Από τον Σπύρο Γεράρδη
Με την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό να πανηγυρίζουν για τις διαδοχικές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, αποκρύπτεται η σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η πλειονότητα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Είναι όσοι δεν αμείβονται ούτε με τον κατώτατο μισθό ούτε καλύπτονται από κάποια συλλογική σύμβαση εργασίας ούτε βέβαια λαμβάνουν τον διαβόητο μέσο μισθό, που επίσης διαφημίζουν Μητσοτάκης και Κεραμέως.
Τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του συστήματος «Εργάνη» για το 2024 είναι αποκαλυπτικά: Αφενός, μεν, ο μέσος μισθός το 2024 ανήλθε στα 1.342 ευρώ, αφετέρου, δε, δύο στους τρεις εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνουν λιγότερα από 1.000 ευρώ τον μήνα! Από την 1η Απριλίου 2025 και στο εξής ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε από τα 830 στα 880 ευρώ μεικτά για τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα.
Πρόκειται για την πέμπτη αύξηση από το 2019 και έπειτα, που φτάνει σωρευτικά το 27,7% (ή 180 ευρώ μεικτά), ενώ μετά τη μερική επαναφορά των τριετιών, ο μισθός ανεβαίνει στα 968 ευρώ για όσους έχουν συμπληρωμένη μία τριετία, στα 1.056 ευρώ για όσους έχουν συμπληρωμένες δύο τριετίες και στα 1.144 ευρώ για όσους έχουν πάνω από εννέα έτη προϋπηρεσίας. Εξάλλου, στόχος της κυβέρνησης είναι ο κατώτατος μισθός να φτάσει τα 950 ευρώ το 2027, δηλαδή 70 ευρώ περισσότερα σε δύο χρόνια από σήμερα.
Με την εξέλιξη αυτή η Ελλάδα ανέβηκε από τη 13η στην 11η θέση μεταξύ των 22 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό, κάτι το οποίο τόσο ο πρωθυπουργός όσο και το οικονομικό επιτελείο τονίζουν σε κάθε περίπτωση για να αποκρύψουν ότι κρατούν αναλλοίωτο όλο το μνημονιακό θεσμικό πλαίσιο συμπίεσης των μισθών, μέσω της απουσίας συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης την 1η Απριλίου 2025, κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Εργασίας, είχε δηλώσει: «Μην ξεχνάμε ότι σε όσους επιχειρούν να αφορίσουν συνολικά την πολιτική μας και να μας χαρακτηρίσουν ότι είμαστε «ουραγοί» στην Ευρώπη, ότι στην Ελλάδα σήμερα ο κατώτατος μισθός βρίσκεται στην 11η θέση ανάμεσα στις 22 ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες έχουν κατώτατο μισθό».
Ο λόγος είναι ότι, παρά την ψήφιση του νόμου 5163/2024 για την ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας 2022/2041 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για επαρκείς κατώτατους μισθούς, που προβλέπει ότι το 70% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα πρέπει να υπάγονται σε συλλογικές συμβάσεις εργασίας, στη χώρα μας το ποσοστό είναι περίπου 30% και η κυβέρνηση καθυστερεί χαρακτηριστικά να προβεί στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, λιγότερο από ένας στους τρεις εργαζομένους (29%) που ερωτήθηκαν δηλώνει ότι καλύπτεται από κάποια μορφή συλλογικής σύμβασης στην εργασία του. Επιβεβαιώνεται έτσι ακόμη μια φορά η παγίωση της τάσης που κατατάσσει τη χώρα μας στις τελευταίες θέσεις της Ε.Ε. σε ό,τι αφορά τα ποσοστά κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις. Επιπλέον, μόλις το 43% των εργαζομένων δηλώνει ότι έλαβε αύξηση το 2024, ποσοστό που σε σημαντικό βαθμό συμπίπτει με το ποσοστό των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό ή καλύπτονται από κάποια από τις λίγες εν ισχύ συλλογικές συμβάσεις.
Το υπόλοιπο 57% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν είχε πέρυσι καμιά αύξηση στο ύψος του μισθού του. Η κυβερνητική απάτη αποκαλύπτεται, εάν κάποιος εξετάσει μεθοδικά τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του Πληροφοριακού Συστήματος «Εργάνη» του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Το 2024 και σε σύνολο 2.390.157 εργαζομένων, 1.106.858 αμείβονται με κάτω από 1.000 ευρώ μεικτά, δηλαδή ποσοστό 46,33%!
«Καταπέλτης» η Eurostat για την αγοραστική μας δύναμη
Ελάχιστες ημέρες πριν την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργείο Εργασίας, συγκεκριμένα στις 27 Μαρτίου 2025, η Eurostat δημοσίευσε τα στοιχεία του 2024 για την αγοραστική δύναμη στις 27 χώρες της Ε.Ε., διαψεύδοντας τον πρωθυπουργό προτού καν μιλήσει. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) σε μονάδες αγοραστικής δύναμης αυξήθηκε στο 70% του μέσου όρου της Ε.Ε., από 69% το 2023 και 64% το 2021.
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν αρκετό για να ανεβάσει τη χώρα στην κατάταξη των 27 χωρών της Ε.Ε., αφήνοντάς τη στην προτελευταία θέση, 30% χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και μπροστά μόνον από τη Βουλγαρία, που με 66% ήρθε τελευταία. Αν πάει κανείς λίγο πιο πίσω, τα δεδομένα προκαλούν μεγαλύτερη ανησυχία: Η αγοραστική δύναμη στην Ελλάδα, με βάση το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, διαμορφώθηκε το 2023 στο 69% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, από το 67% το 2022 και το 66% το 2019, όταν στην «καρδιά» των Μνημονίων βρισκόταν στο 71% (έτη 2013-204). Δηλαδή, από το 2019 αυξήθηκε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες.
Ωστόσο, η γειτονική Βουλγαρία από το 55% το 2019 έφτασε το 2022 στο 62% και το 2023 στο 64%, δηλαδή η ανοδική πορεία που ακολούθησε σε επίπεδο αγοραστικής δύναμης των πολιτών είναι πολύ πιο ισχυρή από την ελληνική, φτάνοντας τις 9 μονάδες. Με αυτόν τον ρυθμό η Βουλγαρία απειλεί ευθέως να ρίξει τη χώρα μας στην τελευταία θέση της ευρωπαϊκής κατάταξης, ακόμα κι αν η Ελλάδα συνεχίσει να αυξάνει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
