«Καρδιοχτύπια» 30 χρόνια μετά για την Ευαγγελία Λιακούλη

Τέτοιος έρωτας, ούτε στα μυθιστορήματα! Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ευαγγελία Λιακούλη γιόρτασε χθες 30 χρόνια γάμου, την αργυρή επέτειό της, αποκαλύπτοντας δημοσίως την «άμετρη ιστορία αγάπης» που ζει με τον σύζυγό της, για τον οποίο καρδιοχτυπά ακόμη, έπειτα από τρεις δεκαετίες γάμου.

Από τη Βίβιαν Μπενέκου

Είναι παντρεμένη με τον Χρήστο Τσιάτα, με τον οποίο έχει αποκτήσει δύο παιδιά. Έγραψε, λοιπόν, ένα πρωτότυπο ερωτικό κείμενο, αφιερωμένο στον άντρα της ζωής της, που θα το… ζήλευε και η Λένα Μαντά! «Ήμουν με μια στενή πένσιλ φούστα μπεζ, λευκό πουκάμισο και ένα ραμμένο από τη μάνα μου πανωφόρι καφέ, τσάντα δερμάτινη και τρεχάτη πρωί πρωί για τη δουλειά, ασκούμενη δικηγόρος και εκφωνήτρια ειδήσεων σε ραδιόφωνο… ετών 22… Εκείνος γυμναστής, μετά τις σπουδές και ήδη σε μεταπτυχιακό, αθλητικός τύπος, ασπρόμαυρες φόρμες adidas, αθλητικά παπούτσια, άσκηση, διατροφή, γήπεδο και δουλειά, άρθρα και ρεπορτάζ στις αθλητικές στήλες των εφημερίδων, ετών 25… ∆ύο διαφορετικοί κόσμοι, που ενώθηκαν μαγικά… σε μια εκδρομή και μετά μια βόλτα και μετά… Είναι τόσο όμορφο να νιώθεις ότι έχεις περισσότερο οξυγόνο όταν είσαι με κάποιον κι εκείνος να απαντά ότι αποκτά νόημα η ζωή του μαζί σου. Μια πρόταση γάμου που… με ξάφνιασε και ένα σίγουρο “ναι” που… τον ξάφνιασε! Γάμος, με την ευλογία του μακαριστού Θεολόγου, στις 3 ∆εκέμβρη, λίγες μέρες μετά την πρώτη εκλογή μου ως νομαρχιακή σύμβουλος με τον Γιάννη Φλώρο, λίγες μέρες μετά την έναρξη της έντυπης αθλητικής εφημερίδας του. Η ζωή κύλησε με πολλές και μεγάλες συγκινήσεις, επιτυχίες και ματαιώσεις, αλλά πάντα γεμάτη συναισθήματα… Χορέψαμε πρώτη φορά την “Πριγκηπέσσα” ψιλοζαλισμένοι στον “Μύλο” από το κόκκινο κρασί κι έγινε μετά ο “χορός μας’’, κλάψαμε μαζί αγκαλιά θρηνώντας για όσους αποχαιρετήσαμε, συγκρουστήκαμε για τη “διαφορετική μας άποψη”, υπερασπιστήκαμε με πάθος τα πιστεύω μας, αγαπήσαμε φίλους, προδοθήκαμε από ανθρώπους, αγαπήσαμε μαζί, τη ζωή. Με ρώτησαν τα παιδιά μου χθες “τι έχεις να πεις, μαμά, μετά από 30 χρόνια για τον μπαμπά;”. Τους απάντησα: “…Ροχαλίζει ακόμη με την ίδια ένταση”...

Πολλές φορές επιστρατεύω το χιούμορ για να κρύψω τη βαθιά συγκίνηση. Γιατί αλήθεια συγκινούμαι κάθε φορά που κάνω αναδρομή και ανακαλύπτω ότι διανύω μέχρι σήμερα μια κοινή πορεία ζωής δίπλα σε έναν υπέροχο, δυνατό άνθρωπο, με ευαισθησία, αρχές και αγάπη. Η μεγάλη αλήθεια της ζωής μου είναι ότι ο σύντροφός μου δεν σκότωσε ποτέ το παιδί που κουβαλάω πάντα μέσα μου! “Τι έχεις να πεις, μαμά, για τον μπαμπά;” Έχω να πω ότι δεν έχασα ποτέ την ανυπομονησία και την προσμονή να τον συναντώ ξανά και ξανά και ξανά… κι ας μεσολαβεί μόνο από το πρωί μέχρι… το μεσημέρι! ∆εν ξέρω πώς αυτό ακριβώς το λένε. Αλλά πάντα είναι ίδιο σαν τότε… 30 χρόνια πριν».