Η Υρώ Μανέ είναι μία από τις πιο καταξιωμένες ηθοποιούς στην Ελλάδα ο ρόλος όμως που την έκανε γνωστή και αγαπητή στο ευρύ κοινό ήταν αυτός της Φλώρας, που υποδύθηκε στην πολύ πετυχημένη σειρά «Εγκλήματα».
Σε πρόσφατη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εκπομπή «Dot» είχε αναφερθεί στα στις όμορφες στιγμές που έζησε στην ομώνυμη σειρά.
«Τώρα που βλέπω τα “Εγκλήματα” σε επαναλήψεις μου αρέσει πολύ, γιατί είναι σαν να μην είμαι εγώ αυτή που βλέπω. Βλέπεις ένα σίριαλ, δεν ταυτίζεσαι πια. Ό,τι έγινε έγινε, δεν κάθεσαι όπως τότε να πεις “δεν την είπα καλά αυτή την ατάκα” ή “δεν το έκανα καλό αυτό”.Τότε υπήρχε αγωνία γιατί χτίζαμε πράγματα για το μέλλον μας, φτιάχναμε την καριέρα μας […] Τα “Εγκλήματα” παραλίγο να κοπούν, στα πρώτα επεισόδια κάναμε 5%. Ήταν μπροστά από την εποχή του και δεν μπορούσε να το αντιληφθεί εύκολα ο κόσμος. Και μια μέρα, που ήμασταν του “πεταματού” άρχισε να ζωντανεύει και να φτάσει να μιλάνε όλοι για αυτή τη σειρά και να παίζεται 20 χρόνια μετά!».
Ωστόσο, αποκάλυψε πως υπήρχαν και εντάσεις που έφτασαν μέχρι και σε καβγάδες μεταξύ των πρωταγωνιστών, ξεκαθαρίζοντας:
«Όλα ο καιρός τα απαλύνει, όλα αμβλύνονται και όλα έρχονται στο θετικό. Οπότε, όταν σου έχει χαρίσει η πορεία σου μια τόσο ωραία στιγμή, το θεωρώ μεγάλη μιζέρια να κάτσω να πω… Ούτε καν το θυμάμαι πια… Δεν με αφορά, έχει τελειώσει. Ότι έγινε, έγινε και πάμε παρακάτω. Στο θέατρο είναι σκληρό να υπάρχουν άσχημες σχέσεις ανάμεσα στους συντελεστές, στην τηλεόραση δεν είναι. Επειδή έχεις να κάνεις κάθε μέρα με τον άλλον. Είναι ζωντανό, είναι άλλο. Στην τηλεόραση μπορεί ο σκηνοθέτης να σου κάνει ένα πλάνο που να μην είσαι καν εκεί»
https://www.youtube.com/watch?v=EAvulahHy_k&feature=emb_logo
Η γνωστή ηθοποιός το 2012 εξελέγη πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, θέση την οποία κατείχε μέχρι το 2014. Μιλώντας στο «7 Μέρες Tv» μεταξύ άλλων μίλησε και για τις επιθέσεις που δέχθηκε από συναδέλφους της όσο ήταν πρόεδρος.
Το 2012 υπήρξατε πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και με πολύ σθένος προασπίσατε τα δικαιώματα των ηθοποιών. Σας στενοχωρεί ότι η τωρινή συνθήκη του COVID, που ανέτρεψε ολικά τις ζωές των ανθρώπων του θεάτρου;
Με στενοχωρεί απόλυτα η οποιαδήποτε συνθήκη ανακόπτει την πορεία της τέχνης μας και της δουλειάς μας με βίαιο τρόπο. Τότε ήταν η οικονομική, σήμερα είναι η υγειονομική κρίση. Ευελπιστώ ότι το θέατρο και η τέχνη θα βγoυν από όλη αυτή τη διαδικασία πιο ισχυρά. Λυπάμαι βαθύτατα! Προσπαθώ με κάθε μέσο να κάνω ότι μπορώ για να προσφέρω. Οι εργασιακές σχέσεις παραπέμπουν στον Μεσαίωνα. Σε δύσκολες συνθήκες βρίσκουν χώρο οι παραγωγοί να εκμεταλλευθούν ακόμα περισσότερα πράγματα. Γι’ αυτό κατά τη γνώμη μου η μόνη δυναμική απάντηση είναι η συσπείρωση και η ενότητα των ηθοποιών, πράγμα που δεν είναι τόσο εύκολο να συμβεί. Το επάγγελμα μας είναι ανοχύρωτο, χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας, με απλήρωτες πρόβες και πολλά ακόμα κακώς κείμενα.
Υπήρξατε μαχητική πρόεδρος.
Προσπάθησα, κυρίως τα δύο χρόνια που ήμουν στην προεδρία, να κάνω ότι πιο ωφέλιμο και βοηθητικό για τον χώρο μου. Δε μπόρεσα να πράξω όλα όσα ήθελα. Δεν ήταν μόνο η ανακοπή της μαχητικότητας από τα μνημόνια. Υπήρξαν πολλές ενδο-εσωτερικές δυσκολίες. Οι διαφωνίες στο διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών συνήθως δεν ήταν ουσιαστικές και εποικοδομητικές, αλλά ήταν τραγικά απωθητικές και διασπαστικές. Αυτό δε μπόρεσε να βοηθήσει, ώστε να ολοκληρωθούν τα πράγματα όπως ήθελα. Ήταν μία σκληρή αλλά πολύ δυναμική και διδακτική εμπειρία.
Τι σας έμαθε;
Ότι η συλλογικότητα είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο μονοπάτι για να μπορέσει κανείς να το υπερασπιστεί και με αυταπάρνηση να προχωρήσει και ότι δυστυχώς οι μικροκομματικές βλέψεις δεν αφήνουν χώρο στο να ευοδωθεί μία προσπάθεια.
Καταλαβαίνω ότι βιώσατε πόλεμο από τους συναδέλφους σας.
Βέβαια. Δέχθηκα πολύ ισχυρό προσωπικό πόλεμο από μία μερίδα συναδέλφων εξαιτίας του γεγονότος ότι διαφωνούσαμε πολιτικά. Είχε προσωποποιηθεί η διαφωνία τους.
Δε σας πλήγωσε ;
Με τρόμαξε που είδα από συναδέλφους μου ακραίες συμπεριφορές. Με στοχοποίησαν επειδή πίστευα ότι οι λύσεις έπρεπε να δοθούν με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που θεωρούσαν οι ίδιοι.
Είναι σοκαριστικό.
Κατάλαβα εν τέλει ότι ήταν και είναι σύνηθες για όσους ασχολούνται με τα κοινά. Δεν ήταν παράξενο.
