Ηθική παρακμή του Βατικανού: Ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ συνεχίζει τις «ευλογίες» για ομόφυλα ζευγάρια

Ο Λέων ΙΔ΄, ο πρώτος Πάπας στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας που προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιβεβαίωσε επίσημα τη διατήρηση των ευλογιών προς ομόφυλα ζευγάρια, συνεχίζοντας την πορεία που χάραξε ο προκάτοχός του Φραγκίσκος.

Η απόφαση αυτή, που έρχεται να εδραιώσει μια ήδη προβληματική «ποιμαντική προσέγγιση», προκαλεί εύλογη ανησυχία στους κύκλους της παραδοσιακής χριστιανοσύνης και επισημαίνει για ακόμη μια φορά την ηθική κατρακύλα του καθολικισμού στη Δύση.

Όπως δήλωσε ο καρδινάλιος Βίκτορ Μανουέλ Φερνάντες, επικεφαλής του Δικαστηρίου της Πίστεως στο Βατικανό, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία ανατροπή στην απόφαση περί «ευλογιών» για σχέσεις που αντιστρατεύονται ξεκάθαρα τη χριστιανική διδασκαλία. Αν και υπενθυμίζει πως οι ευλογίες αυτές «δεν ισοδυναμούν με γάμο», η σύγχυση που δημιουργείται στην ψυχή του πιστού είναι ανυπολόγιστη.

Ο Λέων ΙΔ΄ είχε παλαιότερα διακηρύξει ότι η οικογένεια στηρίζεται στην «σταθερή ένωση μεταξύ άνδρα και γυναίκας». Ωστόσο, οι τελευταίες θέσεις του δείχνουν μια ανησυχητική διολίσθηση προς μια ρητορική «σεβασμού της διαφορετικότητας», η οποία θολώνει τα όρια ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο φυσικό και το αφύσικο.

Το παρελθόν του ίδιου του Λέοντα ΙΔ΄ περιλαμβάνει επικρίσεις απέναντι στη λαϊκή κουλτούρα και τη θετική απεικόνιση ομόφυλων σχέσεων, με αναφορές σε “εναλλακτικές οικογένειες” που συγκροτούνται από άτομα του ίδιου φύλου. Όμως, με την άνοδο του στον παπικό θρόνο, ο λόγος του γίνεται λιγότερο ξεκάθαρος και περισσότερο συγκαταβατικός.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο προκάτοχός του Φραγκίσκος είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από παραδοσιακούς καθολικούς, όταν εξέφρασε στήριξη στις ευλογίες για ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Τότε είχε αναγκαστεί να διευκρινίσει ότι αυτές δεν σημαίνουν αποδοχή της ομοφυλοφιλίας ή των ομόφυλων σχέσεων ως τέτοιες. Σήμερα, όμως, τα σύνορα μεταξύ «ευλογίας» και «νομιμοποίησης» φαίνεται να εξαφανίζονται.

Η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μοιάζει να έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Από την παράδοση και την ηθική αυστηρότητα που τη χαρακτήριζε επί αιώνες, περνά πλέον σε μια εκκοσμικευμένη και θολή στάση που υποτάσσεται στο πνεύμα της εποχής. Ο λόγος περί “σεβασμού της αξιοπρέπειας” δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως όχημα για την αναγνώριση συμπεριφορών και επιλογών που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το Ευαγγέλιο.

Δείτε Επίσης: