Βόμβα από το Ισραήλ για την κατεχόμενη Κύπρο!

Τόσο καθαρό μυαλό και τόσο κατανοητό κείμενο μπράβο . Θα κάνω πρόταση να σε πάρουν στο υπουργείο εξωτερικών να τους τα πεις ακόμα ποιο αναλυτικά εδώ χάνεσαι.

Κλασική επιχείρηση hasbara από το Ισραήλ με στόχο να χτίσει ερείσματα στην Ελλάδα μόνο μέσω “δημοσιευμάτων”, με δημογραφικό στόχο τους λοβοτομημένους μορφωμένους στη γεωπολιτική στο Χ κ σε τακτική υπηρεσία παραπληροφόρησης πρακτορίσκους της, ενίοτε τηλεπαραθεριστέ, ενίοτε πολιτικούς.

Μ’ αυτά τα εισαγόμενα δόγματα εξωτερικής πολιτικής και τη προπαγάνδα ευνοϊκών δημοσιευμάτων, πορεύτηκε η ελληνική διπλωματία κ “αναλυτές” (τρομάρα τους) για να λύσουν τα μεγάλα εθνικά θέματα, καί τί προέκυψε;

1) Με πρόσχημα τον αγωγό EastMed και τα δικαιώματα ΑΟΖ χτίστηκε με πολύ χρήμα το πολιτικό κεφάλαιο του Ισραήλ στην Ελλάδα, που διέβρωσε πολιτικό προσωπικό, δημοσιογραφία κ “αναλυτές”, ώστε η απροϋπόθετη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ – εν μέσω κορύφωσης εποικισμών κ εγκλημάτων – να γίνει ΔΟΓΜΑ.
…τί κερδίσαμε;
…οι ΗΠΑ κέρδισαν βάσεις στο διηνεκές στην Ελλάδα, ενώ οι ίδιες σαμποτάρησαν τον αγωγό. Το γνώριζαν εθνικοί αξιωματούχοι στην Ελλάδα και τη Κύπρο για μήνες πριν την ανακοίνωση, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, αλλά δεν μιλούσαν για να μην επερωτήσουν το “δόγμα”.
Επίσης τους παραχωρήσαμε την εγχώρια βιομηχανία με μεγάλες ελπίδες και που βρισκόμαστε τώρα; Είναι στα όρια της πτώχευσης.

2) Κύπρος: παρόλη τη (παρα)φιλολογία και τη παράδοση της εξ.πολιτικής της Ελλάδας στα σχέδιά τους, οι ΗΠΑ δεν στηρίζουν κανένα στρατηγικό αίτημα της Κύπρου και της Ελλάδας στις μεταξύ τους ΑΟΖ.
Οι ΗΠΑ δραστηριοποιούνται στη Κύπρο ΜΟΝΟ στα οικόπεδα ή τα μέρη οικοπέδων που δεν διεκδικεί η Τουρκία για τον εαυτό της ή την β.Κύπρο, ενώ εκεί που το κάνουν, συνεργάζονται με τους Καταρινούς.
Αρθηκε ένας αποκλεισμός για τη παροχή οπλων για τη Κύπρου, αλλά ποιά είναι τα στρατηγικά ανταλλάγματα που έλαβε η Κύπρος και η Ελλάδα στο κυριότερο θέμα της Αν.Μεσογείου, που είναι οι θαλάσσιες ζώνες; ΤΙΠΟΤΑ.
Παραχωρούμε στρατηγικά οφέλη με αντάλλαγμα ψίχουλα.

Τί πήραν ΗΠΑ/Βρετανοί: Τη μετατροπή της Κύπρου στη βάση για τη στήριξη της γενοκτονίας στη Γάζα; Για τα ελληνο-κυπριακά συμφέροντα; Αοριστολογίες κ ψίχουλα.

3) Λιβύη: Ενώ την άνοιξη του 2019 ο ΟΗΕ είχε οργανώσει διεθνή διάσκεψη για επίλυση της κρίσης, ο Χάφταρ με τις πλάτες Σ.Αραβίας, ΗΑΕ, Αιγύπτου κ Ισραήλ, ξεκίνησε μονομερώς εκστρατεία για κατάληψη όλη της Λιβύης.
Αποτέλεσμα: Η τότε κυβέρνηση εθνικής ενότητας στράφηκε στη Τουρκία, η οποία κατάφερε – έχοντας κάθε λογιστικό κ τακτικό μειονέκτημα – να νικήσει τον ανωτέρω συνασπισμό, ενώ υπογράφηκαν και τα Μνημόνια Λιβύης-Τουρκίας στην Άμυνα και τις Θαλάσσιες Ζώνες.
Τί έκαναν μετά Σ.Αραβία, ΗΑΕ, Αίγυπτος; Ήραν μονομερώς τον αποκλεισμό του Κατάρ, ανοίγοντας τον δρόμο στην εξομάλυνση των σχέσεων με τη Τουρκία, και τώρα επενδύουν δισεκατομμύρια στην αμυντική της βιομηχανία, με κοινά πρότζεκτ συμπαραγωγής.

Υιοθετώντας την “μαξιμαλιστική” πολιτική του Ισραήλ κ Μοναρχιών και εγκλωβιζόμενη στη δική της παραφιλολογία η Ελλάδα κατάφερε να αποξενωθεί από τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, προσδοκώντας από έναν πολέμαρχο να της λύσει τα προβλήματα.
Ετσι δεν προετοιμάστηκε και για το αναμενόμενο, και χωρίς τη παράμετρο της Τουρκικής επιρροής – στην οποία φορτώνει τις δικές της αποτυχίες – αφού ήταν στρατηγική και μακροχρόνια εθνική στάση της Λιβύης πως τα νησιά δεν λαμβάνουν πλήρη επήρεια. Αυτό δεν είναι καινοφανές επιχείρημα με τουρκικό δάχτυλο, έχει πάει στη Χάγη εναντίον της Μάλτας η Λιβύη για θέμα που άπτεται της χάραξης των θαλασσίων ζωνών.

4) Αίγυπτος-Ιορδανία: Αναζητούμε πάλι τα αίτια για τις κινήσεις της Αιγύπτου (Σινά, διπλωματικό παρασκήνιο) μόνο σε Τουρκική επιρροή, κι όχι στις συνέπειες τις σχέσεις προτεκτοράτου που έχουμε χτίσει με το Ισραήλ.
Το Ισραήλ υπονομεύει ευθέως τους γειτονές του, ακόμη και αυτούς με τους οποίους έχει υπογράψει ειρηνευτική συμφωνία, προκειμένου να πετύχει τον στόχο του “μεγάλου Ισραήλ”.
Η γενοκτονία στη Γάζα δεν έχει στόχο μόνο την κατάληψη και τον έλεγχο της Λωρίδας, αλλά ολόκληρη της Χερσόνησο του Σινά…αυτό είναι φανερό
– και από τη παραβίαση της συμφωνίας για τον “διάδρομο της Φιλαδέλφειας”
– το σχέδιο εκτοπισμού των Παλαιστινίων στο Σινά.
– τις παρεμβάσεις στις ΗΠΑ για παύση εξοπλισμού της Αιγύπτου
Συνέπειες των ανωτέρω είναι τόσο η διάλυση της πολιτικής τάξης κ εξουσίας στην Αίγυπτο, όσο και ο μελλοντικός έλεγχος από το Ισραήλ της Χερσονήσου Σινά και η κατάρρευση όποιας δύναμης αποτροπής.
Κι αυτό θα προκύψει απόλυτα προβλεπόμενα ως συνέπεια εκτοπισμού, γιατί οι “κίνδυνοι ασφαλείας” θα μετατοπιστούν στο Σινά και το Ισραήλ θα επιδιώξει να επεκτείνει τη “ζώνη ασφαλείας” του εκεί. Πρακτικά η Αίγυπτος κινδυνεύει με εδαφικό ακρωτηριασμό.

Γι αυτό και όταν πρωτοδιατυπώθηκε το σχέδιο εκτοπισμού, επί Biden-Blinken ακόμη, ο πρώτος ξένος απεσταλμένος που έγινε δεκτός στην Αίγυπτο ήταν ο Φιντάν.
Η Αίγυπτος είναι υποχρεωμένη να δείξει στο Ισραήλ ότι θα συμμαχήσει με χώρες που είναι πιο αποφασισμένες να εμποδίσουν τις φιλοδοξίες του Ισραήλ για επέκταση συνόρων κ επιρροής….δεν θα είχε κανένα νόημα να δεχθεί Ελληνα αξιωματούχο, γιατί δεν θα είχε κανένα “βάρος” ο λόγος και η επίσκεψή του.
Εμείς βρεθήκαμε εκεί αργότερα, κρυμμένοι πίσω από τη παρουσία αξιωματούχων της ΕΕ, ως κομπάρσοι.

Παρόμοια με την Ιορδανία: για καιρό πριν τη νέα σύγκρουση το Ισραήλ απέρριπτε επισκέψεις Ιορδανών στη Δ.Όχθη, ως μέρος των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών τους στο πλαίσιο της διαχείρισης των Αγίων Τόπων.
Παράλληλα το Ισραήλ έχει επιδοθεί σε εκστρατεία υπονόμευσης του Status Quo των Ιερών Τόπων, τόσο με νομοσχέδια για κατάσχεση εκκλησιαστικών περιουσιών, με αστυνομικές επιχειρήσεις τόσο σε Εκκλησίες κ Μονές όσο και Τζαμιά, με συντονισμένες προσπάθειες παράνομης εξαγοράς περιουσιών, όπως και με ανεξέλεγκτη αυθαιρεσία εποικιστικών οργανώσεων που βανδαλίζουν, καταστρέφουν καταλαμβάνουν θρησκευτικά μνημεία κ λατρευτικούς χώρους (πχ εμπρησμός Πατριαρχικής Μονής Σιών κ.α.), ενώ επιτίθενται πλέον άμεσα και σε χριστιανους ιερείς.
Από τα πιο πρόσφατα δείγματα η επίθεση στη χριστιανική κοινότητα Taybeh και η φωτιά σε χριστινιακή εκκλησία εκεί.

Ο θεσμικός ρόλος της Ιορδανίας και της μοναρχίας της, στη διαχείριση των Ιερών Τόπων, είναι ακρογωνιαίος λίθος της “νομιμότητάς” της στο εσωτερικό αλλά και στα διεθνή πολιτική. Η αμφισβήτηση αυτών των δικαιωμάτων συνιστά ευθεία υπονόμευση της “συνεργαζόμενης” (το ευνοϊκότερο) μοναρχίας εκεί.

5) Συρία: Σε πλήρη αντίθεση με τη παραφιλολγία για την αντίθεση του Ισραήλ στη κυβέρνηση αλ-Σαράα, το Ισραήλ χρηματοδοτούσε και εξόπλιζε τζιχαντιστές στη νότια Συρία από την αρχή του πολέμου.
Μάλιστα, σύμφωνα με επίσημες αναφορές του UNDOF που επιτηρεί τα υψίπεδα του Γκολάν, ο IDF ΄ήταν σε συστηματική επικοινωνία κ παρέδιδε οπλισμό σε αντάρτες σε περιοχή που ελεγχόταν απόλυτα από την ομάδα του Ahmad al-Sharaa, τότε έφερε την επωνυμία Jabhat Fatah al-Sham, η ενδιάμεση μεταξύ Jabhat al-Nusra και Hay’at Tahrir al-Sham.

Αυτή η σχέση ανάμεσα στο Ισραήλ και τη συνεργαζόμενη με την al Qaeda HTS/JFS/JN ήταν ο λόγος που Δρούζοι στα κατεχόμενα Υψίπεδα Γκολάν αλλά κι εντός του Ισραήλ κυνηγουσαν τα ασθενοφόρα που μετάφεραν τραυματισμένους τζιχαντιστές του Jolani από τη Συρία και τα πετροβολούσαν, επειδή η ίδια ομάδα στη περιοχή του Ινλτίμπ είχε επιτεθεί σε χωριά Δρούζων.
…αυτά για τη “προστασία” του Ισραήλ στους Δρούζους…εξόπλιζε, χρηματοδοτούσε κ κούραρε στα νοσοκομεία της τους Τζιχαντιστές του Τζολάνι.

Επιπλέον ο πρώην ΥΠΑΜ του Ισραήλ Moshe Ya’alon διακήρυττε ξεδιάντροπα ότι το Ισραήλ προτιμά το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία, ενώ παραδέχθηκε ότι βρισκόταν σε ανοιχτή επικοινωνία με τον ISIS, που ζήτησε “συγγνώμη” επειδή οβίδες του έπεσαν κατά λάθος εντός του Ισραήλ.
Βρείτε σε πόσες χώρες έχει ζητήσει συγγνώμη το Ισλαμικό Κράτος και ποιας τα συμφέροντα δεν έχει προκαλέσει, και θα βρείτε τους υποστηρικτές του.

Η στήριξη που πρόσφερε το Ισραήλ σε τζιχαντιστές (και του Τζολάνι) με στόχο τον σεχταριστικό πόλεμο που θα διέλυε τη Συρία, άνοιξε τη πόρτα και στην στρατηγική αναβάθμιση της Τουρκίας στη περιοχή, τη κατάρρευση μιας κοσμικής κυβέρνησης που έθετε κόντρα στη Τουρκία, αλλά και στον διεξαγόμενο διάλογο χάραξης ΑΟΖ αναμεσα σε Συρία-Τουρκία (με τον εναγκαλισμό του Σαράα από Γαλλία, ΗΠΑ, Τουρκία και λοιπούς, όνειρα γλυκά σε όσους βασίζονται στο Ισραήλ για να ρίξει τον Σαράα)
Πέρα από αυτά, ο πόλεμος αυτός έπληξε στρατηγικά την Ελλάδα και λόγω της περιθωριοποίησης του ρόλου των Χριστιανών στη χώρα, αλλα και λόγω του κύματος των προσφύγων και μεταναστών.

Οι στρατηγικές επιδιώξεις του Ισραήλ συνιστούν στρατηγική ήττα για τα ελληνικά συμφέροντα, που βασίζονται στην αντίληψη “γέφυρας” Δύσης-Ανατολης, ενώ κι εκεί που υποτίθεται υπάρχει σύμπλευση, δεν έχει υπάρξει κανένα στρατηγικό κέρδος.

Το Ισραήλ δεν είναι ούτε μπορεί να είναι σύμμαχος ή φίλη χώρα: το Ισραήλ λόγω της δικής του εγκληματικές ατζέντας, ανέχεται μόνο ξεπεσμένους συνενόχους (που και πάλι δεν εξασφαλίζουν την ύπαρξή τους) και αποτυχημένα κράτη.
Το μόνο “κέρδος” της στρατηγικής συμμαχίας με το Ισραήλ είναι
– η ενίσχυση των διεφθαρμένων καιροσκόπων και πρακτορίσκων που θέλουν να παγιώσουν την εξουσία τους στη χώρα και να επιβληθούν στους εγχώριους αντιπάλους τους, υπονομεύοντας τη κυριαρχία της κ μεγιστοποιώντας τη ξένη επιρροή
– η υπονόμευση της δημοσιογραφίας που γίνεται λόμπινγκ είτε λόγω ομίλων-επιχειρηματιών είτε λόγω ¨συμβούλων”
– η υπονόμευση της δικαιοσύνης (βλ απόφαση για το θέμα του λογισμικού, που προστατεύει το Ισραήλ)
– η διάβρωση της δημοκρατίας, της ελευθερίας της έκφρασης και συνάθροισης
– η μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο που αρέσκεται να καταναλώνει hasbara και να νιώθει μεγάλη ενώ συρρικνώνεται.