Το ένα θεσμικό ατόπημα διαδέχθηκε το άλλο σχετικά με τη δεξίωση για την 48η επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν είναι μόνο αυτά που έδειξαν οι κάμερες. Δεν είναι μόνον οι απρόσφορες αναφορές της ΠτΔ στην ορθότητα της αποφυλάκισης Λιγνάδη, οι οποίες ταιριάζουν περισσότερο σε Πρόεδρο Έπαρχιακής Ενώσεως Δικαστών που υπερασπίζεται τη συντεχνία της, παρά σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Φαίνεται πως την άρνηση του ΚΕΘΕΑ σε οποιαδήποτε συνεργασία με τον Δημήτρη Λιγνάδη, ενόσω αυτός κρατείτο στις φυλακές Κορυδαλλού και ήθελε να ανεβάσει θεατρικό δρώμενο με τους απεξαρτούμενους του ΚΕΘΕΑ οι οποίοι, μέσα από τις φυλακές δίνουν τη μάχη της στεγνής απεξάρτησης, «την πλήρωσε» το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, καθώς ο Πρόεδρός του Χρίστος Λιάπης ο οποίος είχε δηλώσει δημόσια πως «δεν αποδέχεται καμία τέτοιου είδους πρόταση ή πρωτοβουλία και δεν επιτρέπει την εκμετάλλευση του ονόματός του ΚΕΘΕΑ για τη δημιουργία εντυπώσεων στο πλαίσιο της εξελισσόμενης δίκης».
Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί η μη πρόσκληση του Προέδρου του ΚΕΘΕΑ, σε μια σημαντική, εορταστικά και ουσιαστικά, θεσμική γιορτή της Δημοκρατίας, όπου άλλοι οργανισμοί πρόληψης και καταπολέμησης των Ναρκωτικών φαίνεται να προσκαλούνται σε ανάλογο ή και σε κατώτερο επίπεδο, αλλά απουσιάζει ο θεσμικός επικεφαλής του μόνου οργανισμού που επιμένει να προάγει τη στεγνή απεξάρτηση, καλύπτοντας, μάλιστα, όλο το φάσμα των εξαρτήσεων, ενώ είναι -επιπρόσθετα- και ο μόνος επικεφαλής Οργανισμού Δημόσιας Υγείας που προσφέρει άμισθα και εθελοντικά τις υπηρεσίες του.
Εκτός εάν έχουμε να κάνουμε με ένα -ακόμη- λάθος της εθιμοτυπίας. Ή ίσως η Πρόεδρος, παρά τον υπερκομματικό της ρόλο, αισθάνεται περισσότερο άνετη με τους πασοκοαριστερής προέλευσης «θεσμικούς». Ή ίσως πάλι η θεσμική «υποκατάσταση» και οι όχι και τόσο ξεκάθαρες δηλώσεις, να ταιριάζουν περισσότερο στις οριακές καταδίκες ή αθωώσεις και στο εορταστικό concept της αποφυλάκισης Λιγνάδη.
[σημειώνεται πως στη Δεξίωση είχαν προσκληθεί και παρευρέθηκαν ο Πρόεδρος
του ΟΚΑΝΑ, Θανάσης Θεοχάρης, διατελέσας Διοικητής του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου
Αθηνών επί Πολάκη (πολιτικός επιστήμων, άσχετος, μέχρι της αναλήψεως των
καθηκόντων του, με τον χώρο της Υγείας ή των εξαρτήσεων) και η Αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ Φωτεινή Λεομπίλλα, υποψήφια Βουλευτής του Ποταμιού, Πρόγραμμα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ.
Και οι δυο τους, εκτός από «εναλλακτικοί αριστεροί» του κέντρο-πασόκο-αριστερού συρφετού που προτιμάται για τις κρατικές θέσεις, ήταν και πρωτοστάτες του Χώρου Εποπτευόμενης Χρήσης που εγκαινίασε πρόσφατα η Σακελλαροπούλου, ενός χώρου όπου μπορεί να γίνεται ασφαλής, εποπτευόμενη, χρήση ηρωίνης ή άλλων ναρκωτικών ουσιών, αλλά παραμένει «κενό γράμμα» αν δεν συνδέεται με στεγνά προγράμματα απεξάρτησης, χωρίς τα οποία απλώς ενισχύεται κρατικά η διαιώνιση της χρήσης.
Ίσως όλα δένουν αν αναλογιστούμε πως και ο Λιγνάδης αντλούσε ορισμένους από τους συντρόφους του από τη δεξαμενή των χρηστών της Ομόνοιας, της Πατησίων και της Αχαρνών όπου εκεί κοντά βρίσκεται πλέον, το «Στέκι 46 του ΟΚΑΝΑ». Ο Χρίστος Λιάπης είχε δώσει γενναία μάχη από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία του ΚΕΘΕΑ, κόντρα στην αντιπολίτευση, ενώ -παρά τη σαφή Νεοδημοκρατική τουταυτότητα– έθεσε ως προτεραιότητα την εμπέδωση της εσωτερικής ηρεμίας στο ΚΕΘΕΑ και την ακομμάτιστη ενάσκηση των καθηκόντων του ως Πρόεδρος]
