Του Απόστολου Αποστόλου*
Το συνέδριο της «Καθημερινής» λειτούργησε ψυχοθεραπευτικά. Οι πολιτικοί αναλύθηκαν, έβγαλαν τα εσώψυχα τους. Ακούσαμε έτσι πολλά, βγήκαν αλήθειες και καημοί, ομολογίες πίστεως και απιστίας, λάθη και προσδοκίες.
Ψιχάρπαγες, Φυσίγανθοι, Τρωξάρτες και Χειλοπίνακες, (Ομηρικά ονόματα από Βατραχομυομαχία, Τιτανομαχία, Οιδιπόδεια, Θηβαΐς, Επίγονοι, Κύπρια, Αιθιοπίς, Μικρά Ιλιάς, Ιλίου πέρσις, Νόστοι, Αμφιαράου εξέλασις, Οιχαλίας άλωσις, Περί Ομήρου και Ησιόδου και του γένους και αγώνος αυτών, μετάφραση Φιλολογική Ομάδα Κάκτου. Αθήνα: Κάκτος, 2005) κάθισαν στις αναπαυτικές πολυθρόνες του συνεδρίου και ξεκίνησαν να μιλάνε. Με όσα όμως αφηγήθηκαν αποδείχθηκαν ότι υπήρξαν πολιτικοί λυμεώνες.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου εδώ
