ισχυρισμών από εταιρείες.
Και κάπου εκεί… έγινε η έκρηξη. Η πρόταση του νόμου, που θα υποχρέωνε τις εταιρείες να αποδεικνύουν με στοιχεία τις «πράσινες» υποσχέσεις τους, μπορεί να μην ήταν ευρέως γνωστή, αλλά η απόσυρσή της φάνηκε σαν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ή μάλλον, η σπίθα σε ένα ήδη εύφλεκτο σκηνικό.
Τους τελευταίους μήνες, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο, έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ξήλωμα πολλών περιβαλλοντικών πολιτικών της Ε.Ε. Το κλίμα έχει γίνει όλο και πιο τεταμένο, καθώς το μπλοκ των Σοσιαλιστών, των Φιλελευθέρων (Renew) και των Πρασίνων αισθάνεται πλέον πως όχι μόνο χάνει έδαφος στο Κοινοβούλιο, αλλά και ότι η ίδια η Κομισιόν λειτουργεί υπό τις εντολές του ΕΛΚ.
Δύο ημέρες πριν την επίμαχη απόφαση, το ΕΛΚ είχε στείλει επιστολή στην Επιτροπή ζητώντας να αποσυρθεί η Οδηγία. Η απόφαση της Κομισιόν να την αποσύρει χωρίς μάχη θεωρήθηκε από τους αντιπάλους ως πλήρης συνθηκολόγηση.
Ακόμα και αν η Κομισιόν αργότερα άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να πρόκειται για… παρεξήγηση ή λάθος διατύπωση από τον εκπρόσωπό της, η ζημιά είχε ήδη γίνει. Η οργή ήταν γενικευμένη.
«Βρισκόμαστε στα πρόθυρα θεσμικής κρίσης», προειδοποίησε η Βαλερί Χαϊέρ, επικεφαλής της ομάδας Renew στο Ευρωκοινοβούλιο.
Η αντεπίθεση κατά της Πράσινης Συμφωνίας
Η απογοήτευση των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών δεν ξεκίνησε τώρα. Οι δυσκολίες άρχισαν ήδη από το τέλος της πρώτης θητείας φον ντερ Λάιεν. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, η ναυαρχίδα της πολιτικής της Κομισιόν που ξεκίνησε το 2019, έχασε σταδιακά τη λάμψη της.
Αρχικά ήρθε ο πόλεμος στην Ουκρανία, που άλλαξε τις προτεραιότητες. Έπειτα, στα τέλη του 2023 και στις αρχές του 2024, οι αγροτικές διαμαρτυρίες άλλαξαν εντελώς την πολιτική ατζέντα. Το ΕΛΚ άδραξε την ευκαιρία και επανατοποθετήθηκε ως «υπερασπιστής των αγροτών» και του παραδοσιακού ευρωπαϊκού τρόπου ζωής.
Πρώτος στόχος του ήταν η Οδηγία για την Αποκατάσταση της Φύσης, την οποία αποδυνάμωσε σημαντικά και θα την είχε καταργήσει πλήρως, αν δεν την είχε σώσει η απρόβλεπτη στάση της υπουργού Περιβάλλοντος της Αυστρίας. Στη συνέχεια, κατάργησε και τα σχέδια για περιορισμό των φυτοφαρμάκων.
Στην πορεία, σειρά πήρε το πρώτο “πακέτο απλοποίησης” της φον ντερ Λάιεν, το λεγόμενο omnibus νομοσχέδιο. Κατά παραγγελία κρατών-μελών και επιχειρήσεων, με τη στήριξη του ΕΛΚ, το νομοσχέδιο αυτό άνοιξε τον δρόμο για την αναθεώρηση δεκάδων πράσινων κανονισμών. Η τάση αυτή συνεχίστηκε και ενισχύθηκε.
Το αποτέλεσμα; Ξήλωμα κανονισμών για το έδαφος, τα χημικά, τα άγρια ζώα (π.χ. λύκοι), την αποψίλωση των δασών, ακόμη και το νερό. Μέχρι και η χρήση του όρου «Green Deal» προσπάθησαν να μπλοκάρουν σε έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου.
Ταυτόχρονα, υπήρξαν αποφάσεις να χρησιμοποιηθούν πόροι από το ταμείο ανάκαμψης (που προορίζονταν για το κλίμα) για την άμυνα, ενώ επιτράπηκε η χρήση «διεθνών πιστώσεων άνθρακα» για την επίτευξη των στόχων του 2040 – επιλογή που ανοίγει πίσω πόρτες σε χώρες και βιομηχανίες με μεγαλύτερο αποτύπωμα.
Αποκορύφωμα; Η απόφαση της Επιτροπής να δείξει «ελαστικότητα» στους φετινούς στόχους εκπομπών για τα οχήματα, που αποτελούσαν ενδιάμεσο βήμα για την πλήρη κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης το 2035.
Οργή και ανησυχία
Οι Πράσινοι, οι Σοσιαλιστές και το Renew βλέπουν πια μια Κομισιόν να υποχωρεί διαρκώς στις πιέσεις της βιομηχανίας και των πιο συντηρητικών δυνάμεων. Ο αποδεκατισμός της Πράσινης Συμφωνίας δεν γίνεται μετωπικά, αλλά σταδιακά, από την «ουρά» των μέτρων που όμως σταδιακά φτάνει και στον «κορμό».
Δείτε Επίσης:
Γιατί το λένε λαϊκό κόμμα δεν μπορώ να καταλάβω, κόμμα της ολιγαρχίας και του υποκοσμου έπρεπε να το λένε…..οδό αναφορά σε σοσιαλιστές και πράσινους, να χεσω τον σοσιαλισμό των μεν και τις οικολογικές ευαισθησίες των δε. Κόπηκε η μάσα για την απάτη της πράσινης ανάπτυξης και έρχεται η μάσα της πυρηνικής ενέργειας.