Πολιτικαντισμός στο σούπερ μάρκετ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του βρίσκονται, με δική τους θέληση, εκτός πραγματικότητας και εκτός κοινωνίας. Αντί να ασκούν πολιτική υπέρ του λαού και της πατρίδας, κάνουν διαρκώς επικοινωνιακά παιχνίδια, νομίζοντας ότι οι εντυπώσεις είναι ανώτερες της ουσίας.

Μια από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις παλαιοκομματικής συμπεριφοράς ήταν η «αιφνιδιαστική» επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη σε σούπερ μάρκετ, ώστε να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την επιτυχία των μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση για την καταπολέμηση της ακρίβειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επίσκεψη ήταν τόσο «αιφνιδιαστική» και «εκτός προγράμματος», ώστε τον πρωθυπουργό ακολουθούσαν κατά πόδας τηλεοπτικές κάμερες και στο αθηναϊκό σούπερ μάρκετ είχαν στηθεί δημοσιογράφοι και φωτογράφοι για να απαθανατίσουν το ενδιαφέρον του… φιλόστοργου ηγεμόνα για τους πληβείους και την αγοραστική δυνατότητά τους.

Μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνομιλία που είχε με ηλικιωμένη γυναίκα τής πρότεινε να αγοράσει καλλυντικά, γιατί τώρα «είναι πιο φτηνά»! Λες και η πρώτη έγνοια μιας γυναίκας δεν είναι η κάλυψη των βασικών αναγκών της, αλλά η αγορά καλλυντικών και ο καλλωπισμός! Η αντουανέτεια φράση για το παντεσπάνι αναβιώνει σαν μια κακόγουστη φάρσα σε βάρος των Ελλήνων.

Είναι δυνατόν, εν έτει 2024, ο λαός, που δοκιμάζεται εδώ και μιάμιση περίπου δεκαετία από τη φτώχεια, τη μνημονιακή λαίλαπα και την ακρίβεια, να δώσει βάση σε πολιτικαντισμούς της δεκαετίας του ’50 και του ’60;

Μπορεί τα παραπάνω όντως να φαντάζουν κάπως κωμικά. Ομως, συνάμα είναι θλιβερά και η κοινωνική πρόκληση εξοργίζει. Επίσης εξοργιστική είναι η υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών από μια κυβέρνηση που δεν μπορεί πλέον να αντιληφθεί την πραγματικότητα ή απλώς αδιαφορεί για ό,τι δεν σχετίζεται με την παραμονή της στην εξουσία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Απάντηση-καταπέλτης Κομισιόν σε Φαραντούρη: Γεωπολιτικής σημασίας το καλώδιο με Κύπρο

Είναι στο χέρι των Ελλήνων να αλλάξουν άρδην αυτό το σκηνικό, που προσβάλλει και την αισθητική όλων και πλήττει καίρια τον συλλογικό βίο. Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν και η φωνή του λαού μπορεί, σε πολιτικό επίπεδο, να γίνει οργή Θεού.