Δύσκολες στιγμές Πέτρο Μπούτο, ο οποίος πριν από λίγες μέρες έχασε τον αγαπημένο του θείο.
Για να τιμήσει την μνήμη του, ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ένα μακροσκελές κείμενο, μέσα από το οποίο φαίνεται η συναισθηματική φόρτιση του.
Στο κείμενό του, τον αποχαιρετάει κάνοντας μία μικρή αναδρομή για τη ζωή του θείου του:
«Πριν δύο ημέρες χάσαμε τον αγαπητό θείο, αδερφό του πατέρα μας, Τάση Μπούτο. Έντονος και γοητευτικός άνθρωπος ο Τάσης Μπούτος ξεκίνησε ως αξιωματικός του Βασιλικού τότε Ναυτικού, όμως οι προοδευτικές του ιδέες και ανεξάρτητος χαρακτήρας τον οδήγησαν μακριά από την στρατιωτική καριέρα, στα εμπορικά πλοία. Γύρισε όλο τον κόσμο αποκτώντας μοναδικές εμπειρίες τις οποίες αφηγούνταν χαρισματικά. Σημαντικότερα, έγινε ο θεματοφύλακας της πολιτικής και κοινωνικής συλλογικής μνήμης της γενέτειράς του Μεσσηνίας, στην οποία περνούσε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου όταν ήταν στην ξηρά και ως συνταξιούχος, και συγκεκριμένα του χωριού του Μελιγαλά. Ανεκτίμητες ιστορικά είναι οι αφηγήσεις του από τη μάχη του Μελιγαλά την οποία έζησε από πρώτο χέρι, νέος τότε 17 ετών. Προικισμένος με φωτογραφική μνήμη ήταν σε θέση να συγκρατήσει και την παραμικρή λεπτομέρεια συνθέτοντας μεγάλες αφηγήσεις που κάλυπταν την ιστορική εξέλιξη, την πολιτική δραστηριότητα αλλά και τα ιδιωτικά πάθη και έριδες της κοινωνίας της ιδιαίτερης πατρίδας του αλλά και ευρύτερα.
Πολλοί τον παρότρυναν να καταγράψει τις αφηγήσεις του πράγμα που όμως ποτέ δεν έκανε. Μετά από ιδέα του αδελφού μου Περικλή γυρίστηκε μία ταινία ντοκιμαντέρ για τον ίδιο και τις αναμνήσεις του, σε μια προσπάθεια να μη χαθεί η ζωντάνια και γλαφυρότητα που εμείς είχαμε την χαρά και ευλογία να ζήσουμε.
Την ταινία θα βρείτε στο σύνδεσμο αυτό:
Ο Τάσης δεν πίστευε στην μετα θάνατον ζωή. Ζήτησε να αποτεφρωθεί και η τέφρα του να σκορπιστεί στο ποτάμι του Μελιγαλά, τη Μαυροζούμαινα.
Ο Τάσης αφήνει πίσω του μία κόρη, τη Despina Boutos.»
