O Φώτης Σεργουλόπουλος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» και μίλησε για το γιο του Γιώργο, για τις μακροχρόνιες σχέσεις που έκανε στο παρελθόν, και για τα δικαιώματα του γάμου και της τεκνοθεσίας όπως θα έπρεπε να αναγνωρίζεται στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
«Ένας άνθρωπος γίνεται γονιός γιατί θέλει να γίνει γονιός, το αισθάνεται. Πριν από μια 20ετία ήταν μια επιθυμία που την ξεστομίζεις σε ορισμένους ανθρώπους που βλέπεις. Να εκφράσεις αυτή την ανάγκη σου. Αυτό έρχεται να κολλήσει ότι τώρα που θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο ότι δεν γίνεται να είναι όλοι έτσι κτλ και θα δώσεις το ελεύθερο να κάνουν όλοι παιδιά. Θα κάνουν παιδιά αυτοί που θέλουν. Δεν θα γίνεις γονιός επειδή σου επιτρέπει ένα νομοσχέδιο» είπε σχετικά με τη γονεϊκότητα από ομόφυλα ζευγάρια.
Και πρόσθεσε: «Το να γίνεις γονιός είναι πολύ σοβαρό, το έχεις μέσα σου, το έχεις ανάγκη να γίνεις γονιός. Όπως και οι γυναίκες δεν γίνονται όλες μητέρες. Δεν ήταν σκέψη αλλά επιθυμία το να γίνω μπαμπάς. Είναι κάποια στερεότυπα που όποτε μπορούμε τα σπάμε. Σπάμε το στερεότυπο ότι ένας ομοφυλόφιλος θέλει να γίνει γονιός. Το στερεότυπο είναι ότι δεν μπορούσα εγώ να γίνω πατέρας, αυτό ήταν στο μυαλό μου. Όταν έχεις αυτή την επιθυμία θα το εκφράσεις με ένα ανίψι σου, ένα βαφτιστήρι σου. Μετά κάποια στιγμή είναι να γίνει, ήρθε η στιγμή να γίνει. Τη ζωή μου την παίρνω σταδιακά. Δεν κάνω προβλέψεις, ούτε σκέφτομαι τι θα κάνω στο μέλλον. Το πρόγραμμα φτάνει μέχρι το καλοκαίρι, ξέρω ότι θα κάνω διακοπές. Αλλά δεν βάζω στόχους μακρυπρόθεσμους».
«Μου αρέσει να είμαι ωραίος. Δεν ήμουν ποτέ ο κούκλος, οπότε δεν έχω περάσει τη φάση του πολύ γκόμενου. Όταν άρχισα το Κλικ, το 1996-97 είχα αρχίσει να νιώθω ωραίος γιατί είχα χωρίσει. Όταν είσαι διαθέσιμος, το αντιλαμβάνονται και μπορεί να έχεις περισσότερες επιτυχίες. Πολλές φάσεις περνάμε στη ζωή μας. Ένας άνθρωπος στη ζωή του περνάει πολλές φάσεις και είναι καλό αυτό. Εγώ βλέπω τα πιτσιρίκια που τα θαυμάζω, τρελαίνομαι που είναι σε αυτή τη φάση. Θα ήθελα να είμαι 20 τώρα! Έχω πάει σε κλαμπ με τη “νεολαία” και μου αρέσει. Και τώρα υπάρχουν ψαγμένα πράγματα που δεν ξέρουμε. Τότε ήταν κλάμπινγκ» δήλωσε
Και συνέχισε: «Εγώ ερωτευόμουν πάρα πολύ! Έκανα μακροχρόνιες σχέσεις και μου αρέσει η ρουτίνα, ερωτευόμουν και ερωτευόμουν τον άνθρωπο που έκανα όλες τις εξορμήσεις. Το κλάμπινγκ, τις εξορμήσεις. Είχα μια σχέση από τα 23 μου μέχρι τα 35. Μετά είχα μια σχέση 7 χρόνια μετά άλλη μια 12 χρόνια. Είναι πολλές σχέσεις μεγάλες. Εγώ την τρέλα αυτή του έξω την έζησα με ασφάλεια. Ήμασταν παρέα, βγαίναμε μαζί. Βλέπουμε πάντα στις ζωές των ανθρώπων να μαθαίνουν μέσα στη ζωή».
Για τη σημασία που έχει ο γάμος για τον ίδιο τόνισε:
«Ο γάμος που μπορεί να έρθει μετά από μακροχρόνια σχέση να είναι μια σύμβαση οικογενειακή για να σε κρατήσει. Όταν δεν υπάρχει αυτή η σύμβαση, μπορεί στη λήξη αυτού να μην το αντέξεις και να φύγεις ή να σε εγκαταλείψουν. Δεν θα το παλέψεις τόσο πολύ ή θα το παλέψεις σε σημείο που θα πεις πνίγομαι και φεύγω. Ίσως για αυτό αυτές οι σχέσεις μπορούν εύκολα να διαλυθούν. Μετά από ώριμη σκέψη μπορεί να γίνεις εύκολα φίλος κάτι που δεν γίνεται σε ένα διαζύγιο. Έχει τα καλά του έχει και τα κακά του. Στις σχέσεις με ανθρώπους του ίδιου φύλου το ότι δεν υπήρχε μια σύμβαση, μια κοινωνική αποδοχή είναι ένα συμβόλαιο τιμιότητας. Μπορεί να φαίνομαι συντηρητικός αυτή τη στιγμή. Δεν είμαι συντηρητικός απλώς έχω αρχές. Βασικότερη αρχή μου είναι η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός. Να σέβομαι τον άλλον που έχω απέναντί μου».
«Τι είναι γάμος σε μια κοινωνία; Θέλουμε να υπάρχει ένας γάμος και για εμάς και λες γιατί να υπάρχει; Η κοινωνία έχει αγκαλιάσει τον γάμο σε όλες τις μορφές της. Είναι κάτι που είναι σημαντικό της κοινωνίας. Και ως μέλος της κοινωνίας θες να μπεις σε αυτή τη φάση, να αναγνωρίζεσαι έτσι. Το ΛΟΑΤΚΙ είναι μια μεγάλη ομπρέλα που όταν το αναφέρουμε πρέπει να σκεφτόμαστε όλα τα άτομα. Κάτι που δεν έχει απασχολήσει πολύ σε αυτή τη φάση και ίσως απασχολήσει αργότερα. Θεωρούν ότι υπάρχει ένας αχαλίνωτος σεξουαλικός…ένα όργιο. Νομίζω είναι στον άνθρωπο. Το να είσαι γκέι, το να είσαι λεσβία, δεν είναι ιδεολογία. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι ιδεολογία. Σου έρχεται όπου και αν είσαι. Είτε είσαι φασίστας, είτε αριστερός είτε οτιδήποτε είσαι ιδεολογικά» πρόσθεσε.
Για παιδικά του χρόνια, τον πατέρα του και τη σχέση που είχαν, τόνισε: «Ο μπαμπάς μου είχα την τύχη να αγοράσει μια κάμερα με σούπερ 8 ταινία, είχαμε φιλμάκια. Έχω μνήμες γιατί έχω τα φιλμάκια. Μπορεί να πάμε κάπου με τον γιο μου και όσο μεγαλώνει του το ξαναλέω και του δείχνω φωτογραφίες. Θεωρώ ότι θα ανακαλέσει την αρχική μνήμη επειδή του το επαναλαμβάνω. Αυτό νομίζω είναι το μυστικό για να μείνει στο παιδί “Α, με τον μπαμπά κάναμε αυτό”»
«Την εφηβεία την φοβάμαι πάρα πολύ γιατί κάνουμε ανάκληση του εαυτού μας. Αλλά προσπαθώ λίγο να το ξεπεράσω. Όσο είμαι κοντά του, είμαι καλό. Από την άλλη θεωρώ ότι δεν υπάρχουν συνταγές για τους γονείς. Όταν ήρθε ο Γιώργος μου ήταν σαν να το είχα ξανακάνει. Σαν να είχα το manual μέσα μου. Μακάρι να είχα και δύο και τρία παιδιά. Αν ήμουν τώρα στη φάση αυτή, δηλαδή αν μου έδινε το κράτος τη δυνατότητα των ίσων δικαιωμάτων θα το έκανα. Νομίζω δουλεύουμε περισσότερο για την επόμενη γενιά. Χαίρομαι και είναι συγκινητικό ότι έχω παίξει ρόλο σε αυτό και το αισθάνομαι. Αισθάνομαι ότι το δικό μου σθένος και η υποδοχή του εαυτού μου και η άνευ όρων διεκδίκηση των δικαιωμάτων μου, έφερα κάτι που έπρεπε να βγει. Δεν είχα τον φόβο να κρύψω κάτι και μίλησα για αυτό. Είναι ένα νομοσχέδιο που θα φέρει τους ανθρώπους σε ισότητα, να χαρούν τη ζωή τους και να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους πιο εύκολα από εμείς. Πιστεύω ότι είμαι καλός μπαμπάς» κατέληξε.
