Το Αζερικό πλυντήριο με γερμανική υπογραφή

Στις 30 Ιουλίου 2025, το Ανώτερο Περιφερειακό Δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε τον Eduard Lintner Γερμανό πρώην βουλευτή και εκπρόσωπο της Γερμανικής κυβέρνησης στο PACE σε εννιά μηνών φυλάκιση με αναστολή, για τη δωροδοκία αξιωματούχων στον ΟΗΕ υπέρ του Αζερμπαϊτζάν, στο πλαίσιο της γνωστής υπόθεσης “Azerbaijani Laundromat”. Αυτή είναι η πρώτη φορά που πρώην μέλος του Bundestag καταδικάζεται για δωροδοκία βάσει του άρθρου 108e του γερμανικού ποινικού κώδικα. Το δικαστήριο διέταξε επίσης κατάσχεση ποσού, αξίας περίπου 111.330 €, που θεωρήθηκαν έσοδα από το αδίκημα.

Το Αζερικό πλυντήριο

Η υπόθεση του λεγόμενου “Azerbaijani Laundromat” αποκάλυψε ένα δίκτυο επιρροής και χρηματοδότησης από το καθεστώς του Αζερμπαϊτζάν προς Ευρωπαίους πολιτικούς, προκειμένου να εξασφαλιστεί θετική στάση σε διεθνή φόρα. Δύο από τα κεντρικά πρόσωπα στην υπόθεση στη Γερμανία είναι ο πρώην βουλευτής της CSU (Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα) Eduard Lintner και η πρώην βουλευτής της CDU (Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Βαυαρίας) Karin Strenz.

1976–2009: Πολιτική σταδιοδρομία Lintner

Ο Eduard Lintner υπήρξε μέλος της Bundestag από το 1976 έως το 2009 με την CSU. Υπηρέτησε ως Υφυπουργός Εσωτερικών και Επίτροπος για τα ναρκωτικά. Μετά τη συνταξιοδότηση, ίδρυσε τον Σύλλογο για την Προώθηση των Γερμανο-Αζερικών Σχέσεων (GEFDAB).

2009–2014: Η έναρξη των οικονομικών ροών

Μετά την αποχώρησή του από το Κοινοβούλιο, ο Lintner ξεκινά να δραστηριοποιείται ως λομπίστας υπέρ του Αζερμπαϊτζάν. Οργανώνει παρατηρητές εκλογών στις οποίες εμφανίζονται «θετικές αξιολογήσεις» της αζερικής “δημοκρατίας”, αντίθετα με ανεξάρτητες αναφορές. Από το 2008 έως το 2014, φέρεται να λαμβάνει περίπου 3,4 εκατομμύρια ευρώ από Αζέρους κρατικούς παράγοντες.

Μέσω του Συλλόγου GEFDAB, χρήματα ξεπλένονται μέσω ευρωπαϊκών τραπεζών και χρησιμοποιούνται για lobbying, δώρα και πληρωμές σε βουλευτές.

2012–2016: Η εμπλοκή της Karin Strenz

Η βουλευτής της CDU Karin Strenz γίνεται στενή πολιτική συνεργάτης του Lintner και μέσω του δικτύου του λαμβάνει τουλάχιστον 22.000 ευρώ, πιθανώς περισσότερα, με σκοπό να ασκήσει επιρροή στην Bundestag και στο Συμβούλιο της Ευρώπης και ψηφίζει υπέρ του Αζερμπαϊτζάν σε κρίσιμες εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αψηφώντας τις εκθέσεις της ΕΕ και του OΑΣΕ.

2017: Η αποκάλυψη του “Azerbaijani Laundromat”

Μια κοινή έρευνα της OCCRP (Organized Crime and Corruption Reporting Project) και άλλων διεθνών ΜΜΕ αποκαλύπτει το λεγόμενο “Azerbaijani Laundromat”. Ένα σύστημα χρηματοδότησης 2,9 δισ. δολαρίων που χρησιμοποιήθηκε για δωροδοκίες πολιτικών σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Ο Eduard Lintner αναφέρεται ονομαστικά ως σημαντικός αποδέκτης.

2018: Δια βίου αποκλεισμός

Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποκλείει δια βίου τους Lintner και Strenz από το κοινοβουλευτικό του όργανο (PACE) για παραβίαση δεοντολογίας και ανάρμοστες σχέσεις με ξένο καθεστώς.

2021: Θάνατος της Strenz και έρευνες

Η Karin Strenz καταρρέει σε πτήση από Κούβα προς Γερμανία και πεθαίνει.

Εν τω μεταξύ, η γερμανική εισαγγελία ερευνά τον ρόλο της στο δίκτυο ενώ η ασυλία της είχε ήδη αρθεί και είχαν γίνει έφοδοι σε κατοικίες της.

Ιανουάριος 2024: Κατηγορίες

Η Εισαγγελία του Μονάχου απαγγέλλει επισήμως κατηγορίες στον Lintner για δωροδοκία και διαφθορά, με βάση άρθρο του γερμανικού Ποινικού Κώδικα.
Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν:

δωροδοκία βουλευτών της Bundestag και του PACE,
παράνομες πληρωμές από Αζερμπαϊτζάν σε λογαριασμούς και εταιρείες του,
παραπλανητικές αποστολές και εκθέσεις των παρατηρητών των εκλογών.

Μάιος 2025: Παραδοχή στο δικαστήριο

Ο Lintner αποδέχεται την ακρίβεια των κατηγοριών στο Δικαστήριο του Μονάχου, αλλά επιμένει ότι οι πληρωμές δεν ήταν δωροδοκίες, παρά «νόμιμο lobbying».
Το Μπακού χρησιμοποίησε ένα μυστικό ταμείο 2,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για να προσφέρει, μεταξύ άλλων, δωρεάν ταξίδια και ακριβά δώρα σε Ευρωπαίους βουλευτές που θα ψήφιζαν υπέρ του Μπακού και θα ωραιοποιούσαν τις εκθέσεις της PACE για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μια εποχή που η χώρα φυλάκισε δεκάδες ή και εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους.

Δεν έπιασαν τόπο τα βρώμικα δολάρια τους και τα μάζεψαν άρον-άρον εκνευρισμένοι και έφυγαν καθώς η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης τον Ιανουάριο του 2024 ψήφισε, με 76 ψήφους υπέρ, 10 κατά, και 4 αποχές, να μην επικυρώσει τα διαπιστευτήρια της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας του Αζερμπαϊτζάν και την απέβαλε από το PACE αναφερόμενη στην κατάσταση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και σημειώνοντας ότι η ηγεσία του Αζερμπαϊτζάν δεν αναγνώρισε τις πολύ σοβαρές ανθρωπιστικές συνέπειες και τις συνέπειες για τα ανθρώπινα δικαιώματα που απορρέουν από την έλλειψη ελεύθερης και ασφαλούς πρόσβασης μέσω του Διαδρόμου του Λατσίν, και υπενθυμίζοντας την καταδίκη της για την στρατιωτική επιχείρηση του Σεπτεμβρίου 2023 η οποία οδήγησε στη φυγή ολόκληρου του αρμενικού πληθυσμού του Ναγκόρνο-Καραμπάχ στην Αρμενία και σε καταγγελίες για εθνοκάθαρση.

Θυμίζω ότι ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) Θεόδωρος Ρουσόπουλος τότε αναφέρθηκε στον Ιλχάμ Αλίγιεφ ως δικτάτορα, σε συνέντευξη του. Σε απάντηση το υπουργείο εξωτερικών του Αζερμπαϊτζάν, όχι μόνο καταδίκασε τη δήλωση, αλλά απαγόρευσε επισήμως στον Θ. Ρουσόπουλο την είσοδο στην χώρα, χαρακτηρίζοντας αυτόν και άλλα 76 μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης ως ανεπιθύμητους, ενώ τους κατηγόρησε για πολιτική υστερία και τους χαρακτήρισε αξιοθρήνητους.

Πηγή: geopolitico.gr