Δύο γεγονότα μονοπώλησαν χθες την επικαιρότητα. Το επεισόδιο στο Μοσχάτο το οποίο έγινε γνωστό λόγω της παρουσίας του βουλευτή του ΣυΡιζΑ Πολάκη και ο ομαδικός βιασμός κοπέλας στην Θεσσαλονίκη σε σουίτα πολυτελούς ξενοδοχείου κατά τη διάρκεια ιδιωτικού πάρτι.
Στο Μοσχάτο, όπως δείχνουν τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας διότι έτυχε να παρευρίσκεται στο ίδιο μαγαζί και δημοσιογράφος της Ζούγκλας, Έχουμε »υπερβάλλοντα ζήλο» των αστυνομικών με άνωθεν εντολή όπως οι ίδιοι ομολόγησαν. Υπερβάλλοντα ζήλο για να κόψουν πρόστιμο για μάσκα σε έναν άνθρωπο του μεροκάματου, έναν σερβιτόρο που μετά από ώρες δουλειάς πήγε πίσω από τον γκισέ και κατέβασε τη μάσκα για να φάει κάτι.
Όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες, οι αστυνομικοί με πολιτική εντολή είχαν στήσει καρτέρι για να επιβάλουν οπωσδήποτε κάποιο πρόστιμο και άδραξαν την ευκαιρία του σύντομου διαλείμματος του εργαζόμενου για να το κάνουν. Τέτοιες κατευθυντήριες γραμμές, δίνει μόνο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προστασίας του πολίτη.
Στον αντίποδα, στη Θεσσαλονίκη αποκαλύπτεται η λειτουργία μίας εγκληματικής οργάνωσης, η οποία φαίνεται ότι διαθέτει πολλά μέλη και πολλά θύματα. Αυτή η εγκληματική οργάνωση εκτός φυσικά από την παραβίαση των μέτρων για την πανδημία, φαίνεται ότι προέβαινε σε κακουργήματα όπως βιασμοί, διακίνηση ναρκωτικών, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κλπ.
Η συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση λοιπόν όπως προκύπτει από τις καταγγελίες, διέθετε και ομάδες κρούσης.
Μία συμμορία λοιπόν μπορούσε και δρούσε ανενόχλητη με την ανοχή του Τάκη Θεοδωρικάκου, να παραβιάζει βάναυσα τα μέτρα για την πανδημία και να διαπράττει κακουργήματα. Και λέω με την ανοχή του υπουργού, διότι είναι αδύνατον οι διωκτικές αρχές να μη γνώριζαν τη δράση της. Εδώ δε μιλάμε για κάποιο πάρτι που έγινε σε κάποιο καταγώγιο μίας απομακρυσμένης ιδιωτικής κατοικίας. Μιλάμε για απανωτές εκδηλώσεις σε σουίτες πολυτελών ξενοδοχείων.
Για να κλείσεις μία τέτοια σουίτα, καταθέτεις τα προσωπικά σου στοιχεία. Δεν προσέρχεσαι με κουκούλα μαζί με τους παριστάμενους.
Επιπλέον, η χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να κοινοποιηθούν οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις, καθιστά εξαιρετικά εύκολη την διαδικασία εντοπισμού τους.
Έχουμε λοιπόν από τη μία αστυνομικές δυνάμεις να απασχολούνται επί μεγάλο χρονικό διάστημα για να πιάσουν στα πράσα τον σερβιτόρο στο Μοσχάτο την στιγμή που θα βγάλει την μάσκα για να φάει μια πατάτα και από την άλλη την απόλυτη έλλειψη καταστολής απέναντι στην δράση αυτής της επικίνδυνης εγκληματικής οργάνωσης στην οποία συμμετείχαν πρόσωπα γνωστών οικογενειών με υψηλές πολιτικές διασυνδέσεις.
Προκύπτουν δηλαδή σαφείς ενδείξεις για πολιτική κατεύθυνση και στις δύο περιπτώσεις.
Όταν λοιπόν ο κύριος Θεοδωρικάκος ανέχεται να βγαίνουν πύρινες ανακοινώσεις για το συμβάν στο Μοσχάτο και ταυτόχρονα αποσιωπάται πλήρως η δράση της εγκληματικής οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη, η οποία αποκαλύφθηκε από την κατάθεση ενός θύματος που βρήκε τη δύναμη να μιλήσει, τότε ο κύριος υπουργός έχει την απόλυτη πολιτική ευθύνη..
