Ο αγώνας που διεξάγεται από τη Νέα Δημοκρατία για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν ισχυρότερης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, μπορεί πολιτικά να μοιάζει ανεξήγητος αφού η κατάκτηση της αυτοδυναμίας, ακλόνητης μάλιστα, είναι βέβαια, εξηγείται όμως απόλυτα από την σαθρή εικόνα της εθνικής οικονομίας.
Ο εκτροχιασμός του δημόσιου χρέους, το ρεκόρ ελλείμματος στο εμπορικό ισοζύγιο και το ισοζύγιο πληρωμών, μαζί με την επιτακτική ανάγκη επίτευξης πλεονασμάτων, καθιστούν τα σκληρά μέτρα, μονόδρομο.
Σε αντίθεση λοιπόν με τις προεκλογικές εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη, μισθωτοί και συνταξιούχοι, αλλά και επιχειρηματίες, θα πρέπει να ετοιμαστούν για ένα πραγματικό σοκ, προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία η μορφή της οποίας θα κάνει ακόμα και το 2010 να μοιάζει με αύρα μπροστά στην θύελλα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν συμπεριέλαβε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και την κοστολόγηση τους, στο μεσοπρόθεσμο που κατέθεσε στην ΕΕ. Γνώριζε πολύ καλά πως δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθούν.
Παρά την μιντιακή υπεροπλία που διαθέτει ο Κυριάκος, την οποία μάλιστα τις τελευταίες εβδομάδες προσπαθεί να διευρύνει με εξαγορές ΜΜΕ από δικούς του επιχειρηματίες, για να περάσει αυτά τα σκληρά μέτρα, θα χρειαστεί να έχει μία πραγματική κοινοβουλευτική παντοδυναμία.
Ο Κυριάκος λοιπόν δεν θέλει την παντοδυναμία επειδή έχει κάποια ηγεμονική διαστροφή, αλλά γιατί γνωρίζει πως εάν δεν διαθέτει πανίσχυρη και πλήρως ελεγχόμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όταν ανακοινώσει τα θηριώδη μέτρα, θα έχει την τύχη του Γιώργου Παπανδρέου.
