Με ευλάβεια και πνευματική συγκίνηση, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά σήμερα, 9 Ιουλίου, τη μνήμη του Αγίου Παγκρατίου, ιερομάρτυρος επισκόπου Ταυρομενίου της Σικελίας, ενός από τους πρώτους φωτιστές της Ιταλικής χερσονήσου, ο οποίος με ζήλο και αυταπάρνηση μετέφερε το φως του Ευαγγελίου σε ειδωλολατρικές κοινωνίες, καταθέτοντας τελικά και το αίμα του για την πίστη του Χριστού.
Η καταγωγή και η αποστολική διακονία του Αγίου
Ο Άγιος Παγκράτιος γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Σύμφωνα με την παράδοση, προερχόταν από ευσεβή και εύπορη οικογένεια εβραϊκής καταγωγής, η οποία είχε έρθει σε επαφή με το κήρυγμα του Χριστού και μάλιστα είχε γνωρίσει προσωπικά τον Κύριο κατά την επίγεια διακονία Του. Η πίστη του Αγίου Παγκρατίου ενδυναμώθηκε περαιτέρω μετά την Πεντηκοστή, όταν άρχισε η διάδοση του Ευαγγελίου από τους Αποστόλους.
Ο Άγιος συνδέθηκε ιδιαίτερα με τον Απόστολο Πέτρο, τον οποίο ακολούθησε σε πολλές αποστολές. Σύμφωνα με εκκλησιαστικές πηγές, ο Απόστολος Πέτρος, αναγνωρίζοντας τη βαθιά του πίστη, την αρετή και τη σοφία του, τον χειροτόνησε Επίσκοπο και τον απέστειλε στην πόλη Ταυρομένιο (σημερινό Ταορμίνα) της Σικελίας για να διδάξει τον Χριστό στις ειδωλολατρικές κοινότητες της περιοχής.
Η αποστολή του Αγίου Παγκρατίου στη Σικελία δεν ήταν εύκολη. Η περιοχή ήταν βυθισμένη στην πλάνη της ειδωλολατρίας και στη λατρεία των ρωμαϊκών και ελληνικών θεοτήτων. Ο Άγιος όμως, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και τον θείο ζήλο, άρχισε να κηρύττει με παρρησία το Ευαγγέλιο. Πλήθη ανθρώπων βαπτίζονταν καθημερινά, και πολλοί άφηναν πίσω τους τα είδωλα για να ασπαστούν την Αλήθεια του Χριστού.
Ο Παγκράτιος, παρά τις απειλές και τους κινδύνους, παρέμεινε ακλόνητος στην αποστολή του, καθιερώνοντας τη χριστιανική πίστη στην περιοχή και οργανώνοντας την τοπική Εκκλησία. Ίδρυσε ναούς, χειροτόνησε ιερείς και διακόνους και προστάτευσε το ποίμνιό του με πατρική αγάπη.
Το μαρτύριο του Αγίου Παγκρατίου
Η μεγάλη του επιρροή και η εξάπλωση του χριστιανισμού προκάλεσαν την οργή των ειδωλολατρών. Το τέλος του ήρθε μαρτυρικά. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Παγκράτιος λιθοβολήθηκε από εξαγριωμένο πλήθος ειδωλολατρών, οι οποίοι δεν άντεχαν να βλέπουν τα ιερά τους να ερημώνονται και τους πιστούς να ακολουθούν τον Χριστό.
Η Εκκλησία τιμά τον Παγκράτιο όχι μόνο ως άξιο επίσκοπο και φωτιστή, αλλά και ως ιερομάρτυρα, που σφράγισε το ιεραποστολικό του έργο με το αίμα του. Το λείψανό του ετάφη με τιμές από τους χριστιανούς της περιοχής και έγινε πηγή θαυμάτων και ευλογιών.
Η τιμή και η μνήμη του Αγίου Παγκρατίου
Η μνήμη του Αγίου Παγκρατίου τιμάται στις 9 Ιουλίου, και η μορφή του παραμένει ζωντανή στη συνείδηση των πιστών, ιδιαίτερα στις περιοχές της Νότιας Ιταλίας και της Σικελίας. Ιεροί ναοί και παρεκκλήσια είναι αφιερωμένα στο όνομά του, ενώ πλήθος χριστιανών προστρέχουν στην μεσιτεία του για θεραπεία, προστασία και φωτισμό.
Ο Άγιος Παγκράτιος αποτελεί υπόδειγμα αποστολικής ζωής, αφοσίωσης και θυσίας για την πίστη. Η ζωή του μαρτυρεί ότι το κήρυγμα του Ευαγγελίου, όταν γίνεται με αγάπη και αυταπάρνηση, έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει καρδιές και κοινωνίες.
Σε μια εποχή όπου η πίστη δοκιμάζεται από την αδιαφορία και τη σύγχυση, το παράδειγμα του Αγίου Παγκρατίου μας υπενθυμίζει ότι η μαρτυρία του Χριστού παραμένει ζωντανή μέσα από το θάρρος, την προσφορά και την αυθεντική αγάπη. Ο ιεραποστολικός του αγώνας, η ακλόνητη πίστη του και η τελική του θυσία αποτελούν παρακαταθήκη για όλους μας.
