Μπορεί να είναι αντιπαθητικός στους συμπαίκτες του και να βγαίνει συνέχεια προτεινόμενος, ωστόσο το κοινό φαίνεται ότι τον αγαπάει και τον ψήφισε ώστε να παραμείνει στο σπίτι του «Μεγάλου αδερφού».
Ο λόγος για τον Χρήστο Μακρίδη ο οποίος προχώρησε σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση καρδιάς, κάνοντας μια αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής του.
Ο αντιδήμαρχος, όπως τον γνωρίζουν οι περισσότεροι, μίλησε για τις δυσκολίες που πέρασε, για τον χαμό των γονιών του αλλά και για την γέννηση της κόρης του.
«Μεγάλωσα από δύο γονείς ερωτευμένους αλλά φτωχούς. Το 1988 είχα ένα τροχαίο που θα μου στοίχιζε την ζωή. Ήμουν στην εντατική 15 μέρες κι οι γιατροί έλεγαν μόνο ο Θεός ξέρει αν ζήσει. Μετά από 15 μέρες ξύπνησα. Από το 2002 μέχρι το 2008 είχα επαγγελματικές επιτυχίες αλλά όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελά.»
«Το 2008 χάνω την μητέρα μου από καρκίνο στους λεμφαδένες, ένα από τα μεγαλύτερα στηρίγματα της ζωής μου. Μένω μόνο με τον πατέρα μου. Την ίδια χρονιά έκανα την δεύτερη επιχείρησή μου στην Έδεσσα κι ήταν η αρχή του τέλους. Όλοι μου έλεγαν Χρήστο πρόσεχε. Θεωρούσα τον εαυτό μου ανίκητο. Το 2011 ήρθε η οικονομική καταστροφή κι οι επιχειρήσεις μου δεν ήταν βιώσιμες.»
«Το 2014 με μία παρέα κατεβαίνουμε στις δημοτικές εκλογές και βγαίνουμε. Γνώρισα μια κοπέλα κι από την πρώτη μέρα της κάνω πρόταση γάμου. Το 2016 βιώνω την ίδια ιστορία με τον πατέρα μου. Στο ίδιο νοσοκομείο, στο ίδιο κρεβάτι, με την ίδια πάθηση. Το 2017 εκεί που τα είχα χάσει όλα έγινε ένα θαύμα. Στα 43 μας με την γυναίκα μου αποκτήσαμε την κόρη μας Ραφαηλία Μαρία. Είχαμε προσπαθήσει πάρα πολλές και μια καλή γιατρός μας είπε ότι δεν γίνεται. Είχαμε δύο αποβολές κι η ψυχολογική μας κατάσταση ήταν χάλια. Τελικά αν πιστεύεις τα καταφέρνεις κι από το 2020 κι έπειτα δεν μου επιτρέπεται να κάνω λάθη.»
