Σήμερα, 10 Ιουλίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Οσίας Αμαλίας, μιας σπουδαίας γυναικείας μορφής που έζησε κατά τον 7ο αιώνα στη σημερινή περιοχή του Βελγίου, τότε υπό την επιρροή της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης. Η Οσία Αμαλία, γνωστή και ως Αμαλβέργη ή Αμέλια, υπήρξε παράδειγμα χριστιανικής αρετής, μητρικής αγάπης, συζυγικής πίστης και ασκητικής αφιέρωσης.
Η Αμαλία γεννήθηκε περίπου το 640 μ.Χ. στη Λιέγη, στη Βραβάνδη. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και κατά μαρτυρίες ήταν είτε αδελφή είτε ανεψιά του Αγίου Πιπίνου του Λάντεν, κόμητα της Βραβάνδης. Από νεαρή ηλικία έδειξε τάση προς τη φιλαλληλία και τη χριστιανική ταπείνωση, χαρακτηριστικά που σφράγισαν την πορεία της.
Παντρεύτηκε τον κόμη Βιτγέρον ή Θεϊρί, και μαζί απέκτησαν πέντε παιδιά, τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, ανεδείχθησαν όλα Άγιοι της Εκκλησίας. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζουν οι Άγιος Εμβέρτος, επίσκοπος Καμπραί, η Οσιομάρτυς Ραϊνέλδη, η Οσία Φαραΐλδη, η Οσία Γουδούλη και η Οσία Ερμιλένδη. Η Αμαλία τους ανέθρεψε με πίστη, αγάπη προς τον Θεό και τις εντολές Του, αποτελώντας πρότυπο μητέρας που καθοδηγεί τα τέκνα της προς τον αγιασμό.
Σε μεγάλη ηλικία, αποσύρθηκε από τα κοσμικά και επέλεξε να αφιερωθεί στον Θεό με το αγγελικό σχήμα της μοναχής. Εντάχθηκε σε μοναστήρι των Βενεδικτίνων στο Μομπέζ, όπου έζησε τον υπόλοιπο βίο της σε νηστεία, προσευχή και απόλυτη αφοσίωση στον Χριστό. Εκοιμήθη εν ειρήνη γύρω στο 690 μ.Χ., έχοντας αφήσει πίσω της ζωντανή πνευματική παρακαταθήκη.
Το έργο της Οσίας Αμαλίας διακρίνεται για την ενσάρκωση της χριστιανικής αγάπης στην πράξη. Ήταν γνωστή για τη φιλανθρωπία της, τη βοήθεια προς τους φτωχούς, την προσφορά της σε όσους είχαν ανάγκη, καθώς και για την ενθάρρυνση του μοναχικού βίου στους νέους. Η πνευματική της καθοδήγηση, ιδιαίτερα μέσα στην οικογένειά της, υπήρξε καταλυτική: η ανατροφή πέντε Αγίων καταδεικνύει την εσωτερική της πνευματική δύναμη και τη χριστοκεντρική της στάση.
Η Εκκλησία, αναγνωρίζοντας την προσφορά και τον άγιο βίο της, καθιέρωσε την τιμή της στις 10 Ιουλίου. Το ιερό της λείψανο μεταφέρθηκε αιώνες αργότερα από τη μονή Lobbes στην πόλη Binche, μαρτυρώντας τη συνεχιζόμενη ευλάβεια του λαού στο πρόσωπό της. Η Οσία απεικονίζεται σε εικόνες ως γηραιά μοναχή, γεμάτη ειρήνη και ταπεινότητα, κρατώντας στα χέρια σταυρό ή βιβλίο προσευχής.
Το απολυτίκιό της, σε ήχο δ’, ψάλλει: «Αμαλίαν οσίαν, δεύτε τιμήσωμεν· μοναζουσών γαρ καλλονή ανεδείχθης· ενθέως βιώσασα, των παθών την φθοράν απέβαλες· και νυν τη δόξη τω ουρανίω καλλύπτει· Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.»
