Μία από τις μεγαλύτερες ιστορικές στρεβλώσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, είναι η εμφάνιση του Κώστα Σημίτη ως «μεγάλου Ευρωπαϊστή». Είναι μάλιστα τέτοια η δύναμη της διαπλεκόμενης δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, όπου ο πρώην πρωθυπουργός θα εμφανιστεί με τυμπανοκρουσίες ως κεντρικό πρόσωπο στον εορτασμό των 40 ετών από την υπογραφή του Κωσταντίνου Καραμανλή, με την οποία μας έβαλε στην ΕΟΚ, τον Ιανουάριο του 1981.
Και όμως, στην διάρκεια αυτού του εορτασμού θα παρελάσουν πρόσωπα όπως ο κύριος Κώστας Σημίτης και η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που κατά εκείνη την ιστορική ημέρα της υπογραφής ανήκαν στις πολιτικές δυνάμεις που κραύγαζαν «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο»!
Ειδικά ο Κώστας Σημίτης, ακριβώς κατά την περίοδο της ιστορικής απόφασης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, περιδιάβαινε την Ελλάδα και αρθρογραφούσε διαδίδοντας Fake News για το πως «η είσοδος μας στην κοινότητα θα επιφέρει την καταστροφή»! Έγραφε μάλιστα και πύρινα άρθρα κατά της Ευρώπης, τα οποία σήμερα όλο το σύστημα που τον στηρίζει, προσπαθεί να τα εξαφανίσει…
Τα πύρινα άρθρα του Σημίτη που θα έκαναν ακόμα και τον Λαφαζάνη να κοκκινίσει
«Για το ΠΑΣΟΚ η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ ήταν το λογικό επακόλουθο της εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής που ακολούθησαν οι μεταπολεμικές συντηρητικές κυβερνήσεις, πολιτικής η οποία βασίζεται στη στενή σύνδεση του τόπου με τις αναπτυγμένες βιομηχανικές καπιταλιστικές χώρες. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί την πολιτική αυτή λανθασμένη».
Ετσι ξεκινάει το άρθρο του Κώστα Σημίτη με τίτλο «Γιατί είμαστε εναντίον», στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» τον Ιανουάριο του 1981, λίγους μήνες πριν από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και την υπουργοποίησή του. Ο πολιτικός που έκανε καριέρα ως ευρωπαϊστής (όταν διαπίστωσε ότι τον συνέφερε) είχε αναπτύξει ολόκληρη θεωρία με αναλυτικά επιχειρήματα που αποδομούσαν τα οφέλη από τη συμμετοχή της χώρας μας στην ενωμένη Ευρώπη. Το άρθρο μάλιστα γράφτηκε λίγες ημέρες πριν την υπογραφή Καραμανλή για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαΐκή Κοινότητα, υπογραφή που σήμερα τιμάται με πρωταγωνιστή τον Κώστα Σημίτη!
«Με την ένταξη η χώρα μας προσδέθηκε ολοκληρωτικά στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα. Το σύστημα τούτο δουλεύει με τρόπο ώστε μια περιοχή που είναι πολιτικά και οικονομικά εξαρτώμενη να περιέρχεται σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση» σημειώνει το άρθρο που προκρίνει την «ουδετερότητα» και την «αυτονομία» της Ελλάδας, με την υπογραφή «του καθηγητή Κώστα Σημίτη» (δίδασκε τότε στην Πάντειο Σχολή). Περιγράφοντας γλαφυρά τις επιπτώσεις της συμμετοχής της χώρας μας στην ΕΟΚ ο (υποκριτής, όπως αποδεικνύεται) κ. Σημίτης γράφει: «Με τις επενδύσεις των πολυεθνικών εταιριών παραδίνουμε τη διαδικασία κατανομής των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας μας σε ξένα κέντρα αποφάσεων».
Ο κ. Σημίτης τονίζει ακόμη: «Η ΕΟΚ είναι μηχανισμός για να επεκταθεί και να στερεωθεί το οικονομικοπολιτικό σύστημα των αναπτυγμένων βιομηχανικών καπιταλιστικών χωρών στις χώρες της περιφέρειας. Η ΕΟΚ είναι πολιτικοοικονομικός συνασπισμός που εκπροσωπεί οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα». Οταν πρωθυπουργοποιήθηκε ο ίδιος, τα συμφέροντα ως διά μαγείας εξαφανίστηκαν…
Κατά της ένταξης
Παράλληλα απαντά ευθέως στους «οπαδούς της ένταξης», όπως τους χαρακτηρίζει: «Οσοι αντιτίθενται στην ένταξη ούτε αρνούνται την ευρωπαϊκή πνευματική παράδοση ούτε αρνούνται την ανάγκη σχέσης με την Ευρώπη. Η ΕΟΚ είναι, όμως, ένα τμήμα της Ευρώπης και όχι ολόκληρη η Ευρώπη». Πώς θα έβλεπε, άραγε, ο Σημίτης του 2017 αυτά που έγραφε ο Σημίτης του 1981; Ιδίως δε το σημείο όπου υποστηρίζει: «Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις θέλουν να μας υποστηρίξουν δεν ενδιαφέρει. Σημασία έχει με ποιον τρόπο δουλεύει το διεθνές οικονομικό σύστημα, αν δουλεύει σε όφελος ή σε βάρος μας. Και δουλεύει σε βάρος μας».
Οπως επίσης και αυτό όπου υπογραμμίζει, ότι «οι οικονομολόγοι, που έχουν μελετήσει την εξέλιξη της Κοινότητος, διαπιστώνουν ότι το οικονομικό σύστημά της κινεί ανθρώπους, προϊόντα και χρήματα, δημιουργεί κέντρα και περιφέρειες, με σκοπό να πλουταίνει τα πρώτα και να φτωχαίνει τις δεύτερες». Κι όλα αυτά σε μια εποχή που η άσκηση εξουσίας στην ΕΟΚ ήταν πολύ πιο ισορροπημένη και δεν είχαμε μπροστά μας την τωρινή γερμανοκίνητη Ε.Ε.
Καταλήγει μάλιστα ο Κώστας Σημίτης σημειώνοντας: «Χρειάζεται, αντί για την ένταξη, διαμόρφωση μιας ειδικής σχέσης απέναντι στην ΕΟΚ, με στόχο την εξαφάνιση της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης και την αντίστοιχη ισχυροποίηση των εθνικών κέντρων λήψης αποφάσεων».
Και όμως, αυτός ο άνθρωπος θα βρίσκεται στον εορτασμό της επετείου, που τόσο πολέμησε…
