Η Αίγυπτος εξήγαγε 150.000 κυβικά μέτρα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην Τουρκία για δεύτερη φορά μέσα στον Οκτώβριο, σε μια κίνηση που αναδεικνύει την εντεινόμενη ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Καΐρου και Άγκυρας – και παράλληλα θέτει σοβαρά ερωτήματα για την ελληνική ενεργειακή στρατηγική.
Το Υπουργείο Πετρελαίου της Αιγύπτου ανακοίνωσε με χαρακτηριστική διακριτικότητα ότι ένα φορτίο LNG που μεταφέρθηκε από τη γαλλική ενεργειακή εταιρεία TotalEnergies έφτασε στην Τουρκία. Πρόκειται για τη δεύτερη παράδοση LNG προς την Άγκυρα μέσα σε έναν μόνο μήνα – ένα γεγονός που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλώς ως «εμπορική συναλλαγή».
Η δήλωση υπενθύμισε επίσης ότι η Shell έστειλε φορτίο LNG 155.000 κυβικών μέτρων στην Ιταλία στα μέσα Οκτωβρίου, αποδεικνύοντας ότι το Κάιρο εφαρμόζει μια πολυδιάστατη ενεργειακή διπλωματία, διαφοροποιώντας τις εξαγωγές ΥΦΑ στην περιοχή.
Ενώ η Ελλάδα συζητά για ενεργειακούς διαδρόμους, για το EastMed και για τον ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου της Ανατολικής Μεσογείου, η Τουρκία πράττει. Εξασφαλίζει προμήθειες από γείτονες (όπως η Αίγυπτος), οικοδομεί εμπορικές σχέσεις και ενισχύει τη θέση της ως περιφερειακό ενεργειακό hub.
Η αιγυπτιακή επιλογή να στέλνει συστηματικά LNG στην Τουρκία δεν είναι τυχαία. Είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής που συνδυάζει οικονομικά οφέλη με γεωπολιτική σκοπιμότητα. Το Κάιρο, παρά τις ιστορικές εντάσεις με την Άγκυρα, έχει επιλέξει την πραγματιστική προσέγγιση: το εμπόριο ως γέφυρα επικοινωνίας και επιρροής.
Η ελληνική… απουσία
Και εδώ ανακύπτει το καίριο ερώτημα: Πού είναι η Ελλάδα σε αυτή τη διαμορφούμενη ενεργειακή αρχιτεκτονική; Ενώ η Αίγυπτος «ποτίζει» με αέριο την Τουρκία και παράλληλα εξυπηρετεί την ευρωπαϊκή αγορά (όπως φαίνεται από την αποστολή στην Ιταλία), η Αθήνα παραμένει σε ρόλο θεατή, περιορισμένη σε δηλώσεις περί «ενεργειακής διπλωματίας» χωρίς ορατά αποτελέσματα.
Η Ελλάδα, που διαθέτει γεωγραφική θέση-κλειδί, σύγχρονες υποδομές LNG (Ρεβυθούσα, Αλεξανδρούπολη) και πιθανά κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν έχει καταφέρει να μετατρέψει αυτά τα πλεονεκτήματα σε συγκεκριμένες ενεργειακές ροές. Αντίθετα, βλέπει τους γείτονές της να κτίζουν δίκτυα και συμμαχίες, ενώ η ίδια αναλώνεται σε διπλωματικές διακηρύξεις.
Το Κάιρο, όπως αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση, την οποία μεταφράζει το Exhedoros.blog, «συνεχίζει να ενισχύει το ενεργειακό του εμπόριο τόσο με τις ευρωπαϊκές χώρες όσο και με την Τουρκία, διαφοροποιώντας τις εξαγωγές ΥΦΑ στην περιοχή». Αυτή η «διαφοροποίηση» είναι ένας ευγενικός όρος για κάτι πολύ πιο σημαντικό: την οικοδόμηση γεωπολιτικής επιρροής.
*Φωτογραφία αρχείου
Δείτε επίσης:
- ΕΕ: Τέλος οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τη Ρωσία – Σε ισχύ οι νέες κυρώσεις
- Ριψοκίνδυνη πρωτοβουλία Μητσοτάκη για την Ανατολική Μεσόγειο – Πέντε χώρες, πέντε θεματικές
- Ιστορικές οι σχέσεις του Κατάρ με την Τουρκία: «Αδελφά έθνη»
- Τούρκος αναλυτής για πρόγραμμα SAFE – Θα αποκλειστεί η Τουρκία λόγω Ελλάδας;
