Ενας χρόνος συμπληρώνεται στις 19 Ιουλίου από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο «πρίγκιπας» του ελληνικού τραγουδιού, ο Τόλης Βοσκόπουλος, και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την ξεχωριστή παρουσία του στο ελληνικό πεντάγραμμο.
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
Μια παρουσία 60 χρόνων, γεμάτη τραγούδια, ταινίες, έρωτες, πάθη, συγκινήσεις, που συνθέτουν το παζλ μιας ζωής κατάλληλης για βιβλίο… μπεστ σέλερ. Και ναι, η πολυαγαπημένη του σύζυγος Αντζελα Γκερέκου περικλείει όλα αυτά τα στοιχεία του Τόλη σε ένα μοναδικό αφήγημα, το οποίο έως το τέλος του χρόνου πιθανόν να το δούμε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Ο μεγάλος Τόλης Βοσκόπουλος εδώ και πολλά χρόνια είχε αρχίσει να γράφει την αυτοβιογραφία του, θέλοντας έτσι να αφήσει και συγγραφικά το στίγμα του για όσα βίωσε στο ελληνικό πεντάγραμμο.
Η αρχή αυτού του πονήματος πάει πολλά χρόνια πίσω, στα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν ο ίδιος είχε αρχίσει να ανασύρει από τη μνήμη του όλα εκείνα τα γεγονότα που συνέθεταν τη ζωή του. Μια ζωή πλούσια σε αποκαλύψεις για την οικογενειακή του κατάσταση, πώς ξεκίνησε φτωχό παιδί να ονειρεύεται με πάθος το θέατρο και το τραγούδι και πώς μπόρεσε να γίνει το πιο λαμπρό αστέρι τόσο στις κινηματογραφικές αίθουσες όσο και στο τραγούδι.
Το έναυσμα δόθηκε αμέσως μετά τη συγγραφή ενός βιβλίου που δεν είχε την έγκρισή του και το υπέγραφε η μεγαλύτερη αδερφή του, Παναγιώτα Βοσκοπούλου, μαζί με τον ανιψιό του. Η έκδοση εκείνου του βιβλίου είχε πληγώσει βαθιά τον Τόλη, με αποτέλεσμα ο ίδιος να κάνει ασφαλιστικά μέτρα και να αποσυρθεί το βιβλίο, που θεωρούσε ότι τον έθιγε. Ωστόσο, ήταν και η αφορμή ο Τόλης να πεισμώσει και να αρχίσει να γράφει ο ίδιος για τη ζωή του.
Ηθελε πάση θυσία ο κόσμος να γνωρίζει από πρώτο χέρι την αληθινή ιστορία του Βοσκόπουλου. Νυχθημερόν καθόταν άλλοτε στον καναπέ του σπιτιού του και άλλοτε στο γραφείο του, και έγραφε τα γεγονότα της πολυτάραχης ζωής του έτσι όπως τα ανέσυρε στη μνήμη του, από το μακρινό παρελθόν. Πολλές φορές ανακατεμένα. Πολλές φορές με διαφορετική σειρά. Ωστόσο, πάντα είχε δίπλα του την Αντζελα για να του δίνει κουράγιο να συνεχίσει.
Πάνω από 150 χειρόγραφες σελίδες κατάφερε να γράψει το πρώτο διάστημα της συγγραφικής του μανίας ο μεγάλος ερμηνευτής. Και όταν τα γεγονότα που έρχονταν στη μνήμη του τον πλήγωναν, τα έσκιζε και τα πετούσε στον κάλαθο των αχρήστων.
Μόνιμο στήριγμά του
Και ξαφνικά ο Τόλης σταματάει να γράφει. Η μνήμη του από κάποιο σημείο και μετά θολώνει. Ο ίδιος δεν θέλει να θυμηθεί γεγονότα που του είχαν στερήσει την εσωτερική του γαλήνη και ηρεμία. Κάπου εκεί η πολυαγαπημένη του Αντζελα έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο. Πήρε εκείνη το βάρος πάνω της να συνεχίσει τη συγγραφή.
Ο Τόλης καθισμένος και ήρεμος στον καναπέ και δίπλα του το μόνιμο στήριγμά του, η Αντζελα, κατάφεραν να τελειώσουν αυτό που εκείνος ήθελε πάντα: Ο λαός που τον αγάπησε να μάθει τις αλήθειες του από τον ίδιο. Ο Βοσκόπουλος είχε εκμυστηρευτεί στον υπογράφοντα ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα έθιγε τα πρόσωπα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη ζωή του. Αλλωστε, ο σκοπός της αυτοβιογραφίας του δεν ήταν η εκδίκηση, αλλά η αληθινή πληροφόρηση του κοινού για τη ζωή του.
Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, μάλιστα, ένας από τους κορυφαίους εκδοτικούς οίκους της χώρας τον «χρύσωνε», προκειμένου να εκδώσει την αυτοβιογραφία του εκεί. Τα μηδενικά ήταν πολλά. Ωστόσο ο Τόλης και πάλι ούτε στιγμή δεν σκέφτηκε το χρήμα, αλλά πώς η αυτοβιογραφία του θα γίνει μάθημα δύναμης και ελπίδας για νέα παιδιά που ανέβαιναν τον δικό του ανηφορικό δρόμο.
Αν και οι υποχρεώσεις της Αντζελας Γκερέκου με τον τουρισμό στο υπουργείο είναι πολλές, ωστόσο η ίδια κάθε βράδυ συμπληρώνει σελίδες στη ζωή του αγαπημένου της Τόλη, προκειμένου αυτό να ολοκληρωθεί και να εκδοθεί, όπως εκείνος θα το ήθελε. Και μπορεί να μη βρίσκεται κοντά μας με τη φυσική του παρουσία, ωστόσο οι «αναμνήσεις» μέσα από το βιβλίο του σίγουρα θα συγκινήσουν πολλούς και θα αφήσουν το δικό τους στίγμα «διά χειρός Τόλη»!
