Η γνωστή ρήση «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» ταιριάζει απόλυτα στον ανασχηματισμό που ανακοίνωσε το πρωί της Παρασκευής ο Κ. Μητσοτάκης, επισφραγίζοντας την εικόνα ότι τόσο ο ίδιος όσο και η κυβέρνησή του βρίσκονται σε αποδρομή.
- Toυ Ανδρέα Καψαμπέλη – κυριακάτικη δημοκρατία
Οι «σαρωτικές αλλαγές» που διαφήμιζε όλες τις προηγούμενες ημέρες, υπό το κράτος του πανικού από τις γιγαντιαίες κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών, κατέληξαν σε ένα πλέγμα ανακύκλωσης προσώπων, παρασκηνιακών συμβιβασμών και εκβιασμών, καθώς και εσωκομματικών διευθετήσεων σε ένα κυβερνητικό σχήμα το οποίο παραμένει τερατώδες με 61 μέλη.
Γενικά οι ισορροπίες αποδείχθηκαν πολύ δύσκολες και εύθραυστες, με αποτέλεσμα να μετατραπούν σε ευκολότερα θύματα οι υφυπουργοί από τους οποίους απομακρύνθηκαν συνολικά δέκα. Μάλιστα, η προσπάθεια να αλλάξει την ατζέντα και να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση της ανασύνταξης φαίνεται ότι γύρισε μπούμερανγκ πρόωρα, κρίνοντας από τις αντιδράσεις οι οποίες -από το πρώτο κιόλας εικοσιτετράωρο- κάθε άλλο παρά ικανοποίηση και αισιοδοξία αποπνέουν για αναστροφή της πορείας προς τον όλεθρο που έχει πάρει το κυβερνών κόμμα.
Τα Τέμπη
Ο στόχος για εκτόνωση των λαϊκών αντιδράσεων, με την απαίτηση για αλήθεια και δικαιοσύνη για το έγκλημα με τους 57 νεκρούς, εξακολουθεί να παραμένει, εάν όχι ανέφικτος, τουλάχιστον πολύ δύσκολος, δεδομένου ότι αρχίζει τις εργασίες της και η προανακριτική επιτροπή για τον πρώην υφυπουργό Χρ. Τριαντόπουλο και το μπάζωμα στον χώρο των Τεμπών, όπου θα τεθεί υπό διερεύνηση και ο ρόλος του ίδιου του πρωθυπουργού στις εντολές που δόθηκαν εκείνες τις μοιραίες ώρες.
Έχοντας μπει σε φάση πλήρους αποσταθεροποίησης, η αγωνία του κ. Μητσοτάκη τώρα είναι εάν θα μπορέσει να κερδίσει χρόνο, ώστε να αποφύγει την ασύντακτη κατάρρευση και να μεταφέρει χρονικά προς τα πίσω το πικρό ποτήρι των εκλογών, που θα σήμαινε και τη δική του έξοδο από την πρωθυπουργία.
Όσο κι αν διατυμπανίζει, πάντως, ότι το νέο σχήμα έχει ορίζοντα δύο ετών, όλα τα σενάρια εξακολουθούν να θεωρούνται ανοικτά, καθώς ο κύκλος φθοράς της Ν.Δ. συνεχίζεται και ο κίνδυνος να βυθιστούν κι άλλο τα ποσοστά της είναι ορατός.
Η αποτυχία του ανασχηματισμού -και μάλιστα εν τη γενέσει του- καταγράφηκε πρωτίστως στο υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών που λόγω των Τεμπών είχε κεντρική θέση στο κάδρο των αλλαγών. Με ειλημμένη από την αρχή την απόφαση για απομάκρυνση του Χρ. Σταϊκούρα, στον οποίο φόρτωσε όλες τις ευθύνες για τη διετή αδράνεια στους σιδηροδρόμους μετά το πολύνεκρο δυστύχημα, o κ. Μητσοτάκης αναζήτησε ένα «λαμπερό» πρόσωπο για να τον αντικαταστήσει, αλλά δίχως αποτέλεσμα.
Ηχηρή άρνηση
Την πιο χαρακτηριστική άρνηση δέχτηκε από το δεύτερο σε δημοφιλία κυβερνητικό στέλεχος Κυριάκο Πιερρακάκη, όπως αποκάλυψε από την περασμένη εβδομάδα η «κυριακάτικη δημοκρατία».
Η άρνηση αυτή συνδυάστηκε, μάλιστα, με ένα πραγματικό θρίλερ στις σχέσεις πρωθυπουργού και υπουργού Παιδείας, οι οποίοι φέρεται κατά τις πληροφορίες ότι είχαν και μια έντονη συζήτηση στο Μέγαρο Μαξίμου. Η κατάσταση εξομαλύνθηκε μόλις την Τρίτη, σε νέα συνάντησή τους, όπου ο κ. Μητσοτάκης υποχώρησε από την αρχική του πρόθεση και συμφώνησε με τον κ. Πιερρακάκη να μετακινηθεί στο υπουργείο Οικονομικών.
Ούτως ή αλλιώς, πάντως, ο νέος «τσάρος» επωμίζεται πλέον τεράστιο βάρος στην πορεία προς τις εκλογές, καθώς η κυβέρνηση θα τα παίξει όλα για όλα στον τομέα της οικονομίας από εδώ και πέρα, προσπαθώντας ακόμα και με πρόσθετες παροχές να ρεφάρει τις μεγάλες κοινωνικές και δημοσκοπικές απώλειες που προκάλεσε η διαχείριση σε θέματα όπως τα Τέμπη.
Στο πλαίσιο αυτό λέγεται ότι, παρά τις διαψεύσεις που έχουν προηγηθεί, είναι στο τραπέζι και το ενδεχόμενο επαναφοράς του 13ου και του 14ου μισθού στον δημόσιο τομέα.
Κατόπιν τούτων, στο υπουργείο Μεταφορών οι επιλογές του Χρ. Δήμα ως υπουργού και του Κ. Κυρανάκη ενδύθηκαν επικοινωνιακά τον χαρακτήρα «της ανανέωσης μέσω 40άρηδων». Αντιθέτως με τον κ. Σταϊκούρα, ο άλλος υπουργός που έχει συνδέσει το όνομά του -λόγω και των προκλητικών δηλώσεων- με το άγος των Τεμπών και τις μεθοδεύσεις συγκάλυψης, ο Γ. Φλωρίδης, διατηρήθηκε στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Η άλλη σοβαρή εμπλοκή σημειώθηκε με τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος στη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, και έχοντας πληροφορηθεί την πρόθεσή του να τον μετακινήσει σε υποδεέστερο υπουργείο, φέρεται ότι του είπε πως σε μία τέτοια περίπτωση προτιμά να μείνει εκτός κυβερνητικού σχήματος.
Με τη λογική «καλύτερα μέσα, παρά έξω», ο κ. Μητσοτάκης υπέκυψε, διατηρώντας τον στο υπουργείο Υγείας, παράλληλα όμως με την αναπληρώτρια υπουργό Ειρήνη Αγαπηδάκη, με την οποία όμως οι σχέσεις του κ. Γεωργιάδη κάθε άλλο παρά καλές είναι.
Πάντως και αυτή η διευθέτηση επιβεβαίωσε ότι οι απειλές, μέσω διαρροών από το Μέγαρο Μαξίμου και δημοσιευμάτων, πως όποιος υπουργός δεν πειθαρχήσει θα πάει σπίτι του, δεν ήταν παρά τουφεκιές στον αέρα και ότι το πρωθυπουργικό imperium έχει υποχωρήσει εντυπωσιακά, ως συνέπεια της συνολικής αποδυνάμωσης του κ. Μητσοτάκη, ακόμη και μεταξύ των υπουργών.
Άλλωστε η αγωνία του κ. Μητσοτάκη για τις εσωκομματικές διεργασίες αποτυπώθηκε μέσω της αναβάθμισης του Κ. Χατζηδάκη στη θέση του αντιπροέδρου (και) της κυβέρνησης. Η εξέλιξη αυτή ερμηνεύεται από προχθές και ως έμμεσο «δακτυλίδι» στην κούρσα της διαδοχής που έχει αρχίσει άτυπα τον τελευταίο καιρό, τροφοδοτώντας μάλιστα τα σενάρια που λένε ότι δεν αποκλείεται ο κ. Μητσοτάκης να αποχωρήσει νωρίτερα για να μη χρεωθεί προσωπικά την πανωλεθρία και η Ν.Δ. να οδηγηθεί στις επόμενες εκλογές με άλλη ηγεσία.
Παράλληλα, στο πλαίσιο αυτό λειτούργησαν και οι «προσωπικές φιλίες» από πλευράς του πρωθυπουργού, όπως φάνηκε με την επαναφορά του Σταύρου Παπασταύρου, ως υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας αυτή τη φορά, αλλά και την είσοδο του Αρίστου Δοξιάδη στην κυβέρνηση ως υφυπουργού Ανάπτυξης.
Ο υποβιβασμός Βορίδη και ο «πόλεμος» με Σαμαρά
Με το εσωκομματικό παιχνίδι της επόμενης ημέρας συνδέεται και η ηχηρή υποβάθμιση του Μάκη Βορίδη, στον οποίο η πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου καταλογίζει ότι είχε αναπτύξει τάσεις δελφίνου. Άλλοι υποστηρίζουν ότι στην εσωτερική ίντριγκα οι «κεντρώοι» αποδείχθηκαν ισχυρότεροι.
Σε κάθε περίπτωση, η έλευση Χατζηδάκη στο Μαξίμου τον έθεσε εκτός του κεντρικού πυρήνα αποφάσεων και μολονότι η ανάληψη του υπουργείου Μετανάστευσης μπορεί να παραπέμπει σε μια πιο σκληρή γραμμή για τα θέματα αυτά, για τον ίδιο αποτελεί ένα μεγάλο πισωγύρισμα.
Την ίδια ώρα αρκετές και από τις τοποθετήσεις υφυπουργών έγιναν -εν μέσω εσωτερικών αναταράξεων και αμφισβητήσεων- με αποκλειστικά εσωκομματικά κριτήρια και συγκεκριμένα την αποδυνάμωση των ερεισμάτων του Αντ. Σαμαρά, καθώς ο απόηχος της πρόσφατης ομιλίας του οποίου στη «γαλάζια» Κοινοβουλευτική Ομάδα, κατά την πρόταση δυσπιστίας στη Βουλή, είχε θορυβήσει τον πρωθυπουργικό περίγυρο.
Έτσι από τη μία μπήκαν στην κυβέρνηση βουλευτές σαμαρικών καταβολών, όπως ο Κ. Βλάσης, ο Θ. Δαβάκης, η Σ. Βολουδάκη, και από την άλλη επιστρατεύτηκε -για να τον πλήξει στην έδρα του- ο διαχρονικός τοπικός αντίπαλος του κ. Σαμαρά στη Μεσσηνία Γιάννης Λαμπρόπουλος ως υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Να σε έχει τελειώσει ο λαός μεγαλοπρεπέστατο και να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Τοτε η χαζός είσαι η πολυ επικυνδυνος. αν συνεχίσει και δεν παραιτηθεί θα κάνει παρέα η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 8%.
Δυστυχώς έχεις δίκιο και ότι είναι αυτοί που κυβερνούν είναι και ο λαός κάτι αντίστοιχο.. Εδώ έχουν πάρει Ένα Δις ευρώ δανεικά και αγύριστα από τις τράπεζες το κόμμα που κυβερνά και η αξιωματική αντιπολίτευση που κανένας δεν ξέρει το που τα έστειλαν και κανένας από τους 300 δεν λέει κουβέντα και άραγε γιατί.?
Πολλοί προβλέπουν παραίτηση του Κούλη μέχρι τέλος του Μάρτη και θεωρούν σίγουρη την διαδοχή του από τον κύριο Νίκο Δένδια.. Ο Άριστος Δοξιάδης ήδη υπέβαλε πριν λίγο την παραίτηση του , γιατί φέρεται άσχημα μπλεγμένος σε παράξενες ιστορίες..
Κι όμως… είναι πρωθυπουργός. Θα γράψω κάτι πολύ κοινότυπο. Ανάλογα με το λαό κι ο ηγέτης του.