Ζημίες στα χαρτοφυλάκια των επενδυτών και λουκέτα σε πετρελαιοπαραγωγούς, παρά ουσιαστικά οφέλη στην τιμή της βενζίνης αφήνει πίσω της η πτώση-σοκ στην τιμή με την οποία έκλεισαν οι παραγγελίες αμερικανικού πετρελαίου για τον ερχόμενο Μάιο.
Καταρχάς θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι η τιμή των συμβολαίων πετρελαίου δεν αφορά τους καταναλωτές. Αφορά αποκλειστικά τους traders, δηλαδή τους επενδυτές που κερδοσκοπούν μέσω χρηματιστηρίου πάνω στη μελλοντική τιμή του πετρελαίου (futures).
Τα συμβόλαια του Μαΐου, τα οποία έληγαν την περασμένη Δευτέρα, διολίσθησαν σε αρνητικές τιμές, καθώς, λόγω της χαμηλής ζήτησης και των υψηλών αποθεμάτων στις ΗΠΑ, κανείς δεν ήθελε να «στοκάρει» πετρέλαιο. Άλλο όμως τα συμβόλαια και άλλο η πραγματική τιμή του πετρελαίου (αμερικανικό αργό) που διαπραγματευόταν την περασμένη Δευτέρα στα 26 δολάρια και την Τρίτη λίγο πιο κάτω από τα 19 δολάρια το βαρέλι.
Θυμίζουμε ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας είχε προειδοποιήσει ότι η ζήτηση τον Απρίλιο θα είναι χαμηλότερη κατά 29.000.000 βαρέλια ημερησίως, σε σχέση με έναν χρόνο πριν. Φτάσαμε λοιπόν στην προθεσμία για την υπογραφή των συμβολαίων του Μαΐου με υποτυπώδη ζήτηση και με τις αποθήκες γεμάτες και έτσι προκλήθηκε το φαινόμενο της περασμένη Δευτέρας!
Φορολογία άνω του 72%
Αν δούμε το θέμα από την πλευρά του καταναλωτή, πρέπει να τονίσουμε αρχικά ότι οι τιμές λιανικής στην Ευρώπη και την Ελλάδα δεν εξαρτώνται από την τιμή του συγκεκριμένου συμβολαίου. Από την άλλη, στην Ελλάδα επιβάλλεται στη βενζίνη συνολική φορολογία άνω του 72%. Η τιμή χονδρικής της αμόλυβδης την Τρίτη διαμορφώθηκε στο 0,913 ευρώ το λίτρο. Εάν προστεθούν το εμπορικό κέρδος και ο ΦΠΑ, η τιμή ξεπερνά το 1,2 ευρώ.
Για το επόμενο χρονικό διάστημα η τιμή της αμόλυβδης, έτσι όπως διαμορφώνεται στο διυλιστήριο, αναμένεται να κυμαίνεται στα 20 (ή και κάτω από τα 20) λεπτά ανά λίτρο. Σε αυτή την τιμή, όμως, προστίθενται φόροι που προσεγγίζουν το 1 ευρώ ανά λίτρο.
Δηλαδή, η τιμή του διυλιστηρίου επηρεάζει το 15%-16% της τελικής τιμής και οι φόροι πάνω από το 70% της τελικής τιμής, ενώ τα περιθώρια κέρδους (μεταφορές, εταιριών εμπορίας κ.λπ.) αποτελούν το 13% της τελικής τιμής. Μάλιστα, όσο μειώνεται η διεθνής τιμή του πετρελαίου τόσο αυξάνεται το μερίδιο των φόρων!
Ορισμένοι θεωρούν πως τις επόμενες εβδομάδες, με τη σταδιακή άρση της καραντίνας, θα αυξηθεί κάπως η ζήτηση του πετρελαίου. αφού θα επαναλειτουργήσουν τα εργοστάσια και θα αρχίσουν να κυκλοφορούν πάλι αυτοκίνητα στους δρόμους. Ωστόσο, λόγω των αυξημένων φθηνών πετρελαϊκών αποθεμάτων (στα δεξαμενόπλοια και σε άλλες αποθήκες) η τιμή του θα δυσκολευτεί να ανακάμψει.
Οι εφοπλιστές ετοιμάζονται για υπερκέρδη
Εκείνο, όμως, που θεωρείται βέβαιο είναι ότι κάποιοι Ελληνες εφοπλιστές, οι οποίοι διαθέτουν δεξαμενόπλοια μεγάλης χωρητικότητας, θα κερδίσουν μεγάλα ποσά, καθώς εκείνοι που παράγουν το πετρέλαιο, θα θελήσουν να το αποθηκεύσουν, ώστε να το βγάλουν στην αγορά όταν η τιμή θα έχει ανέβει. Και οι καλύτεροι αποθηκευτικοί χώροι αποδεικνύονται τα μεγάλης χωρητικότητας δεξαμενόπλοια.
Το όλο θέμα προέκυψε όταν έμειναν «ορφανά» κάποια συμβόλαια στις ΗΠΑ, τα οποία αφορούσαν 100.000.000 βαρέλια. Στην προσπάθειά τους να κλείσουν συμφωνία, ώστε να μην παραδοθούν τώρα στον παραλήπτη, οι χρηματιστές οδηγήθηκαν στην πρωτοφανή τιμή του -40! Αιτία για όλα αυτά είναι και εδώ ο κορωνοϊός, καθώς η κίνηση των οχημάτων παγκοσμίως είναι ελάχιστη, η κρουαζιέρα έχει ακινητοποιηθεί, η ακτοπλοΐα καρκινοβατεί και η ποντοπόρος ναυτιλία αντιμετωπίζει και αυτή πρόβλημα.
Παράλληλα, συνεχίζεται η μάχη των τιμών μεταξύ του ΟΠΕΚ (και της Ρωσίας) με τις ΗΠΑ. Σήμερα η ζήτηση έχει πέσει κατά 30.000.000 βαρέλια την ημέρα, ενώ η προσφορά έχει μειωθεί μόνο κατά 10.000.000 βαρέλια. Έτσι, κάποιοι πρέπει να «στοκάρουν». Στην προσπάθεια αυτή, καθώς οι αποθήκες που υπάρχουν σήμερα δεν επαρκούν, αναμένεται να αναζητηθούν τα μεγάλα δεξαμενόπλοια. Και -ως γνωστόν- οι βασιλείς των δεξαμενόπλοιων είναι οι συμπατριώτες μας.
Σήμερα, οι εταιρίες ελληνικών συμφερόντων ελέγχουν το 26% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων και οι Ελληνες οι οποίοι αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στο επερχόμενο «ράλι» είναι: Ο Ιωάννης Αγγελικούσης (Maran Tankers) με 40 υπερ- δεξαμενόπλοια VLCC, ο Γιώργος Προκοπίου με 16 τέτοια πλοία, ο Φίλιππος Εμπειρίκος (Αeolos) με 10 πλοία, ο Αδαμάντιος Πολέμης (New Shipping) με 10 πλοία, η Αννα Αγγελικούση (Αlfa) επίσης με 10 πλοία, ο Αθανάσιος Μαρτίνος με 9 πλοία, ο όμιλος Αλαφούζου (Kyklades) με 8 πλοία, ο Νικόλας Μαρτίνος (Τhenamaris) με 7πλοία, ο Γιώργος Οικονόμου (Cardiff) με 3 πλοία, ο Νίκος Τσάκος (ΤΕΝ) με 2 πλοία, ο Δημήτρης Προκοπίου (Cetrofin) με 2 και ο όμιλος Χανδρή, επίσης, με 2 πλοία.
