Σοκαριστική πτώση 92% στην οικονομική στήριξη των εταιρειών προς τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα

Μια σιωπηλή αλλά εκκωφαντική αλλαγή συντελείται στον κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων. Σύμφωνα με εκτενή ανάλυση του The Guardian, οι ισχυρότεροι εταιρικοί όμιλοι σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρουν μαζικά τη δημόσια στήριξή τους προς τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, οδηγώντας σε μια πρωτοφανή εξαφάνιση του Pride από τη δημόσια σφαίρα.

Τα ευρήματα είναι αποκαλυπτικά και δείχνουν μια δραματική μεταστροφή: στη Βρετανία, οι αναρτήσεις των δέκα μεγαλύτερων εισηγμένων εταιρειών –ανάμεσά τους κολοσσοί όπως η HSBC, Shell, AstraZeneca και Unilever– κατέγραψαν πτώση 92% σε σύγκριση με το 2023. Από 52 αναρτήσεις τότε, ο αριθμός μειώθηκε στις 27 το 2024, για να καταλήξει σε μόλις 4 το 2025.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η εικόνα δεν είναι λιγότερο ανησυχητική. Στις ΗΠΑ, οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες βάσει κεφαλαιοποίησης –μεταξύ τους οι Alphabet, Amazon και Microsoft– περιόρισαν τη δραστηριότητά τους για το Pride κατά 54%.

Η εξαίρεση της Apple και η σιωπή των ισχυρών

Μέσα σε αυτό το κλίμα γενικευμένης απόσυρσης, μία εταιρεία ξεχωρίζει. Η Apple αύξησε τις σχετικές αναρτήσεις της κατά 22%, καθιστώντας την τον πιο σταθερό εταιρικό σύμμαχο της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Στον αντίποδα, κολοσσοί όπως η Tesla του Elon Musk και η Berkshire Hathaway του Warren Buffett επέλεξαν την απόλυτη σιωπή.

Παράγοντας Τραμπ και τοξικότητα στα social media

Η αλλαγή αυτή δεν θεωρείται τυχαία. Το 2025 σημαδεύτηκε από την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ και την υπογραφή εκτελεστικών διαταγμάτων που ακύρωσαν ομοσπονδιακά προγράμματα για τη διαφορετικότητα, την ισότητα και τη συμπερίληψη (DEI). Το αποτέλεσμα ήταν ένα κύμα φόβου στα διοικητικά συμβούλια: πολλές εταιρείες, υπό τον φόβο κυρώσεων ή απώλειας κρατικών συμβολαίων, περιόρισαν ή εγκατέλειψαν πλήρως τις πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η αποκάλυψη της Σμαράγδας Καρύδη για την σχέση της με τον Σταύρο Ξαρχάκο

Παράλληλα, το περιβάλλον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –και ειδικά στην πλατφόρμα X– έχει γίνει ιδιαίτερα εχθρικό. Η μαζική προβολή τοξικών σχολίων και οργανωμένων επιθέσεων αποθαρρύνει τα τμήματα μάρκετινγκ από το να προβάλλουν μηνύματα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντιδράσεις από συντηρητικούς κύκλους.

«Μεγάλη προδοσία» ή αναγκαία επαναφορά;

Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Stonewall, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Ο διευθύνων σύμβουλος της οργάνωσης, Σάιμον Μπλέικ, προειδοποιεί ότι σε μια εποχή όπου τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αισθάνονται ολοένα και λιγότερο ασφαλή, η απουσία ξεκάθαρης στήριξης από ισχυρούς θεσμούς είναι ολέθρια.

Από την άλλη πλευρά, στελέχη επιχειρήσεων μιλούν για μια αναγκαία «επαναφορά», υποστηρίζοντας ότι οι πολιτικές διαφορετικότητας είχαν υπερβολικά πολιτικοποιηθεί, χάνοντας την ουσία της ίσης μεταχείρισης. Για την κοινότητα όμως, η σιωπή των εταιρειών επιβεβαιώνει το παλιό ρητό: «Αρχή είναι μόνο εκείνη που αντέχει το κόστος της».

Τέλος του rainbow washing ή νίκη του φόβου;

Οι πολέμιοι του λεγόμενου Rainbow Washing βλέπουν στην υποχώρηση μια μορφή ειλικρίνειας. Η εποχή όπου μια πολυεθνική άλλαζε απλώς το λογότυπό της σε ουράνιο τόξο τον Ιούνιο, ενώ ταυτόχρονα στήριζε συντηρητικές πολιτικές, φαίνεται να κλείνει. Οι καταναλωτές έγιναν πιο καχύποπτοι και απαιτούν αυθεντικότητα.

Ωστόσο, η πραγματικότητα μοιάζει πιο σύνθετη. Η απόσυρση του 2025 δεν φαίνεται να πηγάζει από ηθική αφύπνιση, αλλά από αυτοπροστασία σε ένα εχθρικό πολιτικό περιβάλλον. Το κρίσιμο ερώτημα παραμένει: αν εγκαταλείπεται η «επιφανειακή» στήριξη, τι συμβαίνει με την ουσιαστική;

Ο κίνδυνος της πλήρους αορατότητας

Η Stonewall προειδοποιεί ότι, όσο προβληματικό κι αν ήταν το ροζ ξέπλυμα, παρείχε παγκόσμια ορατότητα και μια μορφή κοινωνικής νομιμοποίησης. Η πλήρης εξαφάνιση των ΛΟΑΤΚΙ+ αναφορών από τους εταιρικούς κολοσσούς ενδέχεται να λειτουργήσει ως σήμα αποκλεισμού, ενισχύοντας τη στοχοποίηση της κοινότητας.

«Αθόρυβη συμπερίληψη» ή βαθιά οπισθοδρόμηση;

Το 2025 φαίνεται να εγκαινιάζει τη στρατηγική της inclusion by stealth: οι εταιρείες ισχυρίζονται ότι διατηρούν εσωτερικές πολιτικές συμπερίληψης, αλλά αποφεύγουν τη δημόσια προβολή τους. Αν αυτό ισχύει, τότε το Rainbow Washing πεθαίνει υπέρ μιας πιο ουσιαστικής –αλλά αόρατης– στήριξης. Αν όμως η σιωπή συνοδεύεται από περικοπές προϋπολογισμών, τότε μιλάμε για δομική οπισθοδρόμηση.

Το 2025 κλείνει με ένα αμείλικτο ερώτημα:
Η εταιρική στήριξη στα δικαιώματα είναι αξιακή δέσμευση ή απλώς ένα εργαλείο μάρκετινγκ που εγκαταλείπεται μόλις αλλάξει ο πολιτικός άνεμος;

*Φωτογραφία αρχείου

Δείτε επίσης:

• Μουντιάλ 2026: Ιράν και Αίγυπτος δεν θέλουν ο αγώνας τους να αφιερωθεί στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα
• Κομισιόν: Πρόταση για τους ΛΟΑΤΚΙ – Τα παιδιά θα διαλέγουν το φύλο τους